Chapter 6

48 2 0
                                    

What can possibly happen today?? I'm pretty tired yesterday...  lahat kasi ng teachers na pumupunta sa classroom pag subject na nila ay pinapatayo ako para magpakilala...



"Good morning Samantha!!" bati ni Mark




"Good morning" bati ko pabalik at pinagpatuloy ang pagwawalis.. Wala pang schedule ng groupings para sa paglilinis pero pinili kong magwalis nalang dito..



"Ang sipag mo naman" aniya at saka niya pinisil ang aking pisngi..



Tinignan ko siya ng matalim kaya naman agad siyang lumayo.. He knows what might happen if he didn't .. Trust me, wawalisin ko siya or sasapakin..




"Teka, sa labas nalang ako, mukhang may tumatawag sa pangalan ko" palusot nito at patakbong lumabas sa room




I was about to laugh when "Oops.. My bad" ani Nica ng nakangiti



Naglaglagan ang mga dahon na mula sa dustpan na hawak niya at nagkalat ito sa sahig. What the ...


Huminga ako ng malalim habang siyay umalis ng humahalakhak kasama ang mga minions niya.. Kahit kailan talaga!! Grrrr..


Nagpatuloy ako sa pagwawalis.. Binalewala ko nalang ang nangyari. Sa totoo lang, ako lang mag-isa dito sa loob... Maaga pa naman kasi..


Makalipas ang ilang minuto, nagawa kong linisin ang classroom ng mag-isa.. At sa pagod, umupo ako sa gilid..




Bumukas ang pintuan at pumasok ang nakaearphones na si Lazaro..



Pinagmasdan ko siyang mabuti habang ito'y naglakad patungo sa kanyang upuan nang hindi ako napapansin.. So I guess I have powers, and it's invisibility..



Mukhang ang lakas ng pinapatugtug niya.. At kitang kita ko ang pagpikit ng kanyang mata mula rito..


Ang tahimik naman... Kanina ko pa gustong kumanta.. I'm sure di naman niya ako maririnig..


I closed my eyes..




We were both young
When I first saw you 🎶
I close my eyes and
See the flashback starts



It feels good.. I remember singing this in my childhood days..



Romeo take me
Somewhere we can be alone🎶

This was my favorite song ever since, and I can still remember a boy named Romeo when I was still in elementary. He was my very first boy bestfriend, mas una ko siyang nakilala kesa kay Mark.. It's kinda awkward cause I loved singing Taylor Swifts "love story" song and his name is on the lyrics.. One thing I'm sure of is that he loved listening to my voice..


He's cute, charming and mostly, he has the greatest smile of all the boys I've ever met and he was always by my side...



I wonder where he is right now... He was my very first crush.. And we were in the same barangay.. But then.. I went to Manila.. And I didn't even have a chance to say goodbye to him..


Naaalala ko pa nga, gabi-gabi ko siyang napapanaginipan.. Kaya palagi akong good mood sa umaga.. Ilang taon na yung lumipas.. Pero hindi ko siya kailanman nakalimutan. Naalala pa kaya niya ako?

I never heard about him, mula nong umalis ako, paminsan minsan akong umuuwi pero ni anino ni Romeo wala akong makita..


My Snob Prince (On-Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon