My Snob Prince (On-Going)

Chapter 2

Jersey

"Wake up Sam!" sigaw ng isang pamilyar na boses mula sa labas ng kwarto

I hugged my pillow tighter at sinubsub ang mukha ko.. gusto ko pang matulog.. but for some reason di ko magawa, dahil sa ingay ng pagkatok na naririnig ko sa pinto..

"SAM!!" sigaw ulit nito at narinig kong bumukas ang pinto

"5 minutes more" sabi ko habang nakapikit parin

Narinig ko ang mga yapak niya papunta sa kung saan at ang pagbukas ng bintana, kaya di na ako nagtataka kung san nanggagaling ang liwanag at init na tumatama sa aking mukha "Psshh.. wake up"

"Ayoko" pagmamatigas ko at nagtalukbong ng kumot..

"Sam.. wake up.. it's already ten o'clock" aniya at naramdaman ko ang paghila niya sa kumot.

Napakunot ang noo ko sa ginawa niya.. umupo ako at sisigawan na sana siya pero nagulat nalang ako pagmulat ng aking mata..

"Lynne??" nanlaki ang mga mata ko habang binabanggit ang pangalan niya.. this time alam kong gising na gising na ako at hindi ko mapigilang ngumiti dahil nandito siya..

"Yes it's me Sam.. I miss you cous!!" Tili niya at lumapit sakin

Yinakap niya ako at ganon din ang ginawa ko.. Miss na miss ko na tong babaeng to.. I can't believe nakabalik na siya.. nagbakasyon kasi sila sa Baguio at ilang araw din akong naghintay sa pagbalik niya.. She's like my sister and also my best friend.. my partner in crime ika nga. At sa totoo lang, mas marami pa kaming pinagsamaan kesa kay Mark na best friend ko..

We never lost our connection.. Kahit nag-aaral ako sa Manila at siya dito sa Bangui updated parin kami sa mga pangyayari through social medias.. di ko na nga mabilang kung ilang beses akong gumastos para lang makaload..

"So punta tayo this night??" tanong niya at hinarap ako ng nakataas ang kilay..

"Yes" walang pag aalinlangan kong sagot

Last day na kasi ngayon ng Fiesta dito sa Bangui.. and I heard may search raw na gaganapin ngayon.. Ayokong pumunta kahapon kasi basketball game lang naman.. I'm not really fond in watching ball games.. lalo na pag sina kuya yung naglalaro.. I'm their sister and I know na kailangan nila yung support ko.. Pero kahit di ako magcheer mananalo parin naman sila.. kaya hindi na ako nag abala para lang pumunta..

"Lynne!! Samantot!!" sigaw ni kuya Kurt kaya kami napatayo

"I think we should go" we said in unison

Nagtinginan kami at nagtawanan habang patungo sa kusina.. Napagkakamalan nila kaming twins kung minsan kasi sabay kaming magsalita and pareho rin kami ng damit.. Si tita kase gustong pareho kami palagi ni Lynne.. they often call us "the Gonzales twins" but the truth is we're just cousin's.. oh well..

Ilang araw narin ang lumipas at di ko maipagkakailang mas okay dito kesa sa Manila.. walang traffic, malinis ang hangin, katamtaman lang ang init at isama narin ang makapigil hiningang view sa kwarto.. kitang kita dito ang mga windmills..