"A Better Tomorrow"

Chapter 6:(I will help you)

Chandria's POV

"Mccoy , bakit naman? Please balikan mo na si Ysabel , please Mc." Pakiusap ko sa kanya.

"Dria. .I can't." At tumakbo siya paalis.

"Winnie!!." Tawag ko pero talagang umalis na siya.

Kanina ko pa siya kinoconvince na balikan niya si Ysabel pero , ayaw niya at ayaw niyang sabihin kung bakit. . sayang yung two years nilang pinagsamahan. .

"Sis. ." napalingon ako at tumabi sa akin si Kuya.

"Oppa. .ayaw makinig sa akin ni Mccoy." Lungkot kong sabi at yumakap sa kanya.

"Dria , wala kang magagawa dun. Pag-ibig yung problema ni Mccoy, pabayaan mo muna siya."

"Oppa . . may tanong ako."  At napakalas ako sa yakap.

"Um? Ano yun?."

"May. .nakita kasi akong. .umm. ."

"Wait. Is that a request? C'mon tell me." Napayuko ako sa sinabi ni kuya.

"Oppa. .Iwantahouse." Bilis kong sabi at napapikit baka magalit si kuya.

"What? Dria talk clearly. I cannot understand what you're saying." Napatingin ako kay kuya.

Baka umaakto lang si kuya na hindi niya talaga narinig!!.

"Oppa naman eh!!." Reklamo ko at napapadyak.

"Hey! Stop that. Let's go inside--"

"Oppa gusto ko ng house." Napahinto si kuya at napalingon sa akin.

"Pakita mo sa akin bukas and I'll think of it." At tuluyan na siya pumasok sa loob.

Yeeesss!!

"Thank you oppa!." Habol ko sa kanya at umakyat na sa kwarto ko.

* *

Pagkapasok ko sa kwarto ko humiga agad ako. Kakapagod.

"Uhm uhm uhm uhm uhm~~~(tone of ipagpatawad mo)" napabangon agad ako.

"Dria bakit mo yun kinakanta?. Aaahhh!! Wake up Dria!!." At sinampal-sampal ko yung sarili ko.

Maybe I should sleep pagod lang siguro ako.

-__- zZzZzZzZ

* * *

"Bye oppa! Take care!!." Paalam ko sa kanya at pumasok na sa school.

"Kath!!." Napahinto ako.

Hindi talaga marunong sumunod tomg si James noh?! Mahirap ba yung itindihin?!.

"Diba nag-usap na tayo---0-0!!."

"Busy ka ba? Naistorbo atah kita , sige una na ko." Bago pa man siya makaalis pinigilan ko na siya.

"Hindi!!." Sigaw ko at napaharap siya pabalik.

"Hi-hindi ako busy. Okay lang." Paglinaw ko kaya naman napalapit siya sa akin.

Ohmmo!! Ang gwapo talaga ni Enrique!!!.

"Sakto! Pwede ka bang makausap." Napangiti lang ako bilang sagot at umupo kami doon sa bech na nakapalibot sa fountain.

"Tungkol saan pala pag-uusapan natin?." Tanong ko.

"About James. ." napaiwas agad ako ng tingin sa kanya.

Gusto ko man makasama si Enrique ng matagal peri kung si James lang pag-uusapan namin , aalis na lamg ako.

"I'm not interested about him. I'll be going." Sabi ko at tumayo na.

"Kath just listen first." At hinawakan niya yung wrist ko pero tinanggal ko toh.

"Sorry Quen but I'm not Kath." At tumakbo na ko palayo pero parang hinahabol niya ko.

"Kath!!."

Binilisan ko pa yung takbo ko at nagtago sa loob ng archery.

Pagpasok ko nakita ko si James na nakaupo sa gitna ng archery field.

"Yes babe. .love you."

Si Kath ba yung kausap niya? Nahanap niya na ba si Kath?. Wow ang bilis naman. . makaalis na nga.

Bubuksan ko na sana yung pinto pero bigla ako tinawag ni James.

"Wait. .Can we talk?." Napabitaw ako at napaharap sa kanya.

Bakit naiiyak ako. . ayaw kong umiyak T_T

Umupo ako sa tabi niya pero one meter away ako sa kanya.

"Did something happen to you before we met?." Tanong niya at napayuko ako.

"I was. .Umm. .Nothing." Nagdadalawang isip ako kung sasabihin ko ba sa kanya.

"Please let me know." Pakiusap niya at napailing lang ako.

"Di mo naman kailangan malaman, di nga kita kilala." Sabi ko na lang para makaiwas doon sa topic na yun.

"Please Kath. .Just tell me." Biglang napatulo yung luha ko kaya naman napatalikod ako kay James.

I didn't want him to see me cry.

"Ja-James. .do you know when to stop ho-hoping? Do you know whe-when to l-let things g-go?." Sa tono ko ngayon malalaman niyo talagang umiiyak na ko pero di ko alam kung bakit ako umiiyak. .

Siguro naaawa ako kay James.

"Yes, I know but it is different from I can." Napakagat labi ako sa sinabi niya ayaw kong humagulgol sa iyak.

"Ja-James. .Tutulungan kita , tutulungan kitang mahanap si Kath para di ka niya mahirapan. .tutulungan kita. . .promise." At tumayo na ko.

"But Kath--"

"Chandria." Putol ko sa kanya.

"But Dria , I can't. .ang hirap lang." Lungkot niyang sabi.

"Nobody said it would be easy." At nagsimula na ko maglakad paalis.

"Kath--Dria!!." Napahinto ako.

"What's the hardest thing you've ever done?." Sa tanong niyang yan napaharap ako sa kanya.

"To say goodbye to a important special person."

* * * *