James POV
Tahimik lang ako habang nagbyabyahe haggang sa makauwi kami.
"Grabe nakakapagod!." At humiga si Alex sa sofa,umupo si Bret sa sahig pati na rin si Quen at Ronnie.
At ako nakatayo lang sa may pintuan nakatingin sa labas.
"Dre may event tayo bukas sa SM mall." Bilin ni Bret.
"Whoo! Umaangat na tayo!!" Sigaw ni Alex.
"Thanks to James!!." Sigaw nilang apat.
"Kailan niyo sasabihin sa akin?." Didiretsohin ko na sila.
"Sasabihin ang ano,James?." Takang sabi ni Bret.
"Ano ba?! Gusto niyo ako pa magsabi sa sarili ko?! Akala ko ba magkakaibigan tayo dito?! Bakit kailangan niyo pa itago?! Anong dahilan?!ANO?!." Sigaw ko kaya napayuko sila.
"Kasi akala namin yun yung mas makakabuti." Mahinang sabi ni Ronnie.
"But you guys just make it worst!." At napa talikod ako sa kanila.
"James..di naman namin inaasahan na gani--"
"Sana! Sana sinabi niyo na lang!! Pinagmukha niyo kong tanga, pinipilit ko si Chandria na maalala ako pero paano niya ko maaalala kung sa panaginip ko lang siya nakita!! I trusted you guys.." At napaalis na ko.
Sumakay na ako sa kotse ko at nagdrive ng mabilis. Sana maaksidente ulit ako at managinip ng walang hanggang.
*beep *beep *beep *beep
Calling Unknown
Sinagot ko pero di ako nagsalita.
"Pwede bang pumunta ka sa lugar na pinupuntahan ko kung gusto ko mapag-isa?."
Toot. . .
Napabreak ako bigla sa narinig ko at nagpatuloy ulit sa pagmamaneho.
------------
-Paradise Garden-
Pagdating ko nakita ko siya nakaupo sa bench na malapit sa pond.
Lumapit ako at tumabi sa kanya pero may distansya.
Tahimik ng ilang mga minuto ang maririnig mo lang yung music sa garden at instrumental lang siya kung ikaw nandito mapapaisip ka talaga ng malalim.
"Bakit mo ko pinapunta dito?." Tanong ko at napangiti siya pero nakatingin pa din sa pond.
"Wala. .I just wanted to hear the sound of your voice and feel the warmth of your body. That's all nothing important." Dahil sa sinabi niya napatitig ako sa kanya.
"Chandria. .have you ever dreamed?" Tanong ko at napatingin siya sa akin.
"I've never dream. .if ever I've dream. . I want to be you." At napabalik yung tingin niya sa pond pagkatapos niya yun sabihin.
"Why me? You don't even know me?." Tanong ko.
Lumapit siya at hinawakan yung mukha ko.
"I got a mind full of unsaid things." Sabi niya at nagingilid na yung luha niya.
"Then why won't you let it out?." Mahina kong sabi.
"Some things are better left usaid.." At tumulo na yung luha niya.
Hinawakan ko din yung mukha niya dahilan kung bakit napabitaw siya sa pagkakahawak sa mukha ko at yumuko.
"James. .sorry. .gusto kong sabihin sayo pero natatakot ako kaya nagpanggap ako. .nagpanggap ako na di kita kilala para maiwasan ko yung takot ko na mawala ka sa akin. .James patawad.." Pagkasavi niya yun napabitaw ako sa pagkagkahawak sa kanya.
"So all this time nagpanggap ka?." Tanong ko.
"James sorry." At hinawakan niya yung dalawa kong kamay at inalis ko rin naman agad.
"Sorry?! Anong sorry?! Pinagmukha mo kong tanga Kath!! Okay na sana na yung mga kaibigan ko pero. .Ikaw? Di ko alam! Akala ko di mo toh magagawa sa akin caused I know. . that YOU LOVE ME!!." At lumayo ako sa kanya.
Ayaw kong magalit sa taong mahal ko pero. .she lied to me.
"James natakot lang naman ako eh.." Napalingon ako sa kanya.
"Scared? Scared of what?!." Sigaw ko dahil sa galit.
"Natatakot ako na baka makalimutan mo ko dahil para sayo isa lang ako magandang panaginip!!." Napakunot noo ako sa sinabi niya.
"Akala mo ba madali lamg para sa akin na iwasan ka? Ipagmukha sayo na wala akong pakialam? Na mangpanggap na hindi kita mahal? Akala mo ba madali yun?. .James hindi. .ang hirap-hirap." Napaharap ako sa sinabi niya.
"Sino bang may sabi sayo na matakot ka? Umiwas ka?. .at sino bang may sabi sayo na isa ka lang magandang panaginip?." Sabi ko at lumapit sa kanya at lumuhod dahil nakaupo siya.
"Kath. .kahit panaginip lang yung tayo. .kahit sa panaginip lang kita nakasama kahit mawala pa yun. .pero yung pagmamahal ko sayo mananatili yun dito.(point in his heart)" napatingin siya sa akin.
"Hanggang ngayon din ba?." Napayuko ako sa sinabi niya at bumitaw sa kanya pero ayaw niya bitawan.
"James huwag naman oh." At lumuhod din siya at niyakap ako.
"James. . ." tawag lang siya ng tawag sa pangalan ko habang umiiyak.
Ayaw ko siyang iwan sigaw ng puso ko pero mas malakas yung sigaw ng isipan ko na niloko niya ako nagsinungaling siya sa akin hindi niya ko pinagkatiwalaan. .patawad Kath.
Chandria's POV
"James. ." sabi ko ulit.
Wala akomg masabi gusto ko lamg siya makasama habang buhay at ayaw ko nasiyang bitawan pa.
"Kath" tawag niya pero hinigpitan ko pa yung pagkayakap.
"Stand up." At inalalayan niya akomg tumayo.
He smiled at me and kiss me on the forehead.
"Okay lang naman na hindi naging tayo at least naramdaman mo yung pagmamahal na pinagkait ng iba sayo. ." nagtaka ako sa sinabi niya.
Nagpapaalam ba siya?.
"James please huwag mo kong iwan." Pagmakaawa ko.
". .I'm gonna make things clear in my mind..sobrang gulo na kasi hahanapin ko lang sarili ko." At umalis na siya pero nahawakan ko pa siya.
"But I love you huwag mo kong iwan." Sabi ko kaya napaharap siya.
"I love you but. . you cheated on me. .Pinagmukha mo kong tanga..and you know what hurts?" -James
". .I trusted you."
At umalis na siya. .
Wala akong nagawa kundi pabayaan siyang umalis dahil alam kong wala na ako magagawa kasi sinaktan ko yung taong nagmamahal sa akin. .sinaktan ko yung taong mahal ko and it really hurt kasi ako ang gumawa ng dahilan kong bakit siya nawala,siguro kung hindi ako natakot. .siguro nagawa na namin yung mga plano namin.
Planong lilibutin namin yung buong bansa pagkatapos nun magpapakasal kami,magkakaanak at magkakabanda at yung manager nila yung daddy nila. .ang saya-saya siguro pero lahat yun nawala. .
Lahat yun hanggang panaginip na lang at yung panaginip na yun ay naglaho . . kakalaho lang.
--------
BINABASA MO ANG
"A Better Tomorrow"
FantasyBOOK TWO OF A GIRL AT MY DOOR (KathReid) May maganda pa kayang bukas para sa ating dalawa o aasa na lang tayo sa mga panaginip na hindi kailan man mangyayari.