Heart of stone

Το καθημερινο μου μαρτυριο!

Σήμερα η μερα ηταν συνηθισμένη στο σχολείο!Ολα βαρετά και χάλια. Η καθηγήτρια των μαθηματικών ήθελε να μου μιλήσει λίγο ιδιαιτέρως για την πρόοδο μου και ετσι έφυγα απο το σχολείο 10 λεπτά αργότερα απο τους άλλους!Ελεος δηλαδή σήμερα βρήκε;Τωρα θα αργήσω να επιστρέψω στο σπιτι και αυτο δεν ειναι καθόλου καλό...Η ώρα ηταν 14:00 και κατηφορίζα τον δρόμο προς το σπιτι.Εβρεχε πολυ κι εγω δεν ειχα ομπρέλα.Μα καλα Ιούνιο μήνα και βρέχει;Η ώρα πέρασε και σε λιγότερο απο 10 λεπτά έφτασα στο σπιτι!!Ανοιξα την πόρτα με τα κλειδιά μου και το πρωτο πράγμα που αντίκρισα ηταν ο πατέρας μου να με κοιτάει εξαγριωμένος με τα χέρια σταυρωμένα!
-Παλι άργησες μωρή;
-Δεν φταίω εγω,έβρεχε και η καθηγήτρια των μαθηματικών με κράτησε λίγο παραπάνω!
-Άσε τις δικαιολογίες βρωμόπαιδο...εχεις γκόμενο ετσι δεν ειναι; Είπε ο πατέρας μου με βαριά αυστηρή και θυμωμένη φωνή!
-Μα τι λες;Αλήθεια λέω..μην βγάζεις πράγματα απο τη φαντασία σου
Μετά απο αυτο που είπα θύμωσε ακόμα περισσότερο ,κοκκίνισε και φοβήθηκα παρά πολυ!Παλι θα με χτυπούσε παλι θα με κακομεταχειριζόταν!!Τοτε σηκώνει με θράσος το χέρι του και με χαστουκίζει!Πονεσα...Πόνεσα πολυ!Μα γιατί το κάνει αυτο;Θέλει να με βλέπει να πονάω...
Έτρεξα κλειδώθηκα στο δωμάτιο μου και άρχιςα να κλαιω δυνατά!Κουραστηκα απο το πολυ κλάμα...μετά απο απο 30 λεπτά με πήρε ο ύπνος στο κρεβάτι παρόλο που ποτέ δεν κοιμάμαι το απόγευμα!Ενω κοιμωμουν νιώθω ένα χοντρό χέρι να χαϊδεύει το πόδι μου χαμηλά!Ανατριχιασα,σήκωσα το κεφάλι μου και είδα ποιος ηταν!Αυτος,ΑΥΤΟΣ ΠΑΛΙ ήρθε στο δωμάτιο μου να με βασανίσει αυτη τη φορά με άλλο τροπο!Ναι ο πατέρας μου ηταν εκείνος ο άνθρωπος!!!Το χέρι Τπυ άρχισε να ανεβαίνει πιο πάνω στο πόδι μου,πιο πάνω,πιο πάνω!Αρχισε να με χαϊδεύει σε ακατάλληλα-περίεργα μέρη!Τρομαξα ,με έπιασε μια αηδία!!!Εκεινη τη στιγμή άρχισε να μου τραβάει τα ρούχα!!Μα γιατί μου το κάνει αυτο;Έτρεμα σαν ψάρι!!Εκεινη την ώρα έβγαζε όλη την ανωμαλία του πάνω μου!Με άγγιζε και με φιλούσε παντού..Άρχισε να κάνει σιχαμερά πράγματα που ούτε καν με λόγια δεν περιγράφονται!!Εκει που με φιλούσε με τα απαίσια χείλη του ξαφνικά ένιωσα μια δαγκωματιά!Αχ πόνεσε τόσο πολυ!!!Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά ενώ εκείνος συνέχισε τις ανωμαλίες του!!!Κρυος ιδρώτας έλουζε το κορμί μου...
Επιτέλους μετά απο 10 λεπτά ολα τελείωσαν!Λιγο πριν φύγει απο το δωμάτιο μου,γυρνάει το κεφάλι του και λέει:
-Μην ανησυχείς θα ξανάρθω!
Ναι σιγά μην ανησυχώ κιόλας...Άρχισα να κλαίω παλι με δυνατούς λυγμούς!Το κορμί μου με πονούσε!Και αυτη η απαίσια αηδιαστική ανάμνηση είχε χαραχτεί βαθιά μέσα μου.
Έπειτα απο όλο αυτο,παλι καλα το βράδυ πέρασε ήρεμα!Δεν έφαγα τίποτα όλη μερα καθώς δεν πεινούσαν!Η μάνα μου δούλευε ως αργά το βράδυ και όταν γύρισε με ρώτησε αν πεινάω αλλα μετα απο αυτο που πέρασα δεν ειχα όρεξη για τίποτα!!!

Παιδιά προσπαθώ να δίνω λεπτομέρειες για να ειναι πιο ενδιαφέρον!Ελπιζω να μην σας αηδίασα με αυτά που έγραψα.