Heart of stone

Η υποτιθεμενη προδοσια

Όπως είπα η νύχτα ηταν τέλεια!
Ξύπνησα και συνειδητοποιήσα τι ακριβώς είχε γίνει χθες!Με έπιασε,ένα ξαφνικό άγχος αλλα όσο Ημουν στην αγκαλιά του Αλέξη ένιωθα απόλυτα ασφαλής.Ηταν 10:00 και ξύπνησε επιτέλους και ο Αλέξης.Ηταν με ένα γλυκό χαμόγελο στα χείλη.Σηκωθηκε και μου έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο.
-Ειναι ώρα να φύγουμε.Πρεπει να πάμε να πάρουμε το τρένο ώστε επιτέλους να φτάσουμε στον προορισμό μας!
Είπε ο Αλέξης και ταυτόχρονα μάζευε τα πράγματα του.
-Οκ
Απάντησα εγω!
Αφού μαζέψαμε τα πράγματα προχωρούσαμε προς τον κεντρικό δρόμο ώστε να φτάσουμε στο τρένο!Βεβαια είχαμε το φόβο μέσα μας μην μας πιάσει η αστυνομία!Δεν μπορούσαμε να μείνουμε όμως κρυμμένοι για πάντα.
Φυγαμε και ενώ προχωρούσαμε στο δρόμο ένας μοτοσικλετιστής σκουρόχρωμα ντυμένος με μεγάλη ταχύτητα μας πλησίασε.Ενω έτρεχε με τη μηχανή του,αρπάζει την τσάντα μου και την τσάντα του Αλέξη!Δεν το πιστεύω!Μας πήρε ολα τα πράγματα.Που θα βρίσκαμε λεφτά για τα Εισητηρια,που θα βρίσκαμε λεφτά για φαγητό;
-Τωρα τι γίνεται ,τη βάψαμε!
Είπε ο Αλέξης απελπισμένος και χτύπησε με δύναμη το πόδι του στο έδαφος.
-Δεν ξερω αγαπη μου!Θα τα καταφέρουμε
Είπα εγω προσπαθώντας να φανώ αισιόδοξη!
-Ας πάμε στον περιφερειακό δρόμο να κάνουμε οτοστόπ μήπως μας βοηθήσει κάποιος να φτάσουμε στον προορισμό μας.
Με πιάσε απο το χέρι και περπατήσαμε ως τον περιφερειακό δρόμο!
Καναμε οτοστόπ μια ώρα αλλα κανείς δεν σταμάτησε!Μετα απο λίγο επιτέλους ένα μεγάλο φορτηγό σταμάτησε.Ο οδηγός φαινόταν ευγενικός!Ανοιξαμε την πορτα και Μπηκαμε
-Γεια σας παιδιά,που θέλετε να σας πάω;
-Στην Τριζηνα θέλουνε να φτάσουμε...Ειβαι μια περιοχή περίπου 30 λεπτά απο δω.Μπορεοτε να μας πάτε!
-Φυσικά
Είπε ο ευγενικός οδηγός!
Η ώρα περνούσε ήρεμα μέσα στο φορτηγό.Εγω καθόμουν δίπλα στον οδηγό και ο Αλέξης ακριβώς δίπλα μου!Καποια στιγμή ένιωσα ένα χέρι να ακουμπάει το δεξί μου μπούτι!Κι όμως δεν ηταν ο Αλέξης!Ηταν ο οδηγός της νταλίκας.Ναι...κι εμένα με ξάφνιασε!
Μόλις το βλέπει ο Αλέξης εξοργίζεται και αντιδράει.
-Τι κανείς εκεί ρε γερό;Πως τολμάς και ακουμπάς το κορίτσι μου!
Δεν το πιστεύω με είπε κορίτσι του!Τελος πάντων αυτο δεν εχει σημασία τώρα!
-Ο,τι θέλω θα κάνω μικρέ!Χαρη σας κάνω κιόλας που σας παίρνω μαζί μου.
-Και τι με αυτο;Σημαίνει ότι πρεπει να χουφτωνεις την κοπέλα;Σταματά,Σταματά είπα ΑΜΕΣΩΣ!!!
Ο οδηγός βγάζει ένα πιστόλι!
-Ηρεμισε μικρέ γιατί είμαι ικανός να σου φυτέψω μια σφαίρα στο κεφαλι τώρα κιόλας!
Ο οδηγός κόβει ταχύτητα,ωστόσο όμως δεν σταματάει το φορτηγό!
Ο Αλέξης ενώ κινείται το αμάξι  ανοιγει την πορτα,πηδάει και με πιάνει και τραβάει και μένα.
Το φορτηγό δεν σταματήσε και ο οδηγός συνέχισε την πορεία του!
Αμέσως κοίταξα τον Αλέξη να δω αν. Ειναι καλα.Ειχε τραυματιστεί ενώ πηδούσε απο το φορτηγο!Το γόνατο Τπυ είχε γεμίσει αίμα και το τζιν του είχε σκιστεί.
-Αλέξη,εισαι καλα;
-Παράτα με!
-Τι;Τι έκανα εγω;
-Δεν αντεδρασες καθόλου όταν σε χούφτωσε ο γέρος.Πες το...Πες ότι σου άρεσε κιόλας!
-Μα τι λες;Ημουν φοβισμένη και αγχωμένη,τι περίμενες να πω;
-Δηλαδή αν δεν ήμουνα γω θα τον άφηνες να σε βίαζε ετσι δεν ειναι;Άσε τις δικαιολογίες ρε Σαρα!Τελειωνε,ούτε καν μου εξηγήσες τι συμβαίνει με τους γονείς σου!Ολο μυστικά εισαι...Άστο,τελειώσαμε.Ο καθένας ας παρει τον δρόμο του!
Ο Αλέξης έφυγε και δεν με άφησε να πω κουβέντα!Μα γιατί Ειβαι τόσο εγωιστής;Πήγα λίγο  πιο πέρα και στάθηκα κατω απο ένα δέντρο.Τα δάκρυα κυλούσαν καταρρακτωδώς.Ενιωθα τόσο μόνη και δεν ήξερα τι να κάνω...
Ύστερα απο κάποιες ώρες έπειτα απο πολυ κλάμα ,με πήρε ο ύπνος!Η νύχτα ηταν κρύα και τρομακτική χωρίς αυτόν...Ολα ηταν διαφορετικά!