Heart of stone

Οι βαθμοι και η εξομολογηση μου

Επιτέλους μια νέα μερα ξημέρωσε!Ακομα θυμάμαι το χθεσινό απόγευμα...Μονο και μόνο η σκέψη με αηδιάζει και αρχίζω να σιχαίνομαι τον εαυτό μου που δεν αντιδρώ και δεν κάνω κάτι!!Τελος πάντως ,σήμερα ειναι η μερα των βαθμών!Εχω αγχωθεί λίγο γιατί απο ο,τι μου είπε η καθηγήτρια των μαθηματικών χθες ,τον τελευταίο καιρό δεν τα πηγαίνω τόσο καλα!
Πι ώρες των μαθημάτων πέρασαν και ήρθε η ώρα της βαθμολογίας.Ολα πάνω απο 16 εκτός απο μαθηματικα.Μου έβαλε 14.Ο πατέρας μου θα με σκίσει.Δεν μπορώ να του το πω,θα φάω άγριο ξύλο και παλι.
Οι σκέψεις αυτές κυριαρχούσαν στο μυαλό μου καθώς περπατούσα τον δρόμο προς το σπιτι!Σταθηκα σε ένα πεζουλακι και άρχισα να σκέφτομαι...θυμήθηκα τα χθεσινά και φαντάστηκα τι θα μου έκανε ο πατέρας μου και σήμερα...Άρχισα να κλαίω παλι!Εκεινη την ώρα απο το διπλανό σπιτι βγήκε μια Κυρία απο τη γειτονιά.Κατερινα ονομαζόταν και μου είχε μεγάλη συμπαθείς,ετσι πήρε το θάρρος και μου μίλησε.
-Σαρα,γιατί κλαις κορίτσι μου;
-Αφήστε το κυρία Κατερίνα.Δεν θέλω να μπλεχτειτε στην κατάσταση.
-Κορίτσι μου πες μου τι συμβαίνει...Δεν θα πω τίποτα σε κανένα και δεν θα ανακατευτω καθόλου,το υπόσχομαι!
-Καλα,αλλα θέλω να τηρήσετε αυτά που είπατε!Λοιπο. Εδώ και 2 χρόνια περνάω μια απίστευτη κατάσταση μέσα στο σπιτι μου!Ο πατέρας μου με χτυπάει και ασελγεί πάνω μου καθημερινά!Αν δει τους σημερινούς βαθμούς,Χάθηκα!!!
-Αυτο ειναι πολυ σοβαρό,πρεπει να απευθυνθείς κάπου...
-Οχι αυτο δεν γίνεται!Είπατε πως δεν θα ανακατευτειτε...Σας παρακαλώ μην πείτε τίποτα!
Γύρισα σπιτι.Δεν είπα τίποτα στον πατέρα μου για τους βαθμούς καθώς και ο ίδιος είχε ξεχάσει ότι ηταν η ημέρα της βαθμολογίας!Κλειστηκα απλά στο δωμάτιο μου.Κατα τις 18:00 το απόγευμα χτυπάει γ πόρτα του σπιτιού.Μα καλα ποιος ειναι;σκέφτηκα...ΚΑΝΕΙΣ ποτέ δεν ερχόταν επίσκεψη σε εμάς.Ακομα και ο ντελιβερας φοβόταν να χτυπήσει το κουδούνι!Ανοιγει ο πατέρας μου και ακούγονται φωνές!
-Σαρα έλα εδώ ΑΜΕΣΩΣ.Ειπε με τρομακτικά θυμωμένο τόνο!
Τι έκανα παλι;Και ποιος ήρθε στο σπιτι;
Σηκώθηκα και πήγα στο σαλόνι!Ενας κουστουμαρισμένος κύριος ψηλός και λεπτός με πλησίασε και μου είπε...
-Είχαμε καταγγελία ότι εχει μικρή μου δέχεσαι σωματική κακοποίηση απο τους γονείς σου!Ειμαστε απο το χαμόγελο του παιδιού!
-Τι;Φυσικά και δεν ισχύει κάτι τέτοιο.Ειπα ξεφυσώντας και προφανώς ότι έλεγα ψέματα!
Τότε παρεμβαίνει στη συζήτηση ο πατέρας μου...
-Μα καλα πως ειναι δυνατό να κάνω κάτι τέτοιο στο παιδι μου;Λυπάμαι αλλα οποίος έκανε την καταγγελία Λέει ψέματα η συμβαίνει κάτι άλλο...Παντως δεν ειναι αλήθεια!
-Καλώς,θα ξανάρθουμε για έλεγχο!Απαντησε ο ψηλόλιγνος κύριος!
Φεύγει και ενώ κλείνει η πόρτα ,ο πατέρας μου με πιάνει δυνατά απο το μαλλί και με σέρνει στην κουζίνα!
-παλιοκοριτσο,πατσαβούρα,εσυ μίλησες;εεεε;ΜΙΛΑ!!!
Άρχισε να με χτυπάει παντός.Με κλωτσάνε με ολη του την δύναμη ενώ εγω ήμουν κουλουριασμένη στο πάτωμα!Φωναζε με έβριζε και έλεγε όλο χυδαιότητες!
-ποναωωω!Ουρλιαζα εγω...
-Χεστηκα σκάσε!Θα το πληρώσεις αυτο!
Συνέχισε να με χτυπάει!!Ολο μου το σώμα είχε γεμίσει μελανιές!Μια στιγμή με χτύπησε στο κεφάλι,Και η μύτη μου άρχισε να τρέχει Αίμα!!Ενιωθα ότι θα πέθαινα...
Μετα απο 30 λεπτά βασανισμού επιτέλους νε παράτησε και έφυγε ο αγροίκος!Δεν μπορούσα να σηκωθώ.Σταθηκα κατω στο πάτωμα ακόμα λίγα λεπτά καθώς ζαλίζομουν!Μετα έτρεξα στο δωμάτιο μου!Πηρα μια βαλίτσα και μαεζεψα ολα τα πράγματα μου!Ημουβ αποφασισμένη να φύγω!Οταν τ μαεζεψα άνοιξα το παράθυρο και δραπέτευσα!Ναι τώρα θα άρχιζαν τα δύσκολα αλλα δεν ειχα άλλη επιλογή!
Την νύχτα την πέρασα απο παγκάκι σε παγκάκι!Οι γονείς μου απο ότι έμαθα με έψαχναν παντού!Παλι καλα δεν με βρήκαν...Αυριο το πρωι σίγουρα θα μιλήσω στην Στέλλα την κολλητή μου ώστε να με βοηθήσει..Να δω τι θα κάνω,που θα μείνω!!

Αν σας άρεσε ψηφίστε και αφήστε σχόλιο!