Geek No More

Chapter 25 - [1st Month]

Amanda's POV

Nagising ako. Pero wala ako sa kwarto ko, at narealize kong hindi kwarto itong kinalalagyan ko.

Gumagalaw, nakaupo ako at wala akong makita. Hindi kaya na kidnap ako.

Nakatali yung mga kamay ko. Gusto kong malaman kung nasan ako!!!

"Where am I?" tanong ko kasi di ko alam kung san ako napadpad.

"Teka. Who are you?" sunod kong tanong.

May naamoy akong perfume. And that scent is familiar.

Kanino na nga ba kasing scent to. Hinulaan ko nalang.

"Mason, is that you?" tanong ko.

At may tumanggal ng tali ko sa kamay.

Kaya ako na ang tumanggal sa blind fold ko.

Nang maliwanagan ako, si Mason nga ang nasa tabi ko. And okay we're in a plane.

Hell. We are riding an airplane? Di ko manlang namalayan.

"Surprise babe. Happy 1st Month" sabi niya at ngumiti

Ngumiti ako. "Happy 1st Month. San pala tayo pupunta?" tanong ko

"Lilibutin natin ang mundo" at nag hand gesture pa siya ng bilog.

"San naman ang 1st stop natin?" tanong ko.

He started explaining.

"Okay mag i stay tayo ng 1 week sa Paris then 3 days sa Canada, tapos stay tayo ng 1 week sa New York at 4 days sa Calif then 1 week sa USA."

"Talaga? We're going to USA?" excited kong tanong

at ngumiti siya at tumungo tungo.

"I'm gonna be meeting your parents and same with you. You'll meet my mom" sabi niya.

Ngumiti ako at hinalikan siya sa lips at "Thank you for always making me happy. I love you" sabi ko

"Let's just enjoy the rest of the month. I love you more" at hinalikan niya ako sa noo.

-----

Mason's POV

A day before our monthsary dun kaming dalawa sa condo ko natulog.

Nagising si Amanda mga bandang 2:00 am.

Paano ba yan eh 3:00 yung pina book kong flight namin ni Amanda. Once pa naman pag nagising to hirap na siyang kunin yung tulog niya.

Nag isip ako ng magandang plano. At iisa lang ang naisip ko.

Ang oplan patulugin si babe amanda.

Dumiretso akong kusina. "Mason, san ka pupunta?" tanong niya

"Sa kusina kukuha kita ng iinumin" sabi ko.

"Wag na mason. Di rin naman a---" di ko siya pinatapos at dinalhan ko na siya ng specialty kong tubig.

Specialty kasi may halong sleeping pills. Para di naman mabuking tong surprise ko sakanya.

At kung bakit ako may sleeping pills? Madalas kasing 4am na natatapos ang gig namin at di ko mabilis makuha ang tulog ko. Kaya I always use sleeping pills.

Dinala ko na yung tubig sa kanya. "Oh babe uminom ka muna." sabi ko

"Mason, hindi na no. Tsaka ala---" di ko ulit siya pinatapos

"Wag ng maraming satsat nabasa ko to sa isang magazine. Tubig lang daw ang katapat para makatulog" sabi ko na naaasar na.

Eh kasi naman, 2:28 am na. Mag eempake pako ng damit namin. Oo ako lang kaya minamadali ko talaga.

"Anong magazine aber?" takang tanong niya.

"Ehhh basta. Dami mong tanong eh"  naasar kong sabi sa kanya.

"Oh sige na nga po baka magaway pa tayo kung hindi ko yan ininom" sabi niya at kinuha ang baso sa kamay ko.

Thank God. 2:33 siya nakatulog. At syempre kailangan kong maging si flash ngayon.

Kumuha ako ng mga damit niya sa closet niya. Ang bango ng mga damit niya.

Ang awkward kasi hawak ko ngayon ang bra at underwear niya. Hihihi

But I am not what you're thinking hahaha.

So yun na nga. Good for 1 week lang yung kinuha ko kasi for sure mag sha shopping kami dun.

2:48 am na nung matapos kong iempake ang gamit namin.

Naligo na ako at nagpalit.

Ginising ko si Amanda "Babe! Wake up!" at dahan dahang niyugyog yung katawan niya.

Nakita niya akong nakabihis at tinanong kung san ba kami pupunta?

"May gig kami, magbihis ka na." pagsisinungaling ko.

Nagsasapatos na siya. "Sorry amanda" Bulong ko. At tinakpan yung ilong niya.

Para makatulog siya. Sabi nung pinagbilhan ko good for 1 hour lang ang bisa nito.

Tinali ko na ang sintas ng sapatos niya at nagpatulong sa isang staff na buhatin ang mga gamit namin papuntang kotse.

Habang ako buhat buhat ko siya. Di naman ata ako papayag na yung isang staff magbubuhat sa babe ko na.

Sinuswerte ata siya kung papayag ako.

Nilagyan ko ng tape ang kamay niya tsaka ini blindfold ko siya.

Pinapasok naman ako nung guard ng airport kasi sa pinsan kong si Drew. Kanya kasi tong airport.

Wala pa kami sa airplane pero gumagalaw galaw na siya.

Kinakabahan nga ako tuwing nililipat niya yung ulo niya.

*Paging for the passengers of Paris, France. You may now proceed inside*

Dali dali kong binuhat si Amanda at tinulak ang gamit namin na nakalagay sa isang baggage cart.

Isinakay ko na siya sa plane at iniupo. Ako narin ang naglagay ng earplugs niya.

Nagsasalita na yung flight attendant sa harap.

Nilagay ko yung seatbelt ni Amanda tapos isinunod ko yung akin.

At may bigla ulit nagsalita.

"Hello, ladies and gentleman. Good morning. I am Martin Garrix and I am your pilot for today. Have a blessed trip. We're ready to take off. Good morning once again" sabi ng pilot.

Hinalikan ko si Amanda sa noo. "Trust me babe. This will be fun. I love you" at hinawakan yung kamay niya.

-----

Back to reality.

Nagsalita yung steward sa harap ng "Good morning everyone. Time Check: Its already 5:23 am here in Paris, France and we're soon to land." sabi nito at ngumiti.

Habang yung katabi ko ang sarap ng tulog.

Pagkatapos kong i explain kung san kami pupunta eh inaantok daw ulit siya.

Parang kailan lang nung nag away din kami sa plane. Real quick.

"Ladies and Gentleman. Welcome to Paris, France and let us all thank our captain for the safe landing. Time Check: 6:48 am. God bless"