Alles over de Islam ❤️ #VOLTOOID

Mooie waargebeurd verhaal

Pov Het meisje

Toen ik twee was is mijn moeder overleden aan een bevalling van mijn jongere zusje. Ze liet mashaAllah 9 kinderen achter. Kort na haar dood is mijn vader hertrouwd met een andere vrouw die voor ons kon zorgen, maar helaas was dat niet haar intentie, dus werden we verdeeld onder familie leden.

Toen ik bijna zes was kwam ik met mijn broertjes en zusters naar Nederland. Eigenlijk begon toen de zware beproeving voor ons we werden mishandeld en vernederd en geslagen en we mochten niet normaal functioneren in ons vaders huis, haar kinderen die ze inmiddels zelf kreeg mochten alles. Kort om het was geen leven het was eerder een hel voor ons.
Mijn oudere broers werden 1 voor 1 het huis uitgepest door haar, en mijn vader gooide ze eruit op haar bevel. Alleen Allah weet waarom mijn vader alles deed wat zij vroeg ook tenkoste van zijn kinderen, zij hoefde maar een leugen te vertellen en hij geloofde haar en als we zeiden dat het niet waar was dan kregen we nog meer klappen omdat hij vond dat wij logen, ook moesten we vaak van hem aanhoren dat die niet van ons houd en dat hij wenste dat we er niet waren geweest, nou dat doet echt pijn om te horen als je al een moeder kwijt bent en dan nog is een vader die je liever kwijt is dan rijk, Ya Rabb!!!!!! als ik hier aan terug denk dan schieten de tranen in mijn ogen puur omdat dit zo onrechtvaardig aal moesten doorstaan kort na de dood van mijn moeder.
Toen ik 12 was verkeerde ik in een crisis, ik zat in de pubertijd en was heel depressief, ik had toen een broer van 17 die veel met mij sprak we hadden veel aan elkaar, hij was mijn alles wat ik had, ik hield ongelooflijk veel van hem. Maar kort daarna is die het huis uitgemept omdat die niet alle geld afstond aan mijn vader, mijn stiefmoeder was niet tevreden met de helft, en zei tegen mij vader dat die hem der uit moest rotten, tja mijn vader natuurlijk meteen op hem afstappen en hem het huis uitgemept.
Hij kwam op straat zonder paspoort en moest zwerfen van huis naar huis waardoor hij zijn werk kwijtraakte, en hij ging wedstrijd electricboogie in die tijd dansen om te overleven. Ik hoorde vaak mijn vader een auto ongeluk voor hem wensen, astagfieroelah, als ik aan mijn vader denk is hij totaal een vreemde voor mij.
Na ongeveer een jaar is mijn broer overleden aan een auto ongeluk hij is levend verbrand, er was totaal niets meer van hem over. Toen de nieuws kwam bij mijn vader zei mijn vader, ik hoop dat hij dood is!! Waarom hij was zo lief als mijn vader maar zijn ware karakter had ingezien zou hij net zo veel van hem houden als ik dat deed. Na die nieuws was ik kapot!!!!
Ik bad tot mijn Heer Allah laat het niet zo zijn Ya Rabb, ik wist toen niet veel van mijn geloof mijn vader leerde ons niets van het geloof en leerde ons ook nooit soeras of het gebed, maar we kregen wel altijd te horen dat we naar de hel zouden gaan als we iets verkeerds deden. Dus toen er na een gebids onderzoek was uitgekomen dat het toch mijn broer was, storte mijn wereld in elkaar Astagfieroelah.
Ik was boos op Allah ik weet dat ik niet zo moest denken maar ik kon niets anders, ik dacht Allah luistert naar gemene mensen want mijn vader smeekte Allah voor een auto ongeluk voor mijn broer en die kreeg hij, en Allah stuurt alle mensen naar de hel, dat werd mij geleerd. En ik dacht ja waarom luistert Allah dan niet naar mij toen ik knielde op de grond om het leven van mijn broer te sparen, en waarom moest hij zo verbranden dat alleen zijn gebit nog herkenbaar was. En waarom moeten wij meemaken wat we meemaakten en waarom is iedereen zo gemeen tegen ons alleen omdat mijn moeder niet meer leefde.
Ik had geen antwoorden in die tijd, niemand die mij kon antwoorden. Ik hoorde mijn stiefmoeder zeggen hij is vast naar de hel, ik huilde en smeekte Allah om mijn broer niet naar de hel te brengen, ik zei Ya Allah hij heeft al zoveel meegemaakt waarom moet hij naar de hel, Soebhanallah die avond droomde ik dat mijn broer naar mij toe kwam aangevlogen hij was helemaal in het wit, alles om hem heen was wit, ik schrok van hem maar hij zei tegen mij "zusje niet schrikken ik ben het je broer, wees niet verdrietig het gaat goed met mij. "
Ik was bang voor hem en rende weg en hij vloog achter mij aan en zei "zusje wees niet bang ik ben veilig hier. "Ik had de volgende nacht toen weer zo een droom gehad, en daarna was ik een beetje gerustgesteld. Maar na de dood van mijn broer veranderde ik totaal in een andere persoon, ik pikte niets meer van mijn stiefmoeder, en heb haar toen ook gedreigd dat als ze me weer zou slaan dat ik haar zou terug slaan, en vanaf die tijd werd ze bang voor me maar ze stookte mijn vader tegen me op en zo kreeg ik dus elke dag klappen van mijn vader, maar van die klappen werd ik alleen maar erger ik keerde tegen hem, en ik deed wat hij niet leuk vond. Laat thuis komen weg, gaan s'ochtend en niet naar huis komen,
en als ik thuis kwam kreeg ik zoveel klappen dat ik gewoon bewusteloos raakte, maar dat weerhield mij niet om de volgende dag juist nog later thuis te komen, want immers de klappen deden mij niets meer, ik wilde hem dwarszitten want hij hield niet van ons dus waarom zou ik naar hem luisteren,
ik dacht als je mij dood wilt slaan doe maar ik haat het leven toch, ik vond het niet erg om te sterven vandaar dat ik denk ik juist dingen deed om geslagen te worden. Ik begon de verkeerde kant op te gaan, spijbellen aggressief ik sloeg iedereen die maar een woord tegen mij zei die mij niet beviel.
Geen school die mij nog wilde, toen moest ik naar de PPI, daar leerde ik jointjes roken, dat beviel mij zo goed want ik was immers elke dag van de aardbodem astagfieroelah, ik kwam stoond thuis elke dag en sliep meteen na school dus van 14.00 tot de volgende dag was ik knock-out. Mijn vader begreep niet waarom ik zoveel sliep.
Ik vond het allang lekker want dan hoefde ik hun gezicht niet te zien. MIjn vader kwam de kamer binnen en trok mij bij mijn haar terwijl ik sliep naar de woonkamer om te zitten ik mocht niet slapen, raar hoor hij kon ons niet uitstaan maar ik moest wel verplicht in de woonkamer zitten, ik begreep hem totaal niet maar eerlijk gezegd ik wilde hem niet meer begrijpen ik wilde gewoon elke dag stoond zijn want dan hoefde ik niet in de realiteit te leven.