When Love Take Its Place(On Hold)

Chapter.1

Shianna POV

Pauwi na ako ngayon sa apartment na tinutuluyan ko.Kaka out ko palang kasi sa trabaho, im living my life alone, last year nang maisipan kong mag apartment na lang para hindi naman ako gaanong pabigat sa tito ko na nag alaga sakin simula nang mawala ang parents ko.

I graduated last-last year.Pero nag apply muna ako ngayon sa isang café na walking distance lang mula sa apartment ko.Dahil na rin sa walang mapag a-apply'an na ibang trabaho.

Nang maka-rating ako sa apartment ko pasalampak akong umupo sa sofa at kinuha ang cell phone ko.

"Hello po tito."

"Anne kamusta ka diyan?Okay lang ba talaga sayo na mag apartment na lang?"

"Oo naman po, tito naman,hindi kapa ba nasanay?Isang taon mahigit na kaya ako dito.Gusto ko lang po sana kayong kamustahin."

"Okay lang ako.Kung gusto mo namang bumalik dito sabihin mo lang sakin, my house is open for you Anne."

"Opo tito.Nga po pala sa sabado na lang po ako tutulong sa shop."

"Hindi mo naman kailangan gawin pa 'yon Anne.Sige na mauna na ako, may pupuntahan pa kasi ako, bye."

Nang marinig ko ang end tone, napa buntong hininga na lang ako.Lalabas na lang ako para makapag lakad-lakad.

Sa park lang ako pumunta at umupo sa isang bench para maka pag basa.Ganto ang ginagawa ko after work, para ma-relax man lang ang utak ko galing sa trabaho.

Wala rin naman akong gagawin sa apartment, same routine lang ginagawa ko araw-araw.Pag gising sa umaga kakain,papasok sa trabaho hanggang 3 pm nang hapon, pupunta dito sa park.Masasabi niyong boring ang buhay ko, dahil sa araw araw ganon.

Napatigil ako sa pag Babasa nang may lumapit sakin.

"Lagi kitang nakikita rito."Sabi nang lalaking lumapit sakin, pero hindi ko man lang siya pinag tuonan nang pansin, at bumalik na lang ulit sa pag babasa.

"Ako nga pala si Jarrel.Ikaw anong pangalan mo book girl?"Napa tuon naman ang pansin ko sakanya nang ilahad niya ang kamay niya sa harap ko.

"I'm Shian, not book girl."

"Sabi ko na Shianna pangalan mo eh."Naka ngiting sabi nito, napa kunot noo naman ako sa sinabi niya.

"Pano ko nalaman pangalan mo?Sa uniform mo."Tinuro naman niya ang name tag na naka sabit sa bandang gilid nang polo ko.

" Lagi kitang nakikita dito tuwing hapon.Bakit mag isa 'ka lang?"May nakaka alam pa pala sa existence ko?Akala ko kasi wala nang nakaka pansin sakin.

"Kasi mag isa lang ako,at everyday routine ko na ito." Tumango naman siya at ngumiti sakin.Hindi ko naman magawang ituloy ang pag babasa dahil nakaka bastos naman iyon sakanya.

"Tara bili tayong ice cream?"Hindi pa nga ako sumasagot nang hilaan na niya ako patayo,kaya wala na akong nagawa kung 'di sumama sakanya.

"Alam mo ang tahimik mo.Hindi ka ba na bo-boring?"

"Pag nag salita naman akong mag isa, mag mumukha akong baliw diba?" Tumawa naman siya at tinanguan ako.Bakit nga ba ako sumasama sa isang stranger na gaya niya?Dahil ba nag e-enjoy ako sa company niya?

Inabot niya sakin yung dirty ice cream na binili namin at bumalik sa bench kung saan kami naka-upo kanina.

"Saan ka naka tira?"

"Bakit mo 'pa ba tinatanong yan?Sa isang apartment, malapit lang rin dito sa park."

"Apartment?Bakit sa isang apartment lang?Safe naman ba sa apartment na tinitirahan mo?"Napa-taas kilay naman ako sa sinabi niya.Ano bang problema niya?Tinalo niya pa ako sa pagiging madaldal.

"Of course it's safe.Matagal na rin akong naka tira doon, at saka tahimik doon kaya mas maganda."

"Mag kano ba renta mo sa apartment mo?"Wala naman siguro siyang balak mangupahan diba?Mukha siyang mayaman sa itsura niya.

" 3,500 sa apartment 2k naman sa kuryente at tubig.Wala 'ka naman sigurong balak mangupahan diba?"

"Ewan." Naka ngiting sabi niya.

Kung nan dito sana sila mama at papa hindi ko na kailangan mangupahan pa.Tapos yung kapatid ko naman umalis rin dahil sa job offer sakanya sa ibang bansa.Para na rin siguro makalayo sakin.

"Bakit lagi kang mag isa dito?Wala ka bang mga kaibigan?" Napukaw naman nang tanong ni Jarrel ang atensyon ko.Bakit nga ba?Dahil ayoko lang?

"Wala akong kaibigan.Hindi ko naman kailangan nang mga kaibigan para mabuhay, at saka pabigat lang sila sakin."Rude man pakinggan pero yon ang nasa isip ko.At hindi naman talaga sila mapag kaka-tiwalaan.

"Ayaw mo ng kaibigan?Para naman may tutulong sayo, sa mga problema mo?" Napa buntong hininga naman ako at nag iwas tingin.

"Para saan pa?Half of my existence i solve my problem alone,and i'm use to it.I just realize that i don't need anybody to solve my problem.I can solve it my self."

"Nakaka lungkot kayang mag isa."

"Sa una oo, pero sanay na ako."

Napa tingin naman ako sa cell phone ko na nag vi-vibrate may caller kasi but unkown number.Nag excuse muna ako kay Jarrel at medyo lumayo nang konti

I pick up the call."Hello?"

"Shian it's me!" It's my sister Riley.

"What's with the sudden call?" You can sense irritation in my voice.

"I just wanted to tell you that, after 1 year we can finally meet each other again! Isn't great?See you next week, love you sis bye."

Uuwi na pala siya.There is nothing great about that.But actually i'm surprised, after she run away from me, she still have the guts to comeback?

Lumapit agad ako kay Jarrel para makapag paalam.Uuwi na ako, mag gagabi na rin.

"Jarrel mauna na ako sayo, marami pa kasi akong gagawin."

"Ah Ganon ba?Gusto mo bang ihatid na kita sa apartment mo?"Naka ngiting alok niya sakin.

"No need, kaya ko naman.Salamat na lang, bye."

"Bye Shian, ingat sa pag uwi." Kumaway naman siya sakin nang tuluyan na akong mag lakad, napa iling na lang ako.

"Ikaw rin, bye!" Medyo malakas na sabi ko dahil medyo malayo na rin ako sakanya.

Nang maka rating ako sa apartment imbes na mag luto para sa dinner mas pinili ko na lang manood ng T.V pero kahit anong pilit ko mag concentrate sa pinapanood ko hindi ko magawa.My mind is occupied, i have a lot of question in my mind that i can't even answer.I hate this kind of feeling, I feel like i'm trap in the cage and no can help me out but my self.How can i move forward if i'm not completely heal?

Ayoko mang isipin ang mga nang yari noon, pero hindi ko mapigilan, usa lang silang pumapasok sa isip ko.I feel really hurt.

***
A/N:Sorry sa typos at wrong grammars, enjoy reading guys.