Hammy's POV
Kanina pa nagsimula ang klase pero kami ni Rhealyn ito nagdadaldalan lang. Medyo boring kasi yung subject: MATH. OO! Medyo mahina ako dun. Aaminin ko, umiiyak ako dahil sa subject na yan. Pero sa nakikita ko naman ngayon, di naman masyado. Madali-dali kumpara nung elementary kami. Hehehehe. Baliktad noh.
"Ok, class tomorrow we will have a quiz about our lesson na nadiscuss ko ngayon. Mag-aral kayo huh. Madali lang naman. Kering-keri niyo yung quiz ko bukas basta mag-aral lang." Sabi ni Mrs. Lamana. Anebeyen??? May quiz. Pero ok lang naman. Integers palang naman kami kaya kering-keri ko yan. BWAHAHAHA... xD
Recess na kaya pumunta na kami ni Rhealyn sa canteen. Natural san ba kami dapat pumunta sa cr. Ito talagang author natin LOKA-LOKA (Author: I KNOW RIGHT! xD Umepal lang saglit. HAHAHA) Ok tama na pag-epal author, chupi na. Go away!
Anyways, nandun na kami nakapila na. Bumili kami ng lugaw ni best. Umupo na kami at lumamon. Yun talaga ang term kapag gutom na gutom. Nakakagutom kasi yang Math na yan eh. Lamon lang ako ng lamon ng may nahagip ang aking beautiful eyes. Chos!
"Si angel..." Sabi ko sa sarili ko kaya. Nag-ayos ako at kumain (di na lumamon) ng MAAYOS! :) Ang plastik ko, anebeyen?! Tinititigan ko lang siya habang humihigop ako ng lugaw. Ngiting-ngiti nga ako eh. Dahil sa busy ako sa pagtingin sa angel ko di ko namalayang kinakalabit na ako ni Rhealyn... at ang masakit pa kinurot niya ako.
"AAAAAAAAAAAAAAAAAAAARRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYYY!!!!!!!!!!!" Napahiyaw ako sa sakit. Kainis naman tong si Rhealyn oh. Tinignan ko ang mga tao, nakatingin lahat sa akin. At ito pa ang masaklap, si angel nakatingin. Nagkatamaan yung mga mata namin. Umalis siya ng tingin at
at
at
at
at
at
TUMAWA SIYA! :">
WAHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH! NAPANSIN NIYA AKO! Kaso nakakahiya naman yun. Napansin niya ako sa nakakahiyang way. Kainis naman kasi itong si Rhealyn pero ok na rin at least napatawa ko ang angel ko. :">
Natapos na kaming kumain. Pumunta na kami sa classroom. Wala namang kwentang magstay sa canteen kasi pagkatapos bumili ni angel eh, umalis na agad siya. Pero ok na yun, para di na ako masyadong mapahiya pa.
Palakad na kami sa classroom ng ....
makita ko nanaman ang angel ng buhay ko. Ano bayan?! Pasulpot-sulpot bigla. Dapat yata ang tawag ko na lang sa kanya KABUTENG POGI! Chos! NAku habang papalapit siya ng papalapit, ito naman akong nanginginig, nangingisay sa
KILIG!!!!!!!!!!!!!!! :">
Anebeyen???! Bakit pa kasi dito siya dumaan? Pede naman dun, dyan...?!!!
May kausap siya isang lalaki, maya-maya tumingin na siya sa dinadaanan niya at napatingin sa akin. Inalis ko ang tingin ko...
"Hammy, stay calm. Wag kikiligin! Mamaya ka na lang kiligin sa classroom. Pigilin mo muna." Sabi ko sa sarili ko. OMG.
Malapit na talaga siya promise, ayan na.
ayan na...
ayan na....
ayan na.....
Lumagpas na siya... nalagpasan na niya ako. Pero tama ba yung nakita ko??!!
"Dear Charlie,
Tama nga ang friend ko may masamang mangyayari. Napahiya ako sa harap ni HUGE! Pero parang di naman masama yun eh, NAPANSIN naman niya AKO! :3 At ito pa ang matindi, bago pa siya makalagpas sa akin
ngumiti siya ...
di lang sa akin. Ngumiti siya nung dinaanan niya ako. xD
HAHAHA. Pero parang alam ko na kung bakit. Siguro natatandaan niya yung sa canteen. Hay! At least medyo nakikilala na niya ako diba???! ASSUMINGGGGG teh. xDPero nakakahiya talaga yun... ay wait lang...
May quiz pa pala ako sa Math. Nakenemen! Nakalimutan ko. Sige, mag-aaral muna ako.
Goodnight Charlie!
P.S. Ang cute ng ngiti ni Huge! Nakakahimatay! :3 "
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
TRUTH: He never notice me. :( Siguro kapag tumama yung mga mata namin, coincidence lang. Hindi rin siya ngumiti o tumawa nun. As in WALA SIYANG PAKE ELAM. MEDYO MASAKIT! :( At ang nangyari talaga nun ay puro kamalasan. Walang nakakakilig na nangyari. Hay! Bakit kasi tayo nakatira sa REALITY??? Kung pede naman sa isang FAIRYTALE na punong-puno ng KASIYAHAN at may HAPPY ENDING!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
SORRY PO KUNG PANGET. PAGPASENSYAHAN NIYO NA PO. FIRST TIME KO LANG GUMAWA NG KWENTO. :")
DEDICATED TO: JHERR DAVEN VELASCO :)
SALAMAT SA PAGBABASA!!! :)
