Chapter 8: Mine :)

46 1 0
                                    

HAMMY'S POV

Medyo matagal-tagal na rin na hindi ko nakikita ang aking prince charming. I mean, si HUGE! After nung eksena sa canteen, parang di ko na siya nakikita. Ewan ko ba kung umiiwas lang ako o talagang di na tinatadhana ni Lord na magkita kami. :( Pero mas ok na yun. Kaysa naman sa araw-araw na nakikita ko siya, araw-araw bumabalik ang mga kahihiyan na nangyari. Pero aaminin ko,

NAMIMISS KO NA SIYA! :(

Parang gusto ko siyang makita. Kahit saglit lang. Kahit isang sulyap lang. :3

(INTRAMSSSS preparation) 

Yeah, intrams na bukas! Ahmmmm, ano bang magandang nangyayari sa araw na ito? Natural, playing games. Sportssssss! :))) Di naman sa pagyayabang pero medyo sporty ako. I know a lot of sports. Pero syempre mahiyain ako kaya di ako medyo sumali sa laro. Dapat nga di ako sasali kung di lang ako pinagtulakan ng mga classmates ko. HAHAHA 

Ang mga sinalihan ko e mga panlalaking laro. :) Tomboyish kasi ako pero babae pa rin. Lalo na ang puso, BABAENG-BABAE :") 

Basketball at sepak takraw lang naman ang mga sinalihan ko. HAHAHA! xD Marunong akong magbasketball. Actually, i love that sport! I love watching NBA Games (not PBA :) ). Pero yung sepak takraw? Ahmm, di ko alam yun. Ngayon ko nga lang nalaman yun e. Ang alam ko lang a ung sipa. Sabi nila ganun din daw yun. Iba lang yung sisipain, bilog daw at medyo malaki. Sumali na ako, tutal nilagay na nila ako e. No Choice! Pero tatry ko pa rin. Fast learner naman ako e. Medyo! HAHAHA Tsaka sumali na rin ako tutal nandun si Rhealyn :) 

Dahil bukas na nga ang intrams, kailangan nanaming maghanda. Kailangan manalo kami laban sa ibang levels at sections. :) Nagpractice kami sa basketball at sepak. May mga nagtuturo samin na ibang section. Ang coach namin sa basketball si Coach Karl at sa sepak naman si Conrie. 

Medyo ok naman yung practice sa basketball. Dribble at shoot lang naman. (Medyo mayabang HAHAHAHA). Pero sa sepak talaga. Di ko naman alam na mahirap pala. Nakakatawa pa ako kapag di sumasakto sa pagsipa ko yung bola. Alam niyo yun? Ibabato nung kakampi mo dun sa paa mo tapos sisipain mo. E minsan naduduling ako. Kaya di ko nasisipa. At tska kataas-taas nung net, parang kasing taas nung net sa badminton. Heller??! Paa gamit namin di kamay! HAHAHA Ang hirap kaya. Meron pang ulo-ulo effect. Nakakaloka! Sakit tuloy ng brain ko. Baka mabawasan ako ng brain cells nito. HAHAHA 

After ilang sipa ng kabayo ay natapos na rin ang nakakapagod at nakakalokang practice namin sa sepak. Talagang pursigido kaming manalo. HAHAHA Pag talaga nanalo kami, Naku! HAHAHA 

Bumalik na kami sa classroom. Nagklase nanaman. Pawis na pawis kami. Hulaan niyo amoy nila?? Oo, NILA? Di ako kasala! Syempre, mabango ako noh! HAHAHA 

Last subject na namin. Health. Wala na akong ginagawa. Tapos na akong gumawa ng activity sheet. Masipag ako e. HAHAHA djk lang. Nagpapabilisan kasi kami nitong si Robi. Minsan ako nauuna, minsan siya. Para kaming ewan na naguunahan magpasa ng activity. HAHAHA Pero masaya. Yung sasabihin mo sa kanya na "TAPOS NA AKO, BEH (Labas dila :P). HAHAHA Natapos na rin siya agad. Parang mga 5 seconds lang ang pagitan. Mahigpit talaga ang laban namin HAHAHA. Pagkatapos ng paligsahan, chikahan na kami.

"Musta practice?" -Robi

"Nakakapagod. Wohhhh!" sabi ko with matching punas ng pawis at hingal HAHAHA

"HAHAHA!" yung tawa ni Robi parang ewan, basta di ko maexplain pero ang kyuttt HAHAHA 

"Tawa ka dyan!E ikaw musta volleyball?" Sumali kasi si Robi sa Volleyball. Sa nakita ko, magaling siya. SOBRA! Hanga nga agad ako nung pagserve nya ng bola. Ang layo kaya OUT! HAHAHAHA PEACE yowww! ^_^v

The Truth about Love StoriesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon