BAŞKA BIR SEÇIM

2.Bölüm

Tama olarak kendime geldiğimde hastahanedeydim ve o yanımdaydı. Korkarak yanıma yaklaşmıştı ve kısık sesle " merhaba ben Jennifer. Yaptıkların için sana gerçekten teşekkür ederim ". İşte o an ilk defa gözlerinin içine bakmıştım onun ve uzun zamandır hissedemediğim o duygu dalga dalga sarmıştı tüm bedenimi. İlk defa korkmuştum bu kadar. Ve hemen çevirmiştim bakışlarımı ondan tabi bu yeterli değildi bakışlarındaki mühürü zihnimden söküp atmak için. *sorun değil* diyebildim sadece. Yüzüne bakamamıştım bile doğru dürüst. Anlamıyordum o da benim gibi bir kızdı. Benim gibi. Ve o gün aceleyle çıktım hastahaneden annem ve babamın sorularına aldırış etmeden odama koştum. Merdivenleri nasıl çıktım hala hatırlamıyorum. Bir hafta boyunca odamdan neredeyse hiç çıkmamıştım. Yalnızlığım günden güne büyordu içimde hep onu düşünüyordum ,hep onun yanında olmak istiyordum.
Yalnızlığımdan başka sığınağım yoktu ama artık yalnızlıktan korkuyordum tıpkı kabuğundan korkan bir kaplumbağa gibi. Çaresizdim..gücüm kalmamıştı..kafam karışmıştı. Bu bir haftalık süre içerisinde o her gün ziyaretime gelmişti ama ben hiç birisinde onunla görüşmemiştim. Yalnızca o gün geldiğinde görüşmeye karar verdim. Bu bir nevi totem sayılırdı. Gelirse bununla yüzleşicektim , gelmezse...gelmezse onu bir daha hiç görmeyecektim. Her gün saat 10:00 ile 14:30 civarı gelirdi. Bekledim ama gelmedi. Ta ki saat 19:48 e kadar. O zaman kapı çaldı. Ve gelen o'ydu. Annem" geleceğini zannetmiyorum ama yinede senin için ça..." o sırada merdivenlerin başında onları dinliyordum ve söze karışarak * hoşgeldin Jeniffer*. Bu neredeyse ona karşı adam akıllı ilk cümlemdi. Ama onun gözlerindeki mutluluğu hörmeme yetmişti. Onu odama çıkardım. Uzun uzun sohbet ettik. Ve haklıydım bakışları gibi kendisi de mükemmel bir insandı. Üstelik çok iyi taklit yapıyordu. Uzun süre sonra beni güldüren tek insan oydu..tıpkı diğer ilklerdeki gibi.. Akşam onu babam evine bıraktı. O gün vedalaşırken ona ilk defa sarılmıştım.
Ya ilk hikayem ve morale ihtiyacım var lütfen vote vermeyi unutmayın :):)