BAŞKA BIR SEÇIM

3.Bölüm

Aradan neredeyse bir hafta geçmiş ve benim raporum bitmişti. Yani mecburen okula devam ediyordum. Okul çıkışlarında ise Jeniffer yanıma geliyor ve akşama kadar beraber geziyorduk. İçimdeki yangın her geçen gün büyüyordu ve bu yangının her bir kıvılcımında o vardı. Benim yanmama sebep oluyordu..ama ondan uzakta olduğumda nefes dahi alamıyordum. Beni içinde bıraktığı bu ikilem gerçekten katlanılacak gibi değildi. Onu seviyordum. Onun için acı çekiyordum. En kötüsü ise o beni sıradan bir kız arkadaşı olarak görüyordu ve içimdeki yangından ona asla bahsedemiyordum. Aslında tamamen farklıydık örneğin ; ben kedilerden nefret ederdim o ise kedileri çok severdi. Ben klasik müzikten nefret ederdim o ise bunu dinlendirici bulur ve sürekli dinlerdi.. Buna benzer bir çok farklı yönlerimiz vardı. Bu yüzdendir belkide onunla hep birbirimizi tamamladığımızı düşünürdüm. O gün yine bir cafede otururken usulca yaklaştı ve " sana bir şey söylemek istiyorum " ve devam etti "Aslında daha önce kimseye ondan bahsetmedim yani şey ...okulda bir çocuk var Henry uzun zamandır ona aşığım ve bilmeni istedim çünkü sen benim en yakın arkadaşımsın" daha sonra gülümsedi ve elimi tuttu. ne diyeceğimi bilemiyordum..sadece gülümsedim ve *eminim sana layık biridir yoksa seni üzerse ona ne yapacağımı tahmin bile edemezsin*diyebildim. Nasıl derdim ki seni seviyorum diye bir kere ben bir kızdım. Her ne kadar farklı hissetsem ve farklı görünsemde bir kızdım ve bu gerçek asla değişmeyecekti.. O gün her şeye rağmen çok güzeldi çünkü o benim yanımdaydı. Ben sadece onunlayken gülebiliyordum. Biliyorum bir çok insan bu konuda beni yargılayacak ama bu benim seçimim değildi siz her nasıl birine aşık oluyorsanız bende öyle olmuştum. Bunda bir yanlışlık yoktu.. O gün akşam sürekli Henry den bahsetti. Anladığım kadarıyla okulun şu zengin züppelerindenmiş ve onun varlığının bile farkında değilmiş. Aslında buna sevinmiştim ama sonra onun acı çektiğini düşününce daha çok üzülmüştüm. O bana o çocuktan her bahsedişinde o çocuktan daha çok nefret etmiştim. Ve ondan her bahsedişinde daha çok acımıştı canım...sanki ateşten bir okyanusa atılmış gibi bir taraftan boğuluyor diğer taraftan yanıyordum. O akşam eve geldiğimde tüm bu olanları düşündüm iki haftada hayatımın geldiği noktayı.. Ve bana uzun zaman sonra beni ilk defa güldüren kadın yine uzun zaman sonra ilk defa ağlamama da sebep olmuştu..
Arkadaşlar lütfen vote vermeyi unutmayın. Ayrıca illa yorum yapmak zorunda değilsiniz ama bana eksikliklerimi mesaj olarak atarsanız çok mutlu olurum :)