Μακάρι Να Ήταν Όνειρο

Έκπληξεις {9}

"Να φανταστώ στο νυφικό θα κάνεις μέρες να το διαλέξεις."λέω με αγανάκτηση. "Μην ξεχνάς πως έχω να προλάβω μια πτήση το βράδυ, λες να την προλάβω;"

"Κόψε την ειρωνεία και βοήθα με να αποφασίσω." λέει νευριασμένα.

"Αρχικά αποκλείουμε το μαύρο όπως και το άσπρο." λέω πηγαίνοντας προς το μέρος της.

"Γιατί μου άρεσαν πολύ πάνω μου." λέει.

"Πρώτον γιατί το μαύρο είναι πολύ σκούρο και καταθλιπτικό, στον αρραβώνα σου θα είσαι όχι σε κηδεία, άρα θέλουμε χρώμα. Όσο για το άσπρο ισχύει ακριβώς το αντίθετο, είναι πιο επίσημο και χρώμα που θα άρμοζε περισσότερο στην δεξίωση του γάμου."

"Τώρα μου το έκανες ακόμα πιο δύσκολο, το ξέρεις έτσι;" μου λέει και εγώ απλά της χαμογελάω. "Λοιπόν" λέει και γυρνάει προς την Ζωή, στην οποία ανήκε το μαγαζί και ήταν παιδική μας φίλη, "να φανταστώ άκουσες τα σχόλια της αδελφής μου;"

"Ναι Μαρία μου άκουσα και έχω να πω πως συμφωνώ μαζί της."

"Και τι θα μου πρότεινες και εσύ Ζωή." κοιτάει την Ζώη με αγωνία και εγώ με την ελπίδα να της βρεις το κατάλληλο φόρεμα.

"Έχω στο μυαλό μου τρία φορέματα, για αυτό θα ήθελα να μου κάνεις την χάρη να τα δοκιμάσεις και τα τρία."

"Το ήξερα πως δεν με συμπαθούσες." λέω στην Ζωή με ειρωνεία.

"Ήταν καιρός για να το καταλάβεις" λέει σοβαρά, και με βλέπει πως την κοιτάζω με το στόμα ανοιχτό, και σκάει στα γέλια, "η φάτσα σου αυτή την στιγμή ήταν όλα τα λεφτά. Η αλήθεια μικρή μου πως σου έχω αδυναμία όπως και η Μαρία, και για αυτό και τα τρία φορέματα που θα της δώσω θα είναι και τα τελευταία αλλιώς παρατάω την προσπάθεια να την βοηθήσω." λέει και γυρνάμε με βλέμμα ελπίδας στην Μαρία για να καταλάβει πως πρέπει επιτέλους να αποφασίσει ποιο θα φορέσει.

"Καλά, καλά, φέρε τα φορέματα και θα προσπαθήσω να διαλέξω γρήγορα." λέει η Μαρία και εμείς χαμογελάμε.

"Λοιπόν, έχω κλείσει σε τρία φορέματα με αποχρώσεις του μπεζ, το πρώτο που θα δοκιμάσεις είναι αρκετά επίσημο, και είμαι σίγουρη πως θα σου πηγαίνει πάνω σου τέλεια." και σηκώνει το χέρι της σε μια χειρονομία δείχνοντας στην Μαρία πως δεν έχει τελειώσει τον λόγο της, "...που είχα μείνει; Ααα ναι, το ξέρω πως δεν θες κάτι πολύ επίσημο, είναι η πρότασή μου για το φόρεμα της δεξίωσης του γάμου. Ορίστε." λέει η Ζωή και μέσα μου την ευχαριστώ.