zgubiłem portfel
pełen życiowych skarbów
błyszczących jak złoto
zgubiłem długopis
którym pisałem długi scenariusz
szczęśliwego życia
zgubiłem słoik
wypełniony myślami
pozytywnymi jak promieniejące słońce
zgubiłem zaufanie
do ludzi
którzy mi to wszystko ukradli.
CZYTASZ
Tomik Głupiej Poezji
PoesíaJeśli masz ochotę na współpracę, masz pomysł na coś daj znać w komentarzu! #86 w poezji 16 maja 2016 roku #43 w poezji 16 czerwca 2016 roku
