Kötü Kız Kötü Çocuğa Karşı

Nefret

Baturdan,
"Ne?! A-ama Afet! "
" Bırak yoksa elini kırarım!"
Hızla elimi elinden çekmiştim. Odaya Serdar Kamil ve Mert daldı. Serdar atladı.
"Yenge iyi misin? Bişeyin yok dimi? "
" Aynen Afet iyi misin? " Kamil de atlamıştı. Mert de
" Rahat bırakın kızı yorgundur! "dedi. Afet bağırmaya başladı.
" Ne yengesi,  ne kara meleği ne oluyo lan burda?! Ben neden burdayım?! Siz kimsiniz?! " bizim çocuklara dönüp kulaklarına eğildim.
" Beni de hatırlamıyor. "bana sarıldılar ve teselli etmeye başladılar. Ama teselli işe yaramıyordu. Ağlamaya başladım.
" Afet!" Kapıya sesin sahibine baktık. Serkan?!
"Serkan geri döndün!" gülümsemişti. Sonra bir anda gülümsemesi söndü.
"Beni bırakıp git sonra dön gel! Olmaz öyle. Ben eski Afet oldum artık. Seni de yanımda istemiyorum. "
" Ama yapma! Nuket beni tehtid etti. Yoksa ben seni asla terk etmem! "bu kadar yeter ama!
" Oğlum bana bak! Nuketle o evde gördük sizi bu sabah! Hiç de tehditle sevgili olmuş gibi değildin! Kendi isteğinle öpüştüğünü unutamam! Kızın bu durumundan yararlanıyorsun! " Afete baktım. Serkana öldürücü bakışlar atıyordu.
" Bu adam doğru mu söylüyor?! "
" Hayır tatlım benim. YABANCI, TANIMADIĞIMIZ bir adama nasıl güvenebilirsin? " bu kelimelere vurgu yaparken onu öldürme isteğim katlanıyordu. Birden o cümlelerle hem öldürme isteğim hem ölme isteğim arttı.
" Ya Serkan. Birdaha beni bırakma olur mu? "
" Olur hayatım. "
Doktor geldi. Çocuklar beni tutuyordu.
" Geçici hafıza kaybı. Onun dışında birşeyi yok. Taburcu olabilir. "Afet Serkanın elini bıraktı.
" Ne? Geçici hafıza kaybı mı? Bu adam doğru mu söylüyordu yani?! Durumumdan yararlanıyor musun? "
" H-hayır birtanem. Olur mu öyle şey?! B-ben s-sadece... "
" Sus lan! "Afetin kalkmasına yardım ettim. Birden annesi aklıma geldi. Havaalanından alıp onu eve bırakmıştım. Babasının  öldüğünü öğrenmesin şu an bahanesini kullanarak onu tatile çıkaracağımı söylemiştim. Onu çok yalnız bırakmıştım. Afet lavobodan kıyafetleriyle çıktı. Doktor gene geldi.
"Şimdi sakin olun Afet hanım. Sizin midenizi yıkayıp bir haftalık ilaçlarla kanınjzı temizleyeceğiz. Kanınızda büyük dozlarda antidepresan tespit edildi. Bu ilaçların reçetesi. Benimle gelin. Ölmemeniz büyük şans ne yalan söyleyeyim. "reçeteyi aldım. Afete dediği yere kadar eşlik ettim. İçeri girdiler. Çocuklar yanıma geldiler. Kaşlarımı çatıp odaya koşarak girdim. Serkan bana şaşkınca baktı sonra sırıttı.
" Senne yapmaya çalışıyorsun lan?!!!! "dedim ve öldürürcesine dövmeye başladım. Serkan bana karşılık vermeye çalışırken çocuklarda beni tutmaya çalışıyorlardı. Yer gök kan olduktan sonra onu orda bırakıp Afetin yanına gittim. Tabi ellerimi yıkayarak. Afet beni görünce yanıma geldi.
" Ona ne yaptın? "
" Kime?"
"Anlamamazlıktan gelme!"
"Sen nerden biliyorsun ona birşey yaptığımı? "
" Ben bilirim. Ayrıca iyi yapmışsın. "beraber korüdorda yürürken çocuklar arkamızdan yürüyordu.
" Sen kimsin? Neden benimle ilgileniyorsun? Baştan sona anlat bakalım. "baştan sona herşeyi anlattım. Sevgimizi, annesini geldiğini, babasını ölümünü(ama babamın yaptığını söylemedim. Şu an ne yapacağını bilemem.) dövüşlerimizi iddamızı. Hatta telefonunu açıp videoyu gösterdim(biz sevgili olmadan gerçekleşen bir şey olmasının açıklamasını açıklamasını yaptım.)
"Mağdem beni bu kadar iyi tanıyorsun ve biz bunları yaşadık. O zaman söyle bakalım benim en büyük takıntım ne? " hiç duraksamadan söyledim.
" Saçların tabikide. Dokunanı yakarsın! "
" Tamam sanırım sana inanabilirim. "
" Kaybın geçici olması güzel. Bir aya kalmaz hafızan yerine gelir. "2 saat yolculuğun sonunda kapını önündeydik. Afetin gözleri doldu.
" Afet. Yapma ama. Bak unutma annenin yanında bana yakın ol. Sen beni çok seversin. " çapkınca gülümsedim. Anlamış olacak ki koluma yumruk attı.
" Normalde biz sevgiliyiz di mi? "
" Şu anda da değil miyiz? "
" Bilmem öyle miyiz? "
" Evet öyleyiz. "kapıyı çaldık.
" Bak unutma tatilden döndük. "
" Tamam. " kapıyı annesi açtı.
" Kızım sana beni karşıla demiştim. "
" Babama olan şeyi duyunca kendimi toparlayamadım. Batur da beni tatile çıkardı. Neden söylemedin? " dedi biz içeri girerken.
" Tatlım bir hafta sonra geri döneceğim. Seni görmek için geldim. Babanın ölümüne gelince, söylemedim çünkü bu duruöa geleceğinden korktum. " annesi ağlamaya başladı. Afet annesine sarıldı ve göz yaşlarını sildi.
" Annem tamam affettim. Ağlama ama ya! "
" Tamam ağlamam bitanem. "
" Ben üstümü değiştirip geliyorum. "
Afetden,
Yukarı çıkıp üstümü değiştirdim.(multimedia) Baturun anlattıklarını düşünürken Serkan ve Nukete nefretim artıyordu. Aşağıya indim.
" Sanırım şirkete gitmem lazım. Batur gidelim mi? "
" Geldim. "