Kesişen Hayaller

1'1

Arden son kez güven verircesine gülümsedi . Ardından arabasıyla beraber görüş alanımdan çıkarken derin bir nefes aldım ve verdim .

Bu rutini tekrarlayarak dış kapıyı ittirdim , şansıma açık kalmıştı . Aynı yavaşlıkla apartmanın içinde ilerlemeye başladım . Bir basamak çık , bekle , bir basamak daha çık , bekle , bir basamak daha çık ve tekrar bekle . Bu kadar yavaş davranmama rağmen bana oldukça kısa gelen bir sürede daire kapısının önüne gelmiştim .

Parmaklarımı kapatarak , elimi yumruk hâline getirdim . Kapıyı çalıp çalmamak konusunda tereddüt yaşıyordum. Tereddütlerimin en büyüğü Yasin'in evde olabileceği ihtimalinden doğuyordu . Sabahın körü olmasına rağmen sevgilisini görmeye gelmiş olabilirdi , küçük de olsa bir ihtimaldi .

Parmaklarım bir açılıp bir kapanırken , ayaklarım geriye mi ileriye mi adımlaması gerektiğini bilmezken , aniden kapının açılmasıyla afalladım .

Sıla 'dan

Bir süre oturup Nur'un kuyruğunu malum yerlerine kıstırıp geri gelmesini bekledik . Ancak ses seda yoktu , Yasin yüzünden biz de bir hamlede bulunamıyorduk . Sessizliğin hakim olduğu sırada , dışardan gelen araba sesiyle kaşlarım çatıldı . Şoför frene nasıl yüklendiyse artık , tekerleklerin çığlığı mahallede yankılanmıştı . Kimdi bu ? Merakla ayağa kalkarak , perdeyi araladım ve arabayı görüş alanıma aldım . Ancak görüş alanıma birinin daha eklenmesini beklemiyordum ; Nur 'un .

Nur arabanın ön tarafından dolaşarak , arabaya bindiğinde gözlerim kocaman oldu . Şoför koltuğunda gördüğüm kişi ile Nur'un ne cehennemler çevirdiğini çözmeye çalışıyordum. Arden'in evinde kalamazdı değil mi ? Gazı kökleyen araba , yine tekerleklerin çığlıkları eşliğinde görüş alanımdan hızla çıkarken Nur'a olan şaşkınlığım kat ve kat büyüyordu .

"Ne oldu , neye bakıyorsun ?" diye sorarak yanıma gelen Yasin'e verecek uygun bir cevap aradım . Gerçekler her zaman iyi değildir ilkesine dayanarak "Hiç , öylesine bakıyorum ." diye yanıtladım onu . Cevabımdan memnun olmasa da , beni onaylayarak koltuğa geri döndü . Ceketini alarak "Ben gidiyorum , iyi akşamlar ." diyerek dış kapıya yöneldi . Kızlar "İyi akşamlar ." diye mırıldanırken , bende peşi sıra gittim . Daire kapısını açarak dışarı çıktı ve ayakkabılarını giymeye koyuldu .

"Buğra nasıl ?" deyiverdim bir anda . Bağcıklarını bırakarak bana ters bir bakış atsa da yine de sorumu yanıtladı . "Şaşkın , kızgın , pişman ."

Dudağımı dişleyerek "Nur'a söylemediği için mi pişman ?" diye sordum bu kez . Bağcıklarla olan savaşını tamamlayarak doğruldu . "Bana sorarsan , Nur'a bu kadar senesini verdiği için pişman ."

Ah , evet . Buna ne verecek bir cevap , ne de üstüne soracak başka bir soru bulamamıştım . Yalnızca başımı sallamakla yetindim . Yasin parmaklarını yanağımda gezdirerek gülümsedi . Ardından , benden uzaklaşarak merdivenlerden aşağı doğru indi . Tamamıyla gözden kaybolduğunda kapıyı kapatarak içeri geçtim .

Bana göre Nur'un acilen Buğra ile bir araya gelerek konuşması gerekiyordu . Arden'in Nur'a büyü yapmış olması bile olanaktı şu durumda , kendinden kendinin dahi beklemeyeceği hareketleri yapmasının başka açıklaması aklıma gelmiyordu . Nasıl Buğra 'yı tek kalemde silerdi cabası hayatımıza bodoslama dalan birini kaç senelik sevgilisinin yerine koyardı . Akşamın bu saati arabasına binmek de neydi ? Daha Buğra 'nın evinde kalmamıştı , Arden 'in evindede kalmış olmamalıydı . Arden Onu bir otele bırakmış ve evine gitmişti . Evet evet mantıklı olan tam olarak buydu !

Kızlara dönerek "Nur'a ne yaptırmamız gerektiği konusunda hemfikir miyiz ?" diye sordum . Neyden bahsettiğimi anlayarak , kafalarını aşağı yukarı salladılar . Özge ciddiyetle "Ne de olsa hayvanlar koklaşa koklaşa , insanlar konuşa konuşa anlaşır ." dediğinde , ellerimi çırparak "O yüzden onlar konuşmalı ." dedim . "Nur bence koklaşmalı , yani sonuçta hayvanlar koklaşa koklaşa ." diyerek Nur'a laf sokan Özge 'ye düştüğümüz hâle rağmen güldüm . Beyza ve Özge de bana katıldı . "Nur bu laf sokuşu duymalıydı , tüh be kaçırdı !" diye söylendi sahte bir üzüntüyle Beyza . Bu hâlinede gülerken odalarımıza doğru yol aldık .