zussen vergissing

Ooit had ik een zus, een tweelingzus. Ik weet het nog goed, we waren 10 en deelde alle geheimen met elkaar. Ooit had ik een tweelingszus, Charlotte. Ik weet het nog als de van gisteren, die dag in het speeltuintje. Jij kon goed voetballen, ik kan goed ballet.

We leken zo hard op elkaar, maar waren ook zo verschillend.

Om jou blij te maken gingen we een wedstrijdje voetballen, maar zoals ik al had gezegd, kon ik niet voetballen. Ik probeerde de bal in het doel te schoppen, maar ik mistte. Jij zolief als je was, ging de bal voor me halen. Alleen je kwam nooit meer terug.

Ooit had ik een zus, maar waar is ze? Waar ben je Charlotte?

Ik zucht en verfrommel het papiertje. Het is morgen precies 9 jaar geleden dat mijn zus verdween, daarmee ook 9 jaar geleden dat ik nog heb gelachen.

Ik wou iets speciaals maken voor haar. Iets dat me eraan doet herinneren hoe ze was. Hoe Charlotte was. Hoe ze lachte, hoe ze omging met mij en familie, hoe ze grappen maakte. Dat doe ik elk jaar op 7 juni, de dag van de verdwijning van Charlotte. Dit keer wil ik een mooi tekstje maken. Maar het lukt niet.Het lijkt alsof de woorden niet toegelaten worden door mijn hoofd. Ik staar door het raam en zie 2 kinderen buiten spelen. Ze lachen vrolijk een rollen over het groene gras vol met kleurige bloemen. De zon schijnt en er zijn maar een paar wokjes te bespeuren aan de azuur blauwe hemel.

'Eleonoor! Eten!' De stem van mijn moeder schalt mijn hoofd in en ik scheur mijn blik van de vrolijke kinderen.

Ik strompel moe de trap af en ga met een plof aan tafel zitten.

We eten in stilte, oftoch papa en ik. Mama kijkt hongerloos naar haar bord. De laatste tijd verschlechterd het met haar. De anders iets wat vrolijk ogen kijken levenloos naar de sla op haar onaagestaste bord. En haar haar hangt in slierten voor haar gezicht, met de bedoeling haar tranen te verbergen.

Tijdens het eten dwalen mijn gedachten weer naar Charlotte.

Zij zorgde ervoor dat het nooit stil was tijdens het eten met haar gekwebbel had je altijd hoofdpijn. Ik mis die hoofdpijn.

Eerste hoofdstuk! Steel je dit verhaal en ik kom je persoonlijk vermoorden!

Dit was dan de inleiding! Hope you like it!