zussen vergissing

Ik heet niet Calder maar Red!

'Ik wil Charlotte ook terug, mijn meisje' fluisterd pap in mijn oor.

Ik knik tegen zijn borstkas.

'Maar maak je nu maar klaar. Over een uur moeten we in de zaal zijn!' ik knik nog een keer en papa zet mij op mijn bed en loopt mijn kamer uit. Vandaag gaan we er een speciale dag van maken.

We gaan een soort van herdenkingsdag dag houden voor Charlotte.

Al onze vrienden en familie komt ook.

Ik loop naar mijn klerenkast en haal er een zwart kleedje uit. Toen ik het in de winkel zag hangen was ik er opslag verliefd op. Mijn moeder zag het maar vond het de duur. Ik heb super lang gezaagd. en uiteindelijk mocht het.

Ik trek het aan en haal een door borstel mijn donkerblonde haren. Die laat ik los over mijn schouders hangen. Ik doe een beetje (watervaste)mascara op, lippen gloss en ik ben klaar. Ik heb nooit van make-up gehouden.

Ik stap de auto uit en ga naar binnen, daar ga ik op de voorste rij zitten. Overal hangen er foto's van Charlotte, Met mij, met mama en met papa. Tranen verbreken mijn zicht en ik kan niks meer zien. Papa komt naast mij zitten en legt geruststellend een hand op mijn knie. Dan begint het, maar veel krijg ik er niet van mee. ik zit en een soort van trance, ik zie en hoor wel alles, maar het dringt niet tot me door.

Er komt er een man op het podium staan. 'Eleonor Calder' zegt hij.

Ik kom uit mijn trance door die 'Calder' . Ik weet dat die man mij bedoelt maar ik heb al negen jaar lang een andere naam.

De man kijkt mij afwachtend aan maar ik blijf zitten.

Ik heb mijn naam laten veranderen. in Red. Ik weet het klinkt een beetje stom maar rood is echt een mooie kleur. En zo is het gemakkelijker om van het verdriet af te komen van de verdwijning van mijn zus.

'Ik heet geen Calder!' roep ik luid. 'Ik ben Eleonor Red!' zeg ik.

Ik sta op en loop de zaal uit. De tranen stromen weer, en ik kom terug in die trance.

nieuw chappie! willen jullie aub zeggen wat jullie er van vinden, dan waat ik of ik verder moet gaan...

xx me