İZLERİN ARDINDAN (Ölüm)

(4.bölüm)Annemsiz ilk gece

Polis ve ben eve geri döndük.

Polis=" Bu gece buradayım oturup konuşucaız. Eğer izin verirsen annenin bir kaç eşyasına bakmak isterim"

"Yok ya çay kahve..bi beni boş bırakında oturup ağlıyım demi sonuçta annem..."

Polis="Hayır ağlayamazsın sen!! bide seni boş bırakmak mı fazlasıyla ahmakça ne yapacağın belli değil.Üzgünüm ama ikimiz bu akşam buradayız "

"Emrin olur ağlayamazmışım. Canım yanıyor lan benim senin derdindemiyim ben "

Polis ="offf otur şuraya ne laf anlamaz çocuksun sen "

"Senin evin yokmu ya evine gitsene merak ederler. Hadi tanıştığımıza memnun oldum,iyi geceler "

POLİS="Eeee şeyyy geçmişimi anlattım ama dinlemedin tabi. Annemi babam öldürdü bende babamı öldürdüm
Evin tek çocuğu benim bu yüzden benim bekleyenim yok.. "

"..."

Polis="yok tövbe bi şey var bizim ev sahibi. Eee oda çıkıpta bu oğlan ne yapıyor,öldümü,kaldımı diye
sormaz sağolsun"

"Anladım şey bi kahve istermisin?"

Polis ="Ya bırak artık şu son kullanma tarihi geçmiş espirileri. Bu ikinci bak"

"Ne espirisi polis insan gibi soruyorum kahve istermisin diye. Ben içicem çünkü"

Polis ="mert"

"Hıııh?"

polis="Polis değil Mert. Yeter artık "

"Hee tamam Mert"

Polis ="!!!!"

"Pardon abi,şey Mert abi kahve alıp geliyorum ben.
Sen söyle otur rahatına bak nasıl olsa burdasın. "

........................................................................
Annemsiz ilk gece. Korkuyorum heralde ama Polis yani Mert abi burada. Sinirliyim ama hiç birşey yapamıyorum. Çok rahatmışım gibi geliyor. Hiç bişey olmamış gibi duruyorum ama öyle değil işte. Ölmek istiyorum sadece annemin yanında olmak..

Kahve almak için mutfağa gidiyordum ki kapısının şeritle kapalı olduğunu gördüm.Yerdeki ve etrafa sıçramış,kurumuş kan lekeleri.Allah'ım bu olanlar...Annem sana ne oldu seni çok özledim..

Allah'ım nefes alamıyorum
Kalbim durdu heralde ayakta duramıyorum resmen. Annemin yokluğu benim ölümümmüş meğer.

Canım acıyor annem nereye gittin habersiz nereye...Bende ölmek istiyorum sensiz yaşanmaz.Anne beni niye bıraktın,bu kadar mı bıktın benden..

Son hatırladığım şey arkadan koşarak yanıma gelen mert abinin o korkmuş yüzü..

........................................................................

..Mert'in ağzından (polis )

Barış fazla rahattı.Yani annesini kaybeden bi çocuk için fazla rahattı. Ağlamıyordu zaten buna ben izin vermem,neden bilmiyorum ama. Bağırsın,çağırsın sinirini benden çıkarsın kabulüm.Ama o çok sakin dalga geçiyor sürekli. Yaşadığı şeyleri daha tam idrak edemedi. Annesinin ölümünü sadece yokluğu hissettiriyor. Barış ölümün ne demek olduğunu tam anlamadı,farkında değil yada şokta. Ama bu işin sonu çok kötü olacak hissediyorum
Barış'ın bu dalga geçerli sakinliği sonradan bozulacak. Tek korkum kendine birşey olması bunu isteniyorum...

Bu akşam Barış'ın evinde kalıcam hem tek kalmasın hemde evde araştırma yapmam lazım annesinin günlüğü yada ne bileyim telefon hepsine bakmam lazım. Ama ilk önce   Barış'ın gelmesini bekliyorum...