İZLERİN ARDINDAN (Ölüm)

En baştan

...Nermin Budak...

Son bir defa aynanın karşısına geçip kendime iğrenerek baktım. Nefret ediyordum kendimden. Birilerinin oyuncağı olmaktan, buna karşı koyamamaktan, güçsüz olmaktan en önemliside ondan,nefret ediyordum işte hayatını mahveden herşeyden.

Kapıdan gelen korna sesiyle bakışımı aynadaki yansımamdan ayırıp pencereye kaydırdım. Gelmişti işte hayatımı mahvedecek kişi.
Yavaşça pencerenin yanına gittim. Dışarı baktığımda onun babamla konuştuğunu gördüm. Nefret ettim tekrardan herşeyden. Paradan, paranın uşağı olanlardan
kendini, onurunu para için satan babamdan.
Onun pencereye bakmasıyla göz göze geldik. Her zaman ki sinsi bakışını takınarak kafasıyla gel işareti yaptı. Oflayarak yavaş adımlarla dışarı çıktım. O da annemin ona ikram ettiği çayı içiyordu (zıkkım içsin)
Bana göz ucuyla baktıktan sonra boş bardağı babama verdi. Babam zaten önünde el pençe ondan gelecek emri bekliyordu.
=="Biz gidiyoruz vedalaştınız mı kızınızla?"

Ne diyordu bu adam ne vedalaşması. Baba nolur izin verme nolur...

Babam="Tabi Beyin vedalaştık canım kızımla "dedi bana bakarak.
Neden bütün babalar kızlarının kahramanı iken benim babam azrail'im.
Nasıl izin verir buna!!!
Ne yapmaya çalışıyor bu adam!!!
Anne nolur sen birşey söyle bari.
Bir umutla bakışımı anneme çevirdim. Duygusuz gözlerde bana bakıyordu. Yapma be anne yapmayın bunu bana.
Onun o iğrenç sesiyle ona döndüm.
=="Yürü gidiyoruz"
Sessizce arabanın arka koltuğuna oturdum. O da babamla konuşup cebinden çıkardığı parayı verdi. Parayı gören annem sevinçten babama sarıldı. Az önce bana duygusuz bakan gözler şimdi mutluydu. Annem bana yaklaştı ve sarılmak için kollarını açtı. Çok mutluydu, demek ki para insanı gerçekten mutlu ediyormuş.
Kendimi geri çekmemle kollarını indirdi. Bana dahada yaklaşıp kulağıma eğildi.
"Bugünden sonra Beyin karısı olucaksın. Mutlu olucaksın sen mutlu olunca Beyde mutlu olucak o mutlu olunca bizide mutlu edicek. Bu günden sonra annen baban yok sadece kocan olucak. O isterse seni getirir zaten yanımıza. "
Duyduklarım karşısında dilim tutulmuştu adeta. Ne demek onun karısı olucaksın. Kimden izin aldınız buna karar verirken.
Annem cevap bekleyen bakışlarını bana sunarken boğazım yırtılırcasına bağırdım
"Benim annem babam zaten yok. Öldünüz siz!! "
Çok fazla bağırmış olmalıyım ki babama dur işareti yaptı ve hızlı bir şekilde gelip arabanın kapısını kapattı. Babama birşeyler söyleyip hızlıca arabaya bindi. Gözlüğünü takıp arabayı çalıştırdı.
Aklıma gelen binlerce soruya rağmen korktuğum için sustum. Korkuyorum ondan o normal bir insan değildi. Bir katildi belkide. İstemeyerek o gün geldi aklıma. Bir kazaya şahit olduğum, en değerlimi kaybetme korkusunu yaşadığım o gün ölmek istediğim tek gün...

"Hayatta güvendiğim tek kişiydi Filiz. Bir kız kardeşim olmasını çok isterdim ama bu kişinin Filiz gibi olması şartıyla.
Sabah okula gitmek için otobüs durağına geldik. Otobüs beklerken Filiz yolun karşısında duran adama bakmaya başladı. Çok beğenmişe benziyorduki ağzı bir karış açıktı. Daha sonra dayanamayıp yanına gideceğini söyledi. Uyarmama rağmen "kızım ben bu çocuğun bütün sosyal medya ağlarını takip ediyorum. Hatta bi ara msjlaşmıştık. " dedi ve hızlıca yanına gitti. O karşıdaki çocuğa birşeyler anlatırken çocukla göz göze gelmiştik. Sonra çocuk ani bir hareketle Filiz'i yola itti. Filiz karşıdan gelen arabanın tekerinin altında bir süre sürüklendikten sonra şöför arabayı durdurup arabadan indi ve Filiz'in yanına gitti. Ben olanlar karşısında şok olmuş bir şekilde arabaya bakıyordum. Kendime geldiğimde koşarak Filiz'in yanına gittim. Şoför o sırada nabzını kontrol edip telefonu eline aldı. Ben kardeşimin başında oturmuş ağlarken şöfor"kazaydı bilerek yapmadım yemin ederim bilerek yapmadım bir anda oldu nerden geldi bilmiyorum yemin ederim bilerek yapmadım'' diye kendi kendine söyleniyordu.
Hıçkırıklarım "ona sen çarpmadın onu ben ittim oda arabanın önüne düştü " diyen adamın sesiyle kesildi. Bu Filiz'in yanına gittiği çocuktu.
Hızlı bir şekilde kalkıp ona vurmaya başladım..
"Sen yaptın katilsin sen
Nasıl yaparsın bunu
Ne yaptı o sana ne yaptı neden yaptın bunu ona.Ne istedin ondan
Katil... katilsin sen "
Nefesim bitmişti sanki. Ayakta duramıyordum. Bir anda yere yığıldım. Gözlerimden akan yaşlara hıçkırıklarım eşlik ediyordu. Meleğimi kaybetmiştim ben hayattaki tek dostumu, gülme sebebimi kısacası kendimi kaybetmiştim.
Kolumda hissettiğim acıyla kendime geldim. O katil beni kolumdan tutarak ayağı kaldırdı ve "yürü gidiyoruz" dedi.
"Ne!! Ne saçmalıyorsun bırak beni..
Filiz kardeşim iyimisin nolur iyi ol ses ver bana iyiyim de "
Ve kulaklarıma dolan o iğrenç ses
"Öldü o. Ölüler konuşamaz ki demi hem senin yüzünden oldu. Sen o sırada bana bakmasaydın bende onu itmicektim. Sende en az benim kadar katilsin"
Dayanamıyorum artık. Arkamı dönüp Meleğime baktım. Yerde hareketsizce duruyordu. Vücudundaki tek hareket başından yüzüne ve yere doğru akan kandı.
Gözlerim karardı en son yere çökerken birinin beni tuttuğunu hissettim "
.
.
.
Gözlerimi açtığımda odamdaydım. Nasıl gelmiştim ben buraya kim getirmişti.
Salondan gelen sesle donup kaldım.
O!! Bu oydu !! Meleğimin katiliydi.
Yavaş adımlarla odadan çıktı. Babam ve o.... o katil gülüyorlardı.
En sonunda babam kahkahasını keserek konuşmaya başladı
"Sen ne dersin hanım madem Beyimiz sevgili kızımızı beğenmiş eeee bizide mutlu edicekmiş olsun mu "
Annem "Valla beyim işin içinde bizim mutluluğumuzda var sonuçta hem sevgili kızımızda mutlu olur bundan. Okul derdinden kurtulur evinin hanımı olur."