Γεμάτος Όνειρα Ουρανός

Δρόμος προς την απομόνωση

Αυτή η επίθεση είναι σκόπιμη;Έχει εμένα στόχο;Γιατί;

Η Νάνσυ με κοιτάει με γουρλωμένα μάτια και αμέσως συμπεραίνω ότι έχει ακούσει για την επίθεση και τον σκοπό της."Χάνα πρέπει να φύγουμε"Με κοιτάει στα μάτια και μου λέει, σαν να εξαρτάται απο μένα.Γιατί είμαι στο στόχαστρο;Έχω κάνει ελάχιστες ενέργειες απο τότε που ήρθα,αν εξαιρέσουμε το γεγονός οτι το ογδόντα τοις εκατό της ώρας ήμουν κλεισμένη σε ένα δωμάτιο.Παρόλα αυτά δεν είμαι και τόσο πανικόβλητη και θα το θεωρήσω καλό σημάδι.

Αντίθετα,ο Ερνέστους έχει ένα βλέμμα στο οποίο έχει αποτυπωθεί ο φόβος.Βασικά όχι ακριβώς φόβος παρά αγωνία.Ναι είναι πολύ καλός στις μάχες αλλά όσο να 'ναι είναι τώρα υπεύθυνος για μία ακόμα ζωή,την δική μου.Όχι δεν είναι Χάνα δεν έχει καμία υποχρέωση να σε προστατεύει η κάτι τέτοιο,υπενθυμίζω στον εαυτό μου,όμως αν δεν το κάνει αυτός ποιός θα το κάνει;Εγώ!

Αρχίζω και τρέχω προς την είσοδο της ακαδημίας βάζοντας όση δύναμη έχω.Προσπερνάω πολλές μάχες και σύντομα αρχίζουν να με κυνηγά ο Ερνέστους.Περνάω απο την είσοδο της Ακαδημίας και τώρα βρίσκομαι στην αυλή.Θέλω να φύγω απο εδώ μόνη μου,κανείς δεν πρέπει να είναι υπεύθυνος για την ζωή μου και δεν θέλω να βάλω αυτό το βάρος σε κανέναν.

"Χάνα!"Μου φωνάζει ο Ερνέστους και τον αγνοώ.Ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά μου και εγώ λόγω αδράνειας δεν μπορώ να σταματήσω με αποτέλεσμα να πέσω πάνω του.Ευτυχώς είναι αρκετά δυνατός για να κρατήσει το βάρος και των δύο μας,όμως αυτό δεν θα το αφήσω να γίνει στην κυριολεξία."Θέλω να φύγω απο εδώ και κυρίως μόνη μου.Εμένα θέλουν και θα με αντιμετωπίσουν ολομόναχη."Του λέω με σκυμμένο το κεφάλι και χαμηλό τόνο χωρίς να χάσω επαφή απο το σώμα του.Για κάποιο λόγο νιώθω ασφάλεια.

"Δεν είσαι σε θέση να παίρνεις τέτοιου είδους αποφάσεις. Εγώ σαν  εκπαιδευτής σου όμως μπορώ."Μου απαντάει με το ψυχρό τόνο του και νιώθω να κοκκινίζω απο θυμό.Ποιός νομίζει πως είναι;Ναι εντάξει ο εκπαιδευτής μου αλλά δεν έχει κανένα δικαίωμα να μου στερήσει το δικαίωμα βούλησης.Και αρνούμαι να του χρωστάω την ζωή μου.Στο κεφάλι μου ετοιμάζω ένα πρόχειρο σχέδιο:Θα φύγω απο την ακαδημία,θα βρω ένα σαμάνο στην κοντινή πόλη για να με εκπαιδεύσει και θα συνεχίσω μόνη μου την πορεία μου.Μου ακούγεται αρκετά καλό και από την στιγμή που τρέχω γρήγορα είναι ότι πρέπει.

"Την ζωή μου δεν είμαι σε θέση να την χρωστάω σε κανέναν."Του λέω με υψωμένο το κεφάλι και αμέσως αρχίζω και τρέχω προς το δάσος.

================
Θέλω πολύ να μάθω τι πιστεύετε:) Κάντε comment και vote.Ευχαριστώ πολύ