(müziği açmanızı öneriyorum)
Hayatımın en zor dönemlerinden birinden geçiyorum. Size neler yaşadığımı bugüne kadar neler yaşadığımı yazacak vakit bulamadım. Ama eminim ki şuan yaşadıklarımı şuan çoğnuz anlıyacak ve belki de çoğunuz benimle aynı durumda olduğundan paylaşmış bir şeyimiz olucak. Lise 2 ... Gençliğimin şimdiden yavaş yavaş tükendiğini hissettiğim zamanlar... Son bölümümde mesajlaştık demiştim ya hani. 3 satırlık bir şeydi. Bir daha da özel olarak konuşmadım.
Okula genel olarak iyi başladığımı düşünmüştüm. Çoğu kişi bana ne kadar zayıfladığımla ilgili övgüler yağdırıyordu. Fakar sınıfta artık kendimi daha yalnız hissettim. Selin tm sınıfına geçmişti. Dilan da okuldan ayrılmıştı. Selin ve Aleyna ile ise sadece tenefüslerde görüşebiliyordum. Şimdi diceksiniz ki normalde de insanlarla zaten tenefüste takılmıyor musun? Grupça yapılan ödevleri bilir misiniz? Ya da beden derslerini... Resmen işgence gibi geçiyor. Keşke bununla kalsa...
Okulda erkek arkadaş açısından Emre ve Onat'la iyi arakadaşlar olduğumuzu düşünüyordum. Taki bugüne kadar. Benim onlarla muhabbettim lol ile başladı. Belki bu oyunu duymuşsunuzdur. Oğlan olmam gerekirken ailem hata yapmış galiba neyse...
Okulun ilk haftalarında Mert'i unuttuğumu düşünmeye başlamıştım. Bilirsiniz bu ara çok söz edilen Duman konserlerini. Tabi ki Mert, Onat, Deniz, Narin'de falan biletleri gördüm. Birlikte gidiyorlardı. Tabi ki ben ve Selin'i kimse davet etmemişti. Gerçi Buse yani en yakın arkadaşımın doğum günü vardı. Belki birkaç bira içeceğimiz bir sleepover düzenlicektik Selin'le ben.
Aleyna'nın en yakın arkadaşı Elif... Elif de Mert'i seviyordu. Açıkçası onu bir rakip olarak görmemiştim. Mesajlaştıklarını öğrendim ama okul başladıktan beri Elif'e mesaj atmamış. Elif de çok üzülmüş. Asıl şoku burda yaşadım. Aleyna ve Elif Mert'in arkadaşının telefonundan mesajları okumuşlar. Mesajda Mert Deniz bana Selin sana yazıyormuş. Deniz nerden çıktı. Sınıfta belki de tek benim kafamdan olan kız. Herkesle arkadaş olması yetmiyormuş gibi şimdi de o mu çıkmıştı yani?
"Yok artık olmaz ya!"dedim. Ta ki bir gün sonra Aleyna bana Mert'in Duman konserinde Deniz'e çıkma teklifi ediceği dedikodusunu söyleyene kadar. Selin öyle bir şey yapmaz dedi. Ben de öyle sandım.
Cuma gecesi... Bir Duman konseri... Benim ve Selin dışında herkesin birlikte orda olduğu gece... Bizim Buse'nin doğum gününde eğlenmeye çalıştığımız benim ise her saniye aklımdan acaba etti mi sorularının geçtiği gece... Buse birden "Mesajı gördünüz mü?" dedi. Bize doğru çevirdiğinde sadece Mert kelimesini görmüştüm. Selin ve diğer kızlar hemen telefonu almıştı. Birden Selin dışarı çıktı. Peşinden gitmeye çalışıyordum ama kızlar çekiştiriyordu. En sonunda yanına vardım. Aleyna aramıştı. Mert ile Deniz öpüşmüş... Dünya'm yıkıldı gibi hissettim. 3 saniye hiçbir şey hissetmedim. Ardından içim acıyarak ağlamaya başladım. 2 dakika sürmedi acım. Konuyu değiştirdim farklı şeylerle oyalandım. Buse'nin doğum gününü mahvetmek istememiştim. Bir gece sonra bütün gece ağlamıştım. Okula gittiğimde konserde olmadığıma pişman oldum. Bilgi de doğrulanmıştı. Bir hafta sonra kesin çıkıyorlardı. Bunları hakketcek ne yapmıştım? Her gün Deniz'in yüzüne gülüp arkadaşmış gibi yapıyorum. Her gün Elif'in bana Mert hakkında dedikodularını dinliyorum. Ama ikisi de Mert'i onlardan daha çok sevdiğimi bilmiyordu. Onların yanındaki her saniyemi içimdeki acıyı yüzüme vurmamaya çalışarak harcıyorum. Sadece gülümsüyorum. Yorum yok.
İki gün önce Selin bana mesaj attı. Onat'ın doğum günü varmış onu çağırmamışlar. Beni de çağırmamışlardı. İkimiz ne kadar yalnız olduğumuzla ilgili dertleştik. Bugün. Yani Onat'ın doğum günü hala çağrılmamıştım. Selin'i dün çağırdıklarını öğrendim. Belki de tek yalnız bendim. Belki de Selin artık arkadaşı olmadığıyla ilgili artık yorum yapmamalıydı. Çünkü öyle biri varsa o beninmdir. Şuan şu saatte hala ne yaptılar nasıl kutladılar hiçbir fikrim yok. Tek bildiğim onlar eğlenirken benim odam yalnız başıma oturduğumdu. Sonra düşündüm. Deniz'le aramda ne fark vardı. Benden güzel miydi? Hayır birbirimize çok benziyoruz. Akıllı mı? Hayır. İzlediğimiz diziler bile aynıydı. Peki sorun ne? Neden herkes onun peşindeyken ben yalnızım? Okuduğunuz için çok teşekkür ederim arkadaşlar. Şuan cidden teselliye ihtiyacım var. Hayatımın en depresif döneminden geçiyorum. Tekrar Teşekkürler...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PLATONİĞİN GÜNLÜĞÜ
Novela JuvenilGERÇEK BİR HİKAYE OLDUĞUNA EMİN OLABİLİRSİNİZ. BUNUN SEBEBİ İSE GÜNLÜĞÜN GERÇEKTEN BANA AİT OLMASI. LİSE HAYATIMIN İLK YILINI NASIL GEÇEDİĞİM VE NASIL AŞIK OLDUĞUMU ANLATAN HİKAYEYİ UMARIM BEĞENİRSİNİZ. ARKADAŞLAR YORUM ALAMAZSAM BİR SONRAKİ BÖLÜMÜ...