G-Dragon's Dongsaeng

seumul ilgob 스물 일곱 || 27

"Jiyong?"

Nandito ako sa shooting para sa moonshot commercial namin ni Dara.

Iniisip ko kung saan ko muna papapuntahin si Jae para manlang kahit konti, mabawasan yung gulo ng isip nya at makapag-enjoy sya.

Lumingon ako at nakita ko si Dara, si Dara the love of my life. May hawak syang Starbucks at inabot sa 'kin.

"Thank you." Kilig ako. Ano ba kasi. O ayan, landi mo jiyong.

"Penny for your thoughts?"

Tanong nya at tumabi sakin sabay inom ng hawak nyang kape.

"I prefer dollar for my thoughts." I answered. Tumawa sya. She's really cute asfghjkl.

"What's the matter, gd?" Sya.

"Wala naman. Iniisip ko to take Jae for a vacation. Para naman mawala stress nya."

"Maganda yan! Gusto mo kami nalang? Or maybe with me and Bom. Pwede namang kaming 2ne1 nalang?" Excite nya. Napatawa ako.

"No, really. Busy kayo para sa movie nyo. And you're right. She needs a break."

"I know. With whom?" I asked.

"With an element of surprise, g. Dun ka kasi magaling." Tumayo sya then she smiled. Kinilig ulit ako. Eto kasi si baby dara eh!

At after nun, may naisip akong isang magandang bright idea!

To Jaeyeon ;
Hey. Pack your things

Jaeyeon ;
Waeyo?

To Jaeyeon ;
You're going in a vacation

Jaeyeon ;
Jinjja?! Where? Sino kasama ko?

To Jaeyeon ;
Secret

Ended. Ngayon, naisip ko na kung sino pwede kong isama sa vacation nya. Agad ko naman tinawag ang p.a ko para asikasuhin ang kakailanganin nya. With the house, plane and the resort.

"Jiyong! Tara na."

Tawag ni Dara. Nilagay ko ang phone ko sa table at tumango papunta kay Dara para sa shoot.

Jaeyeon's POV

Nagulat ako sa text ni kuya. First time in -8293209192 years na pinagbakasyon nya ako mag-isa. Teka, mag-isa nga ba? Sino kaya makakasama ko?

Sabi ni kuya, makikita ko daw sya sa plane. He hired his private plane for us to use daw. And also he closed the resort he chosen pa for us.

Edi shing. Hahahahaha. Sa ngayon, nag-iimpake na ako. I can't believe na aalis ako mamayang gabi. And the worst ngayon palang nya sinabi sakin. Tsk, how cruel.

Katapos, ready na ako lahat, nakaligo na ako at lahat ng kakailanganin ko nakasilid na sa maleta ko. Humiga nalang ako sa kama ko, hinintay kong makarating si kuya.

"How pangit! Gumising ka na! Malalate ka sa flight mo!"

Langhiya na.

Napagising ako. Di ko namalayan na nakatulog pala ako.

"Ihahatid kita sa airport." Ani nya.

"Bakit mo ba ako pinabakasyon?"

"Trust me. Di mo na matatanong yan. You'll like kung sino kasama mo." He smirked. Naknang. Ang creepy nya talaga.

I rolled my eyes at nilabas mga gamit ko.

"It's 7:45. 8:00 yung flight nyo. Bilisan mo na dyan." Utos nya at lumabas ng bahay.

Oh diba, di manlang nya ako tinulungan sa mga dala ko.

Lumabas ako ng bahay, dala ang mga gamit ko. Dumiretso agad ako sa kotse nya.

"How about you?" I asked. Putting my sweater on.

"I'm grown up."

Umalis kami at tumungo sa airport. Kinakabahan ako, sa bilis ng pag drive nya feeling ko mababangga kami. He drove 90/120.

After a few minutes, nakarating kami sa airport. Bumaba ako at kinuha ang maleta ko.

This time tinulungan nya ako. Kinuha nya lahat ng dala ko at sya ang humawak.

"My surprise is a few steps away."

Ani nya. Okay, now I'm nervous.

Palapit ng palapit kami sa pintuan ng eroplano at unti-unti kong nakikilala ang nakatayo beside the stairs.

Ngayong nandito na kami, nagulat ako sa nakita ko.

"Kuya!" Sigaw ko.

"Surprise!!" Tumawa sya ng malakas. Now I'm pissed.

"Bobby? What are you doing here?" I asked.

"Tinext ako ni gd sunbaenim, he asked if I like to. Then I agreed." Sagot nya sabay kamot ng ulo.

Tumingin ako kay kuya. Di ako makapaniwala. Did he really do this to me?

"What? Ako lang naman 'tong nagmamagandang loob." Tawa nya ulit.

"Now, go. Aalis na kayo in a few minutes." Sabay abot nya sa gamit ko.

"Don't worry, gd hyung. Naaalala ko lahat." Bobby.

I rolled my eyes at umunang pumasok sa eroplano. Nakita ko pang nag-uusap si kuya at si Bobby.

After a few minutes pumasok sya. Now this is awkward.

"Pinasarado nya pala yung resort para satin?" Tanong ni Bobby to break up the awkward silence.

"I don't know."

Tipid kong sagot. Umupo ako at nag headset. I can't take this awkwardness. Baka mamaya mahimatay pa ako.

Pumikit nalang ako and hinintay ang pagdating kung saan man kami idadala ng eroplano na 'to bukas.

-