Gonna Sing You My Love Song (ON HOLD)

Chapter 4

CHAPTER 4

(Natigilan si Hyun Ki at So Young ng makita nila ang isa't isa)

Min Jee: Hyun Ki. . .may gusto nga pala. .

(Paglabas niya sa kusina, nakita niya sina So Young kaya di na niya naituloy ang sasabihin niya)

Dae Jung: Ano ba kayo So Young at Hyun Ki? Para kayong nagkita ng multo.

Min Jee: *Siya pala si So Young*

Yong Sook: Hyun Ki, sino yang kasama mo?

Min Jee: Aahhh. .Wag niyo sanang mamisunderstand. Wala kasi akong masilungan kanina kaya pinasilong niya ako dito. Pasensya na, sige alis na ko. ヾ(´･ ･｀｡)ノ"

(Ipinatong niya ang kape sa lamesa, kinuha ang gamit niya at dali daling lumabas ng studio)

Min Jee: Aiish! Ang lakas pa rin ng ulan. Ang layo pa naman ng sasakyan dito.

(Kahit na malakas ang ulan, wala na siyang magawa kundi sumayi at maglakad papunta sa parking area)

Dae Jung: Sige Hyun Ki, maiwan na muna namin kayo ni So Young)

(Lumabas na sila sa studio)

Sang Min: Success! Ang galing ng plano natin  ＼( ｀.∀´)／

Yong Sook: TAMA! APIIIR  (●ゝω)ノヽ(∀＜●)

Dae Jung: Tara na. Baka makaistorbo pa tayo sa kanila.

So Young: They never changed. Akala ko they need my help to organize the program but there's a plan behind it.

(Nakita ni So Young na nakatingin lang si Hyun Ki sa labas)

So Young: Is there's something wrong? ヽ(゜Q。)ノ？

(Biglang kinuha ni Hyun Ki ang payong niya at tumakbo palabas para habulin si Min Jee)

(Hinanap niya si Min Jee at nakita niya na naglalakad siya papuntang parking area kaya dali dali niya itong hinabol at pinayungan)

Min Jee: Tumila na ba ang ulan? O imagination ko lang 'to? Pero bakit sa aking tapat lang di umuulan? Haay. .Ano ba 'tong naiisip ko? Imposibe 'yun   ヽ(゜Q。)ノ？

(Pagtingin niya sa taas, may nagpapayong sa kanya kaya bigla siyang tumingin sa likod at nakita niya si Hyun Ki. Nabigla siya at kung ano-ano ang pumasok sa kanyang isip)

Min Jee: Panaginip ba 'to? Imposibleng si Hyun Ki ang nagpapayong sa akin, di niya gagawin 'yun. Tsaka di ba nasa studio siya kasama nina So Young? Pero kung hindi siya, SINO? Tsaka bakit di ako nababasa kahit umuulan?

(Kinusot niya ang kanyang mata sa pag-aakalang di totoo ang mga nangyayari. At nabigla siya na si Hyun Ki nga ang nasa likod niya at nagpapayong sa kanya)

Hyun Ki: Bakit ganyan ang reaksyon ng mukha mo? Parang gulat na gulat ka na pinapayungan kita. Anong iniisip mo? Iniisip mo siguro na may gusto ako sa'yo kaya hinabol kita para payungan.

Min Jee: Tss. Anong tingin mo sa akin? Hindi ako nag-iisip ng ganun noh? Pero teka lang. . .bakit mo ako hinabol pa dito para payungan? Wala akong maisip na ibang dahilan para gawin mo 'yun. Hhmmm. .Wag mo sabihing may gusto ka nga sa akin?

Hyun Ki: Kakasabi mo lang na hindi ka nag-iisip ng ganun pero naisip mo pa rin. Iba talagang gumana ang utak mo? Ayoko lang kasing mabasa ang mga notes mo. Nakita ko kasi kanina na may ginawa ka sa homework natin, kaya ginaya ko na. Bilang kapalit, papahiramin muna kita ng payong ko. Sige.

(Tumakbo na si Hyun Ki pabalik ng studio pero lumingon siya kay Min Jee)

Hyun Ki: Salamat nga pala ヾ(＾∇＾)

(Sabay wave ng goodbye habang hawak ang papel na ginaya niya)

Min Jee: Aiish! Aaasar! May lakas pa siya ng loob na ipakita ang ginaya niya   (▼皿▼#)

(Padabog na naglakad si Min Jee papunta sa kanyang kotse. Kahit pagsasarado ng pinto ng kotse niya, halos masira sa lakas. At kung magpatakbo siya ng kotse, lumalampas ng 100 km/h)

(Habang nagmamaneho, di niya agad napansin na mag-rered light na kaya biglang siyang nagpreno at nauntog siya sa manubela ng sasakyan niya)

Min Jee: Ouch! Bakit ba kasi nagred light kung kailan mabilis ang patakbo ko. Pwede namang mamaya na lang. Dahil ito sa lalaking 'yun, simula ng makilala ko siya, wala ng nangyaring maganda sa akin. Malas! Malas! （≧▼≦；)

(Di na naman niya napansin na kanina pang nag green light at narinig niyang may sumisigaw na lalaki sa kotseng nasa likod niya)

"HOOOY!!" ヽ(ｏ'皿′ｏ)ﾉ  

"May balak ka pa bang umalis diyan. Bawal magparking dito sa gitna ng kalsada" 

Min Jee: *Asar 'tong matandang 'to. Sa tingin mo may taong nagpaparking sa gitna ng kalsada? Paliparin mo kaya yang kotse mong bulok*

"Oh! Eto na nga. Okay?"

(Nakabalik na si Hyun Ki sa studio. At tahimik lang silang nakaupo at walang kibo na parang nagpapakiramdaman kung sinong unang magsasalita)

"Ahhmmm. ." (Sabay nilang nabanggit at napangiti na lang sila)  

So Young: Sige. Ikaw na ang mauna o (◡‿◡✿)

Hyun Ki: Pasensya na kung basta na lang ako umalis kanina. May importante lang akong sinabi sa kanya.

So Young: It's alright.

Hyun Ki: Hhmm. .Kamusta ka na?

So Young: I'm fine. Parang it's been a while lang ng huli tayong magkita. We're on the same place and doing the same thing.

Hyun Ki: Naalala mo pa pala 'yun. Ahmm. . .Sige kailangan ko ng umalis. Marami pa kong kailangang gawin.

(Nakauwi na si Min Jee sa kanila pero kahit sinalubong siya ng mga personal maids niya, tuloy-tuloy lang siyang naglakad papunta sa kanyang kwarto)

Min Jee: Asar talaga ang lalaking 'yun. Tinulungan nga niya ako pero sa huli inaasar niya lang din ako. Bakit ba kasi sa dinami dami ng pwede kong maging classmate, siya pa. At sa dinami dami ng pwede kong seatmate, bakit ikaw pa din??? ヽ(ｏ'皿′ｏ)ﾉ

(Dahil sa inis niya, pati ang hawak niyang teddy bear ay napapagbuntunan niya ng galit)

MIn Jee: And the worst part is. . . .ang pag-aakala kong may gusto siya sa akin. Aish! Nakakahiya! Pano na 'yan?? Anong gagawin ko? Magpi-pretend na lang akong parang walang nangyari? Tama, ganun na nga lang.

"MIN JEE. FFFIIIIIGHHTTIINNNNGGG!!" ＼(*T▽T*)／

(Nang biglang pumasok ang isa sa mga maid niya)

"So-sorry po Ma'am kung bigla na lang akong pumasok, may ginagawa ka po ata."

Min Jee: Ahhmmm. . . .Wala 'yun. Wag mo na lang isipin ang nakita mo. Nagpapraktis lang ako para sa role play namin bukas （*＾ワ＾*)

Bakit ka nga pala?? May kailangan ka ba? May gusto kang sabihin sa akin?

"Nagdala lang po ako ng damit kasi nakita ko pong medyo basa ang damit mo, kaya mas mabuti po kung magpalit ka muna po ng damit kasi baka po magkasakit ka. Sige po Ma'am, alis na po ako. Iwan ko na lang po ang damit mo dito."

Min Jee: Wait lang （-＾〇＾-）

"Bakit po Ma'am?"

Min Jee: Gisingin mo ako ng maaga bukas. Sige, pwede ka ng umalis

Salamat nga pala   へ(゜∇、°)へ 

(Paglabas niya, nagtaka siya kung bakit nagkakaganun si Min Jee)

Min Jee: Min Jee, wag mo ng isipin ang lalaking 'yun, okay??    d=(´▽｀)=b