Gonna Sing You My Love Song (ON HOLD)

Chapter 24

CHAPTER 24

Min Jee: Aish! Bakit ganun? Ang galing niyang mang-asar. Kahit anong gawin ko, ako pa rin ang naasar sa huli. Aish! Nagkagusto ba talaga sa kagaya niya? O baka nadala lang ako nung gabing yun? （=｀〜´=）

(Habang nagpupunas siya ng pawis, nagulat siya ng makita niya na panyo pala ni Hyun Ki ang ginagamit niya)

Hyun Ki: Wala ka bang balak pumasok?

(Tinago ni Min Jee ang panyo ng biglang tumingin si Hyun Ki)

Min Jee: *Oh? Nasa bag ko pa pala 'to. Hindi ko pa pala 'to naaalis. Kahit na the best siya sa pang-aasar, alam kong may mabait na side pa rin siya* (o⌒．⌒o)

Hyun Ki: Tinititigan mo na naman ako ng ganyan. Madami pa tayong kailangang gawin. At ayokong nasasayang ang oras sa isang simpleng dahilan lang.

Min Jee: Eto na nga. Papasok na nga ako. （=｀〜´=）

Chief Jeung: President Han, gising na po pala kayo. Ipaghahanda ko na po ba kayo ng breakfast?

Pres. Han: Sige ipaghanda mo na ako. Si Min Jee? Nasaan siya?

Chief Jeung: Maaga po siyang umalis President Han. Natutulog pa po kayo kaya sabi niya, sabihin ko na lang po sa inyo na nakaalis na siya.

Pres. Han: Ganun ba? Dinala niya ba ang sasakyan?

Chief Jeung: Hindi po President Han. Ang pagkakatanda ko po, sinabi mo po sa kanya na bawal niyang dalhin ang sasakyan.

Pres. Han: Hmm. .Sige maghanda ka na ng breakfast ko.

Chief Jeung: Sige po President Han.

Hyun Ki: Marunong ka bang tumugtog ng gitara?

Min Jee: Oh? Konti lang. Minsan ko pa lang kasi nasusubukang tumugtog nun. Bakit? ヾ(´･ ･｀｡)ノ"

Hyun Ki: Malalaman mo din yun. Bago muna natin pag-usapan yun, tungkol dun sa tatlong bagay na tinutukoy ko sa'yo dati. Isa lang ang itinama mo, at dalawa dun ang mali. At sa dalawang maling sagot ay katumbas yun ng dalawang bagay na ipapagawa ko sa'yo.

Min Jee: Ha? Aish! Kahit talaga kailan ang daya mo. Bakit hindi mo agad sinabi na ganun? Sana mas pinag-isipan ko pa ng maayos yun. ヽ(ｏ'皿′ｏ)ﾉ

Hyun Ki: Kasalanan mo yun. Kung patuloy mong ginawa ang usapan natin, hindi sana aabot sa ganito. Tungkol sa payong ko, sadya mo bang hindi binabalik sa akin kasi ako ang nagmamay-ari nun?

Min Jee: Mr. Feeling ka talaga. Aish! Hindi yun ganun. Ano kasi. . .Hhmmm. . （。＞。＜。）

Hyun Ki: Wala na naman akong balak malaman pa ang sagot mo. Huwag kang mag-alala. Hindi naman mahirap ang ipapagawa ko sa'yo.

Min Jee: Hmm? Bakit ano ba yun?

Hyun Ki: May ipinagtataka lang ako. Madalas classical music ang tinutugtog mo sa piano pero napansin ko, ibang music ang kinahihiligan mo.

Min Jee: Yun ba? Ang Papa ko kasi classical musician. Siya ang nagturo sa akin ng mga classical music simula pa nung bata ako. Pero iba talagang music ang nakahiligan ko, simula ng tumira ako sa America, nainfluenced ako ng Western Music. Pero hindi ko isasantabi ang Music na tinuro sa akin ng Papa ko. (●´∀｀●)

Hyun Ki: Ganun ba? Okay. Naiintindihan ko na ngayon. May kinalaman dun ang ipapagawa ko sa'yo, kasi kahit alam wala akong hilig sa Classical Music, dito pa rin nagsimula ang musical notation. Kaya alam kong magaling ka dun. Hmm. . .Gusto ko maging tutor kita.

Min Jee: Oh? Tuturuan kita about sa Classical Music? (｀・ω・´)”

Hyun Ki: Oo. Pagkakatapos ng klase natin, bago ka umuwi, ikaw ang magiging Classical Music Professor ko.