- SON -

92 4 0
                                    

Dayanamam buna demiyorum artık hak ettiğimi yaşayacağım sadece buna mahkumum ben. Sensizliğe, kimsesizliğe mahkum. Bir gün biri beni sorarsa adam beni çok sevmiş de olur mu ? Çok sevmiş ve ölmüş.. Yaptığım şeyden bahsetme kötü bilmesin senden başka kimse beni. Hani derler ya ölen kişiler için bizi bir yerden izliyorlar diye. Ben seni mavinin en güzel yerinden izleyeceğim. Sonsuzluğun en güzel yerinden. Çekip gitme buralardan. Burada olmayacağım ama yine de gitme sen adam. Anılarımız var.. 

Ben gibi terk etme onları. Küsmesinler bize. Hiç üzülme olur mu sevdiğim ? Dalmıştım yine kendi içime. Kapı da biri var zile basıp duruyor kimse bu münasebetsiz. İki dakikalık keyfimi bozdu. Merdivenlerden koşar adamlı ayak sesleri duymaya başladım. Nedense birden kalbim hızlı atmaya başladı. Nefesim daraldı, yutkunamıyordum artık. Gözlerim kapanıyordu yavaş yavaş. Odamın kapısı açıldı birden. Faruk karşımda iki adım attı ve yatağımın kenarına çöktü, tuttu ellerimden. Tam bir şey diyecektim ki durdurdu beni. 

'' Dinle beni güzellik; ben seni seviyorum hemde her şeyden çok. Diyemedim sana bunu prenses korktum benden gidersin diye. Ellerimden kayıp gitmene izin veremezdim..'' Biraz yutkundu gözlerinden de bir damla yaş aktı, devam etti :

'' Sevdim seni kömür gözlüm. Gülüşünü sevdim, mutlu olunca saçmayışlarını, utanmalarını sevdim. Ezberledim kirpiklerinden parmak uçlarına kadar. Her gece hayalinle uyudum ben. Bir gün seni görmeyince ölecekmişim gibi nefes alamadım ben. Şimdi nasıl yapıcam ben sensiz. Nasıl dayanırım ben sensizliğe.. Niye yaptın bunu ! niye ölüme mahkum ettin kendini !!  Kalk gidelim güzelim kalk şaka yaptım de bana. Bırakma sensiz beni. Ne olur bırakma.. '' 

Ağlıyordu karşımda ve kafasını eğdi sözleri bitince. Elimle kaldırdım kafasını son gücümü ona harcadım resmen. 

'' Ela gözlüm affet beni.. '' artık nefes alamıyordum. Gözlerimden usulca yaşlar aktı. Son bir gayret dedim içimden. 

'' Ben seni senden çok sevdim affet beni. Beni affet. Seni bensizliğe mahkum ettim. Üç mevsim kalmıştı bende. Sana verdiğim Son'bahardı. Bensiz yaşa bu Sonbaharı çünkü ben seni.. Seni çok sevdim Eylül Masalım. 

Faruk = 

Son sözleriydi bunlar. Gözlerini kapattı birden bağırdım. 

'' Ela uyann !! '' diye ama uyanmadı. Kalkmadı yatağından. Kalkıp sarılmadı. Cansız bedeni var karşımda elleri ellerimde öldü. Affet beni güzelliğim. Seni bensizliğe mahkum ettiğim için affet.. 

Bir Eylül MasalıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin