1

222 15 5
                                    

O gün okuldan mezun olmuştum.Mezun olduğuma inanamıyordum.Tüm derslerim yüzdü.Gözlerim kalabalığın arasından annemi aradı.Çok mutluydum,taki babamı görene kadar.Babamı görünce aklıma,bize yaptığı eziyetler geldi.Yavaş yavaş gözlerim dolmaya başladı.Kimsenin farketmemesi için lavaboya gittim.Daha lavaboya yeni gelmiştimki gözyaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başladı.Aynada kendime baktım ve kalbimin derinliklerinde babama karşı olan nefretimi hissettim.
Son zamanlarda annem ve bana sürekli bağırıyordu.Annem duyduğumu bilmiyordu ama her akşam anneme eziyet ediyordu.Tokat sesleri yatak odama kadar geliyordu.En son onları ayırmak ve annemi o pislik herifin elinden kurtarmak için yanlarına gittiğimde,banada tokat atmıştı.O günden sonra asla onları ayırmak için yatağımdan kalkmadım.Gerçi her gece saat 02:00'ye kadar ders çalıştığım için yataktan değil,çalışma masamdan kalkmıyordum.Artık gözümde zerre kadar değeri yoktu.Benim babam,benim gözümde aylar önce öldü.
Derin düşüncelerimden bana seslenen kızla ayrıldım.Kız usulca;
-İyimisin?,diye sormuştu.
Sanırım ağladığım için sormuştu bunu.Eminim şuan notlarımın düşük olma olasılığından şüpheleniyordu.Kafasındaki şüpheleri gidermek için;
-Şüpheleniyormusun bilmiyorum ama notlarım çok iyi.Hatta daha iyisi olamaz,dedim şüphelerini gidermiş olmayı umarak.Meraklı bakışlarının yerini şaşkınlık almıştı.Neyin onu bukadar şaşırttığını merak ederken konuştu;
-Ama nasıl bildin? Ben sana sadece iyimisin diye sordum.Başka birşey sorduğumu hatırlamıyorum,dedi şaşkın bir şekilde.
Bense;
-Sadece tahmin ettim.Demekki tahminim doğru çıkmış,dedim.
Yanaklarımdaki kurumuş yaşları sildim.Lavabodan çıkarken kızın merakını gidermek ve birazda başımdan savmak için;
-Birşey olmadı,mutluluktan ağladım,dedim.Bunu dedikten sonra dışarı çıktım.
Anneme doğru ilerlemeye başladım.O pislik herifi görmek istemiyordum.Bu yüzden hiç düşünmeden annemin yanına gittim.Annem beni görünce tebessüm etti.Bende ona karşılık gülümsedim.Bu gün benim en mutlu günlerimden biriydi.Hele son sekiz ayla kıyaslarsak,sekiz aydır tek mutlu günümdü.Bu günü kimsenin mahvetmesine izin vermeye niyetim yoktu.Annemin yanına geldiğimde ona sarıldım.Sarılırkende;
-Hoşgeldin,demeyi ihmal etmedim.Annem de bana sarılarak;
-Hoşbuldum.Bizden önce geleceğini bilmiyordum.İyiki yatağa not bırakmışsın.Yoksa seni bütün gün arardım,dedi sarılmayı bırakarak.
-Bende zaten bunu bildiğim için not bıraktım.Aslında bende herkesten erken geleceğimizi bilmiyordum.Son anda haber verdiler.Yatakta uyuyordum.Telefona mesaj geldi.Sanırım mesajı toplu atmışlar.Yoksa eminim yetiştiremezlerdi.Bende hemen hazırlandım.Seni uyandırıp haber vericektim ama çok tatlı uyuyordun. Kıyamadım.Bende merak etme diye not bıraktım.
-Neden erken gelmişsiniz?
-Okulun son günü diye bizimkiler ortalığı altüst etmişler. Sağolsunlar sayelerinde ceza yedik.Sabahın köründe bide okulu temizledik.Sadece temizlemedik topladıkda.
-İyi yapmışsınız.Sabah erken kalkman iyi olmuş.Hem açılmışsındır.Arkadaşlarınla sonkez bir etkinlik yapmışsın bak.Fenamı?
-Aslında haklısın ama çok yorulduk.
-Olsun bunlar tatlı yorgunluklar.Eğlenmişsinizdir siz.
-Hiç sorma.Çok eğlendik.Gülmekten karnıma ağrılar girdi.Hele Açelya.Herkesi çok güldürdü.
-Seçil geldimi?Onunlada eğlenmişsinizdir.
-O gelmezse olurmu? Herkesi o kışkırtmış zaten.Yani okulu onun sayesinde yıkmışlar.Ama iyiki gelmiş.Seçil ve Açelya'dan süper komedyen olur.
-İyi.Ozaman sen arkadaşlarının yanına git sana bakıp duruyorlar. Annemin dedikleriyle,baktığı yöne baktım. En yakın arkadaşlarım vardı.Anneme"peki"diyerek arkadaşlarımın yanına gittim. Hepsi ben gelince gülmeye başladılar. Nedenini çok merak etmiştim. Bunu onlara,soran bakışlarımla anlatabiliyordum. Sonunda Mert dayanamadı ve konuştu.Mert en iyi anlaştığım arkadaşımdı.Daha doğrusu dostum.
-Tamam,tamam.Daha fazla meraklandırmayın kızı,dedi gülerken.Bunları bukadar güldüren neydi?Nihayet herkes sakinleşti ve Mert gülme nedenlerini söyledi,
-Eylül.....Kusura bakma ama baban biraz Gargamel'e benziyor,dedi.Mert susar susmaz Derya atıldı,
-O değilde.Ayağının altında sürekli kedi geziyor.
Dedikleriyle kaşlarımı çattım.Ben o pislikten uzak durmaya çalışıyordum,o heryerde beni buluyordu.Oysa Mert'e,onun hakkında hiçmirzaman konuşmak istemediğimi söylemiştim.Kızgın bir şekilde Mert'e baktım.Anlamış olmalı ki onların yanından ayrılırken arkamdan geldi.Kolumdan tutup kendine çekti ve konuşmaya başladı.
-Özürdilerim.Bak tamam söz birdaha asla onun hakkında konuşmam.Yeterki beni affet,dedi. Nekedar özür dilesede ona kızgınlığım geçmemişti.
-Sana söylemiştim! Hiçbir şekilde onun adını veya onun hakkında birşey duymak istemiyorum!
-Ama neden?Sana ne yaptıda ondan bukadar nefret ediyorsun?Neden anlatmamak için bukadar ısrar ediyorsun?Hani seninle dosttuk,herşeyimizi anlatırdık.Nekadar kötü olursa olsun,dedi.Ama bunda haklı değildi.Çünkü oda bana zorla söylemişti bir kulübe üye olduğunu.Bunu onun yüzüne vurmanın tam zamanıydı,
-Öyle mi?Ozaman neden bana bir kulübe üye olduğunu söylemedin?Bunu alttan alabilirim ama,o kulübün adını,içeride ne yaptığınızı bana söylememeni alttan alamam.Ben nereden bileyim kötü şeyler yapmadığını?Belki orda yaptığınız şeyler benim veya başkalarının aleyhine?Söylermisin bunu nereden bilebilirim?!dedim bağırarak.Dostluk bu değildi.Ama o bana söylemiyorsa bende ona söylemezdim.Herşey karşılıklı.
Üsteleyerek;
-Nereden bilebilirim?!dedim.Üstelememle oda karşılık verdi,
-Ah,Eylül yapma ama.Sana söyledim.Orada ne yaptığımızı sana söyleyemem.Ama emin ol kötü birşey değil ve herkesin iyiliğine olan birşey yapıyoruz.Hem kulübün adıda yok.Yani kendimiz bir grup kurduk.Gizli bir grup.Çok gizli.
-Öylemi? Gizli ha?Öyle olsun.Benimle birdaha asla konuşma!! dedikten sonra koşarak kutlama alanının arka bahçesine gittim.İki bina arasında yavaş ve sinirli sinirli yürürken bir yandanda kendi kendime konuşuyordum,
-Gizliymiş!Çok gizliymiş!Ben gösteririm ona!Çok gizli olan gruplarını açığa çıkarayımda görsün o!
Kendi kendime konuşurken garip sesler gelmeye başaladı.Bir an durdum ve etrafıma baktım. Kimse yoktu. Herkes ön bahçede eğleniyordu. Herkes okulun son gününü kutlarken ben tek başıma kimsenin olmadığı tenha bir yerdeydim.

Yazım hatalarım olabilir bunun için sizden özür dilerim.Kötü yazmış olabilirim çünkü bu benim ilk kitabım. Ama yorumlarınızla daha iyi ola bilir.

Gizemli ÇocukHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin