CAN KIRIKLARI

57 3 0
                                    

Rüzgarın savurduğu dallar çarpıyordu cama.Dışarıda kopan fırtınanın uğursuz sesleri pencereden içeri sızıyordu.Laciverte boyanmış gökyüzü gecenin kasvetli havasına bulanıyordu.Ölüm fermanı imzalanmış yağmur damlaları hızla birer birer yere dökülüyor,düştüğü yerleri ıslatıyordu.Büyük bir gürültüyle gürleyen gök kızı uyuduğu uykudan sıçratmaya yetmişti.Korkuyla fırladığı yumuşak yatağında oturur pozisyona gelmişti küçük kız.Gözlerini pencerenin ardındaki dehşet fırtınaya dikti.Cama damlayan yağmur damlalarının sesi odanın pembe duvarlarına çarpıyordu.

Evin içinden yükselen çığlık sesi bir kez daha irkilmesine sebep olmuştu küçük kızın.Duvarla aynı renkte olan yorganını ufak ayaklarıyla iteledi ve yataktan aşağı zıpladı.Minicik yüreğinde çarpan korkuyu iliklerine kadar hissediyordu.O daha çok küçük ve korunmasızdı.Hissettiği duyguya yabancıydı kalbi.Ufak ayaklarıyla attığı her adımın onu hayatı boyunca unutamayacağı bir girdaba sürüklediğinden habersizdi.Kapının yanına geldiğinde parmak uçlarında yükselip kapının kulpuna asıldı ve kapı onun cehennemine açıldı.Evin aşağı salonundan gelen sesler onu daha da korkuttu.Ürkekçe çıktı odadan.Merdivenlerden inmeye başladığında sesler daha yakından geliyordu.

Aşağıya birkaç basamak kala durdu ve trabzanlardan tutundu.Gözleri bir felakete bakıyordu.Annesinin altın sarısı saçlarına asılan yabancı elin sahibine baktı.Karanlıktı.Göremiyordu yüzünü.

"Kocan denen o adi herifin yerini söyleyeceksin."diye konuştu sert sesiyle. Küçük kız bu sesi hayatı boyunca unatamayacağını o an bilmiyordu.
"Bilmiyorum,yemin ederim bilmiyorum."diye acıyla inledi annesi.
Genç kadının canı acıyordu ve o an tek düşündüğü yukarıda uyuduğunu sandığı küçük kızıydı.Ona birşey olmamalıydı.Buna izin veremezdi.
"Kocanın nasıl bir pislik olduğunu biliyorsun ve bile bile saklıyorsun."
Genç kadın kocasının nerede olduğunu bilmiyordu gerçekten.Pek eve uğramaz kendisi ve kızıyla ilgilenmezdi.Buna alışkındı fakat pis işlere bulaştığından tamamiyle habersizdi.
Adam kadını dirsek darbesiyle yere indirdi.Sabrı kalmamıştı babasının katilini bulup celladı olmak istiyordu.
Genç kadın düştüğü yerden güçsüzce başını kaldırdı ve onları korkudan sessizce izleyen kızıyla göz göze geldi.Küçük kız acıyla annesini izliyordu.
"Açelya."diye fısıldadı.Kızının bu manzara ile karşılaşmasındansa hemen orada ölmeyi tercih ederdi.
"Kenan Bey'in minik kızı da buradaymış"dedi sert sesli adam.Genç kadının kızına seslenişini duymuş hemen oraraya dikmişti gözünü.
Adam bacaklarını hareket ettirip Açelya'ya doğru yürüdü.Sert zeminde bıraktığı tok sesler kızı daha da korkuttu.
"Anne!"diye acıyla bağırdığında çoktan adam onu yakalamıştı.Az önce annesinin saçına asılan eller şimdi kendi saçlarındaydı.
Daha önce hiç bu kadar canı acımamıştı ve hayatının en acı olayının bu olacağından habersizdi.
"Kızıma dokunma!"diye bağırdı genç kadın ama nafileydi.İntikam hırsına bürünmüş bu adamın gözü hiçbirşeyi görmüyordu.
"Babam da böyle yalvarmıştı.Ama kocan acımadı ve bende size acımayacağım." Dedi karanlık ve tehdit kokan sesiyle.

    Ve bu onların sonuydu.Babasının yaptığı hataları ömrü boyunca çekecekti Açelya.

  

Merhaba!
Kitabımın giriş kısmını okumuş bulunmaktasınız.Beğenmeniz dileğiyle.
•Yorum ve oylarınızı eksik etmeyin•
Mutlu ve huzurlu kalın♡

CAN KIRIKLARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin