1. Bölüm devamı.

180 16 2
                                    

Arkadaşlar beni affedin . Bayadır bölüm yazamadım. Annemin telefonundan yazıyorum ve tamire gidince yazamadım ama bugün biraz yazacağım. 1. Bölüme baktım baya az yazmışım o yüzden devamını yazıcam. İyi okumalar

Hayal'den devam...

Yeni evimizin oraya gittiğimde kızlar beni bekliyordu. Esin hemen söze atıldı. "Nerdesin kızım ya iki saattir seni bekliyoruz. " "Geldim işte Esin ." diyerek susturdum. Şuan içimde resmen kelebekler uçuşuyordu ama kızlara çok çaktırmamaya uğraşıyordum. "Ayyy... Kızlar evimiz çok güzeeeeel! " diye birden heyecanla zıpladım yerimde. "Ay allah cezanı vermesin Hayal. Ödümüz koptu. " dedi Eylül. Bir anda yüzüm düştü. Çok alıngan bir kızımdır. Tabi bunu fark ettiler. "Kızım surat asma bi anda korktuk yoksa demezdim yani. " diye ekledi Eylül. "Neyse hadi eşyalar gitti yukarı. Çıkıp yerleştirelim. " Diyince Esin, bizde katıldık. Merdivenlerden çıkarken aklıma birşey geldi. Acaba komşularımız kötü olur muydu. Yok yaa... Olmazdı... Dimi olmazdı sonuçta insan ne kadar kötü olur ki... Derken evin önüne geldik. Zaten kapı açık olduğu için direk içeri girdik. Duvarlar kesekağıdı rengindeydi. Ve çok hoş duruyordu. Pencere kapının tam karşısındaydı. Ve manzarası denizdi. Harika masmavi bir deniz. Bodrumda zaten deniz ayrı bir güzeldi.

.............................................................

Salon eşyalarının çoğunu yerleştirmiştik. Biraz mola vermek için oturmuştuk. Elimizde kahveler vardı. Üstümüzde kirlenmiş olan kıyafetlerimiz. Bende mavi yüksekbel ama kısa , kenarında converse yazan bir şort, üstümde ise beyaz bir kalın askılı vardı. Esin zaten iyice pasaklanmıştı. Üstünde uzun geniş bir eşofman vardı. Ama paçalarını katlayınca komik bir hal almıştı. Eylül'e zaten gülmekten yarılmıştım. Altına pembe çiçekleri olan anneannesinin şalvarını giymişti. Tişört olarak o da askılı tabiki. Başına da yazma bağlayınca çok komik olmuştu. Ama ona çok yakışıyordu. Adana kızı işte nolucak. Tabi ben öyle yerleri bilmezdim. Şehir hayatı buna engel olurdu. Fark etmeden bu düşüncelerime gülümsedim. Esin "Hayırdır kızım deli gibi gülüyosun kendi kendine? İyice manyadın. " diyince sıçrayarak kendime geldim. "Hiç öyle birşeyler düşünüyodum da..." dedim imalı gibi çıkan sesimle. "Hmm... İyi o zaman. " dedi Esin de halime gülerek. Akşam olmuştu. Yıldızlar sanki ayrı güzeldi bana. Bu evi ilk gördüğümden beri çok beğenmiştim. Aaaaa... Yarın Ediz ve Toprak yardıma gelecekti. (Toprak ile Ediz bizim çocukluk arkadaşlarımız.) "Ay kızlaar.. Yarın Edizle Toprak yardıma gelecek. Hadi yatalım da sabaha uykumuzu alıp dinlenelim. " Doğru diyosun Hayal. Hadi sende Esin kalk yatıyoruz. " "Tamam. Bugün tek yatakta yatsak. Yatakların hepsi dik. Zaten benim ki çift kişilik, yatarız üçümüz olmaz mı?" ,"Olur hadi ya. Yatalım da gerekirse birlikte yatalım. " diye ekledim. Eylülde olur anlamında kafa sallayınca Esin yatağı hazırladı. Yatağa yatar yatmaz kendimi uykunun kollarına teslim ediverdim...
.............................................................

Sabah kalktığımda kızlar benden önce uyanmıştı bile. Aşağıdan mis gibi kokular geliyordu. Ayyyy... Bu Esin beni hamaratlığıyla öldürecek. Yaptığı yemekleri yiyen parmaklarını yiyecek kadar oluyor abartısız yani. Derken zil çalıverdi. Kesin Toprakla Edizdir diyip "Ben bakaaaaarııııııımm..." diye bağırdım kızlara. Tam tahmin ettiğim gibi Ediz ve Topraktı. Ama bir gariplik vardı. Suratları neden mor ve kanlıydı....
.............................................................

Evet arkadaşlar hem biraz heyecan olsun dedim. Hemde gecenin saat ikisinde çok fazla yazdım. 500 kelimelik oldu. Beni affedin uzun zaman bölüm yazamadım. Ama sonunda uzun birşeyler çıktı elimde geleni yaptım. Vote ve düşüncelerinizi eksik etmeyin.

İnstagram: Masal Gökçe- meriçin_hatunu07
Buradan bana ulaşabilirsiniz...


Sevgilerimle...

VampirHane #Wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin