Clary
5 jaar later
,,Lydia ren nou eens een keer niet steeds weg.".
,,Sorry mama." Ik zucht waarna ik me omdraai naar het schap met vleeswarens. ,,Lydia wil je kipfilet of cervelaat?" Ik krijg geen antwoord en draai me om, om een lege plek te zien waar mijn dochtertje van drie net nog stond. ,,Dit meen je toch niet."
,,Lydia?" Ik loop naar het volgende schap en zie mijn kleine meisje op de heup van een of andere jongen. ,,Lydia!" Ik loop naar haar toe en neem haar over van de jongen. ,,Laat me nooit meer zo schrikken."
,,Sorry mama, ik dacht dat dit papa was." Nu pas kijk ik naar de jongen en zie Michael voor me staan. ,,Zag foto's van jou met deze jongen op jou kamer mama, dacht dat het papa was."
,,Lydia sorry schat maar papa is er niet meer, dat weet jij ook. Michael was een hele goede vriend van mama."
,,Michael met ons mee?" Lydia kijkt met een hoopvolle blik naar Michael en ik kijk naar hem. ,,Je bent altijd welkom, Mikey."
,,Als ik je er echt niet lastig mee val?"
,,Natuurlijk niet."
,,Dan graag." Lydia lacht van oor tot oor voordat ik samen met haar en Michael verder ga met boodschappen doen.,,Zo die ligt in bed." Ik plof op de bank terwijl Michael naar weet ik veel wat kijkt. ,,Weet je Clary, ik heb je echt gemist die afgelopen vijf jaar en ik ben ergens achter gekomen. Mag ik iets proberen, alsjeblieft ga me niet haten en zeg me daarna eerlijk wat je voelt okay?" Ik knik en voordat ik het weet zitten Michaels lippen op die van mij en gaan er vlinders los in mijn buik.
Een paar weken daarna zijn ze samen en na een jaar trouwen ze zelfs, en krijgt Lydia er een baby broertje, Jack, bij.
JE LEEST
This Is Me// Dutch
FanfictionZuchtend trok ik mijn blond pruik over mijn lila haren. Yay vandaag weer collega's van mijn ouders over de vloer. Zoals elke avond. Ik deed snel mijn zwarte pumps aan die ik altijd bij bezoek van collega's moest dragen. Vandaag zou het erger worden...