This Is Me// Dutch

21

Clary

Vandaag is de laatste dag dat ik met de jongens moet oefenen voor het optreden. Ik speel met mijn potlood terwijl ik wacht tot de redding van deze schooldag me gaat verlossen van deze hel. Oftewel ik wacht op de bel. Meneer Niespret ,alleen zijn achternaam is al verschrikkelijk, blijft vrolijk doorpraten over, wie het de naam nou nooit eens gehoord, meneer Cherlock Holmes. Geen idee hoe je het schrijft, een van de reden waarom hij mij een onvoldoende gaf omdat ik zijn naam blijkbaar verkeerd had geschreven op het gedwongen werkstuk over een van de films.

Na nog zo'n vijf minuten klinkt deze redding dan ook eindelijk en storm ik de klas uit. Snel ga ik naar mijn kluisje waar ik mijn jas en andere tad uittrek voordat ik naar de toilet ruimte ga en daar me snel omkleed. Snel doe ik mijn haren nog een een staart en prop mijn kleren die ik zonet nog aanhad in de tas. Daarna loop ik met deze naar buiten en ga opzoek naar de auto van Ashton. Deze heb ik al snel gevonden en zie dat de bijrijdersstoel nog vrij is samen met de middelste stoel achter. Aangezien ik niet geplet wil worden ga ik voorin zitten. ,,Waar is Michael?"
,,Die moest nog even blijven zitten van meneer Niespret." Ik knik mijn hoofd waarna de jongens beginnen te praten over een of andere game. Natuurlijk had ik dat van Michael moeten weten, maar als ik had gezegd van Zit Michael weer bij meneer Niespret had ik mezelf verraden. En dat is wel het laatste wat ik wil.

Niet veel later komt Michael aangelopen en gaat hij achterin zitten. ,,Echt die Niespret heeft echt een hekel aan mij, Michael je let nooit eens op in mijn les zeikt hij weer. Dus ik zeg terug tegen hem omdat u les nou eenmaal niet zo'n pretje is. Dat vond meneer tever gaan omdat ik misbruik maakte van zijn achternaam. Dat hij zijn naam dan lekker veranderd naar Nieszeikt, dan past hij tenminste bij zijn naam." Ik schiet in de lach door Michaels opmerking waarna de rest ook in de lach schiet.

Niet veel later komen we aan bij de oefenruimte ,oftewel Michaels garage, en laten de jongens zich op de bank vallen, waardoor er geen plek meer overblijft. Luke ziet me kijken en pakt mijn arm, voordat hij me bovenop hun allemaal trekt. ,,Er is altijd genoeg plaats op deze bank."
,,Euhm Clarissa kun je eleboog wat anders neerleggen, voordat dit akward gaat worden." Ik kijk naar Michael en naar waar mijn elleboog ligt, voordat ik deze snel wegtrek.

,,Zodra het avond is, en ik zeker weet dat mijn ouders bezoek, of nouja hun kijk is wat wij voor mensen zijn optrekseltjes, wegzijn laat ik me door de jongens thuisbrengen. ,,Tot morgen jongens." Ik krijg wat tot morgens terug voordat ik uitstap en naar binnen loop.