Hopeloos

H5

Nikkie doet haar roze lippenstift in haar toilettas. Ze tuit haar lippen en kijkt of het goed zit. Haar knal roze lippen geven haar gezicht volume. Ze probeert haar krulspelden eruit te halen. Nikkie trekt en port in haar krul spelden. Uiteindelijk valt er een uit. Het is een prachtige krul. Net zoals in een film. Nikkie haalt ze er allemaal uit, de een gaat wat makkelijker dan de ander. Haar eyeliner prikt in haar oog. Hopelijk ziet Floris er ook uit als de prins op het witte paard, hoopt Nikkie. Ze doet haar mascara op. Heel lichtjes, want anders worden haar ogen te zwart.

"Nikkie, Floris is er al." Vliegens vlug ruimt Nikkie alles op. Ze kijkt nog eens goed naar zich zelf. Ze ziet er goed uit. Ze rent de trap af.

"Mam is kom!" schreeuwt Nikkie. Ze struikelt bijna over haar jurkje. Nikkie trekt haar knalroze pumps aan. Ze heeft ze gister nog met Kim gekocht. Het was een aanbieding. Ze propt haar voeten erin. Ze probeert wankelend op te staan. Ze loopt naar de deur. Tegen over haar staat Floris. Floris ziet er precies zo uit als Floris. Hij heeft een donker rode sweather en een zwarte broek aan. Zijn schoenen zijn simpel weg gympen. Wat moet ze ook verwachte van hem. Hij groet haar. Ze geven elkaar drie zoenen. Het is allemaal zo spannend en nieuw.

"Veel plezier!" groet mijn moeder. Floris glimlacht en kijkt mij verlegen aan.

"Komt wel goed!" probeert Floris er van te maken. Nikkie kijk hem lachend aan. Hij loopt naar buiten. Zachtjes fluistert hij iets in haar oor. "Je bent mooi.." bijna zo zacht dat ze het niet hoort. Nikkie stapt achterop bij hem op de fiets. Hij fietst snel naar het restaurant van haar vader. Ze slaat haar armen om hem heen.

"Het is koud." verzint ze snel.

"Ja behoorlijk!" We praten een lange tijd niet. Ik geniet van de koude winterlucht en de verlichting. Als we bij het restaurant aan komen stapt Nikkie af. Floris zet zijn fiets ergens tegen een hekje.

"Er is hier het lekkerste eten van het hele land!" schreeuwt ze naar Floris. Hij kijkt me vrolijk aan en knikt. We lopen naar binnen. Nikkie rent naar de tafel die het dichtbij de rozen staat. Floris slentert achter haar aan.

"Jij kan snel rennen op die pumps." Ze kijkt hem aan.

"Wat ga je nemen?" Hij twijfelt even.

"Ravioli la casa. Nummer vijftien." Nikkie knikt.

"Die is lekker vooral met extra kaas.

"Ik neem pizza vegi. Dat is nummer acht." Hij knikt. Hij kijkt mij nonchalant aan.

Ik priegel een beetje met mijn vingers. Er vallen stiltes. Nikkie neemt geen moeite om wat te zeggen. Ze probeert iets te verzinnen.

"Mijn vader is echtde aller liefste vader van heel Nederland, hij kan zo goed koken! Waar werkt jou vader?"

Floris piekert. Hij kleurt rood. Zijn vader zou toch niet dood zijn, denkt Nikkie. Floris beantwoord de vraag niet. Hij kijkt naar beneden.

"Me vader, mijn vader.." mompelt Floris zachtjes.

"Werkt als dokter, in de kinderafdeling." Nikkie lacht, waarom durfde Floris dat nou niet te zeggen! Schaamde hij er zich voor?

"Dan is het vast een heel aardige man! Die goed met kinderen en jongeren om kan gaan!" Floris slikt. Hij knikt zachtjes. Nikkie loopt naar de wc. Ze begroet haar vader, zijnd naar Floris, dat ze naar het toilet gaat. Ze kijkt in de spiegel. Haar haar is al half afgezakt. Ook haar mascara zit lichtjes onder haar oog. Ze wrijft het weg. Als ze haar naam hoort loopt ze snel de toilet uit. Het is Floris, ze ziet een serveerster de pasta en de pizza brengen. Ze gaat snel op haar plaats zitten.

"Mmm heerlijk!" mompelt ze. Floris staart naar zijn bord. Het lijkt of hij geen trek heeft. Snel eet Nikkie haar pizza met groenten op. Floris neemt nog steeds bijna geen hap.

"Heb je geen honger?" vraagt Nikkie beleefd. Floris kijkt haar aan.

"Ik, ik moet je wat vertellen." Floris twijfelt over zijn woorden. Nikkie knikt, ze wacht tot Floris iets gaat zeggen.

"Ik vind een goede vader helemaal niet belangrijk." Floris kijkt Nikkie even recht in haar ogen.

"Oh, hoezo dan?" vraagt Nikkie nonchalant.

"Je hebt een vader gewoon niet nodig, ik hou veel meer van mijn moeder!" Nu is Nikkie er helemaal niet mee eens.

"Mijn vader is juist de aller belangrijkste uit de hele familie, we kunnen over alles praten." Nikkie probeert een beter tegen argument te verzinnen.

"Kan je het gewoon niet meer over je geweldige vader hebben!" Floris klinkt bot.

"Als ik het over mijn vader wil hebben dan doe ik dat want hij is belangrijk voor me!" Nikkie klinkt botter.

"Hou er over op!" Schreeuwt Floris. Er staan tranen in zijn ogen. Hij trekt zijn jas aan en loopt weg.

"Ga maar lekker weg klootzak, het is uit!" Nikkie is niet helemaal zeker over haar beslissing . Floris smijt de deur van het restaurant dicht. Haar vader kijkt Nikkie aan. Ook Nikkie heeft tranen in haar ogen. Haar vader rent op haar af.

"Wat is er lieverd?"

"Papa ik hou van jou!" Nikkie zakt in elkaar. Haar vader troost haar.