Ik loop na een zware avond eindelijk naar mijn kamer. Mijn vrienden zijn in het café op het dek nog even aan het drinken. Ik doe de deur van de hut op slot. Eindelijk kan ik die snik heten sweater uit. Het voelt als een bevrijding, mijn lichaam kan eindelijk weer ademen. Ik heb even een momentje voor me zelf. Ik gooi me sweater op het bed van Nikkie. Als ik hempje sta beweeg ik bevrijdend. Ik schut mijn armen lekker losjes rond mijn lijf. Ik deins achteruit en val met mijn hoofd tegen de bedrand van Nikki. "Au!"
"Het was niet de bedoeling om je te laten schrikken." Finn kijkt me aandachtig aan, stiekem lacht hij van binnen. "Floris? Is het niet?" Ik kijk hem met afschuw aan.
"Wat heb je daar?" Hij wijst naar een blauwe plek recht boven mijn borst. Ik kijk naar beneden, ik doe net alsof ik het nog nooit heb gezien. "Oh, dat is van kickboksen." Bluf ik eruit. Ik durf niet in zijn doordringende ogen te kijken. Ik hoop dat hij mij gelooft.
"Kickboxen? Je bent niet echt het type daarvoor." Beledigd kijk ik nu wel in zijn ogen. "Hoezo niet?" Hij lacht en wrijft met zijn vingers door zijn haar. "Meestal zijn die gespierd toch? Man ik weet heus wel dat je liegt." Shit, hij kent me niet hoezo weet hij dat ik lieg.
"Je bent in elkaar geslagen." Nu word mijn hoofd nog roder dan hij was. Mijn mond staat een klein beetje open. Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. "Wie was het?" Ik kom erachter dat ontkennen geen optie meer is.
"Mijn vader, nee jongens bedoel ik." Oh wat ben ik toch dom. Waarom vertel ik het aan iemand die ik niet eens ken.
"Je vader slaat je dus in elkaar, waarom?" Dan maar de waarheid spreken. Er staat zweet op mijn voorhoofd.
"Weet ik niet." Ik weet echt niet waarom hij dat doet.
"Oh, je moeder? Doet die niet iets." Eigenlijk wil ik mijn moeder er altijd buiten houden. Want zij heeft tenslotte niets verkeerd gedaan.
"Mijn vader heeft een drankprobleem." Finn knikt, hij beweegt met zijn voeten heen en weer van zijn hoogslaper.
"Wat een klootzak, hou je wel van hem?" Daar moet ik even over nadenken. Ik moet wel van houden want anders had ik allang maatregelen genomen.
"Ja, ik denk het wel."
"Daar snap ik dus nooit iets van, hoe zulke mensen het voor elkaar krijgen dat er toch mensen van ze houden."
"Jij heb makkelijk praten." Mompel ik.
"Waarom ga je eigenlijk mee naar New Castle, ze zit hier niet eens op school." Finn kijkt hem nog steeds lacherig aan.
"Ik zit hier nu net op school, de leraren vonden het wel leuk voor mij als ik eerst jullie leerden kennen." Vaag vind ik het maar. Je schrijft je in op deze school. En daarna mag je opeens mee naar Engeland.
"Ik ben heet neefje van Koelland." Van binnen lach ik echt heel hard.
"Koelland? Leraar Economie?" Ik proest het uit, bijna vind ik het zielig voor hem. Koelland is echt een verschrikkelijke man, je moet bij hem altijd nablijven. Hij kan altijd verschrikkelijk lang praten over onzin. Finn heeft door dat ik hem uitlach.
"Ik kan er toch niets aan doen dat we familie zijn." Dat is waar, maar toch.
"Nu ik goed kijk, ziek ik wel overeenkomsten." Finn kijk me boos aan, maar ik weet dat hij lacht. Hij pakt zijn kussen en kijkt mij wraakzuchtig aan. Hij slaat mij met het hard kussen. "Au." Snel stopt hij met slaan.
"Sorry, ik was het even vergeten." We horen stemmen op de gang. Snel trek ik mijn sweater aan en klim naar mijn bed.
"Gast, je geheim is bij mij veilig." Op één of andere moet ik hem geloven. Hij heeft een erg betrouwbaar gezicht. De deur gaat open. Nikkie en een ander meisje lopen de kamer in.
"Hee, dit is Lara. Kim wilde graag bij Casper dus hebben we geruild." Lara is beeldschoon, hij is twee jaar geleden wel is verlieft op haar geweest. Maar eigenlijk wat dat alleen om haar uiterlijk. Ik zie dat Finn met bewondering naar Lara kijkt. Lara gaat met haar handen door haar donker bruine krullen. Ze legt haar spullen op het bed tegenover mij. Ik ken Lara niet, Nikkie wel. Nikkie en Lara gaan zachtjes in bed liggen. Lara moet eerst nog de steile trap op lopen van de hoogslaper. Het enige wat ze aan heeft is een kort zwart glitter jurkje. Finn kijk naar haar als ze naar boven loopt. Hij kijkt naar haar kont. Zou hij verlieft op haar zijn? Ik trek de warme donsdeken over mijn schouders. Nu maar wachten wat morgen ons brengt.
YOU ARE READING
Hopeloos
Mystery / ThrillerFloris ligt moeilijk in zijn familie. Zijn vader mishandelt hem namelijk. Floris zit nog altijd met de vraag: waarom? Waarom doet zijn vader zoiets. Floris probeert elke dag zijn blauwe plekken te verbergen. Door een lange broek in de zomer of een m...