Bitmeyen Adam Bilmeyen Kadın #Wattys2016

ARAF

Geceden sıyrılıp gündüzü es geçmiş sevgilim
Nerdesin ? hangi arafta ? hangi tarafta ?
Gel ! Yağmurun uğramadığı kalbe sel gibi.
Bu adam yoksan kıytırık tablolardaki muamma gibi.

Varla yok arası gibi , yokluğum belli değil, varlığım da.
Sen gidince , eskimiş bi kaç sen çıkardım sandığımdan.
Aslında her baktığını ben sandığında
Aşık olduğunu anlarsın kendi kanında yandığında.

Hadi şimdi milim milim sar bu aşkı
Hatta cennetten köşe san bu aşkı
Yanıp kül olamadan uğurlarlar aklından
İstesekte milim milim saramayız hiç bir aşkı

Bu, sana son kez kendi kalemimden seslenişim
İçimde ki senin durmadan yerini terk edişi .
Aynısınız! sen içime girmiyorsun, o içimden çıkmıyor
Ve bu ikilemde aklımın sebepsizce çark edişi.

Biliyorum çok yordum bir ömür gidiyor içinden dinlen
Belki huzur bulurum ağaçların sensiz sükunetinde
Sana ilmik ilmik ördüklerim utanıyor emeğimden
Her baktığında beni göreceksin , diyeyim ben.