Bitmeyen Adam Bilmeyen Kadın #Wattys2016

Aşk Sen Öldürmüyorsun

Ey aşk sen öldürmüyorsun
Koyu renklerin duygusu gibisin
Karanlığı anımsıyorum
Fevkalade ürperiyor içim
Yaşamak seni zordur
Boynu bükük bir dilenci gibi
Ne verirsen onu bekliyorum
Sende o zenginler gibi
Basıpta geçme mendilime
Suratıma iğrenircesine bakıyorsun
Beni mahvediyorsun
Ey Aşk Sen Öldürmüyorsun
O harabe evin gıcırdayan kapısı
Değil beni rahatsız eden
Bir mum var hem sıcak hem ışık
Alçıları dökülmüş duvara
Yansıyan gölgemden ürkmüşüm
Bir montum var
Yırtığından soğuk sızıyor içime
Titrek bacaklarım öfkeden
Teskin edemiyorum kendimi
Sessizlik sarmış bendimi
Yalnızlığımla Bir başına kalmışım
Sensizlik sarmış bedenimi
Bugüne dek derdim var sanmışım
Uzatsam saçı sakalı
Yırtık ve de eskimsi giyinsem
Yıkık dökük yerlerde
Elimde en kötüsünden içkimle
Defterime döksem seni
Dostoyevski olsam mesela
Anlatsamda seni
Herkes anlar sen anlamazsın
Ey Aşk Sen Öldürmüyorsun
Verebildiğim en iyi karar
Kıymamaksa canıma
Bunada beni sen zorluyorsun
Ey Aşk Sen Öldürmüyorsun