Game Start

Hoofdstuk 2(50)

Het eerste wat ik zie is een groot gebouw voor mijn neus. Het embleem op de voorkant van het gebouw is hetzelfde als van het kasteel van de eindbaas, maar dat was een game en dit is echt. De andere kinderen komen ook schoorvoetend naar buiten en ze kijken net zoals ik verbaast naar het embleem op het grijze gebouw. Het gebouw zelf heeft ook een paar vergelijkingen met het kasteel. Het heeft net zoals het kasteel één uitgang en één ingang: de voorkant van het gebouw. De voorkant van het gebouw is geheel zwart met een grote houten deur. Deze deur is zo groot dat er een bus doorheen kan rijden. Het gebouw heeft nog drie torens. Twee van de drie torens zijn zwart terwijl de ene toren rood gekleurd is.

'Welkom winnaars van de game' Ik kijk op en zie een personage wiens naam angst zaaide in de game. Op het balkon van de rode toren zien we iemand die eerst lijkt op een man die je alledaags zou kunnen ontmoeten. Het heeft een lange witte jack, zwarte broek aan met een witte hoed die door zijn manier van staan zijn gezicht bedekt. De man zet zijn hoed af en we zien de rede waarom hij alles is behalve normaal. Behalve dat zijn haarkleur een felle kleur rood heeft, is zijn gezicht het engst wat je kunt vinden. De ene helft van zijn gezicht is kalm en vriendelijk terwijl de andere helft er krankzinniger en kwaadaardig eruit ziet. 'Tom' De getinte jongen fluistert de naam alsof, de naam hem de doodstraf zou kunnen geven. Tom is het personage die als eerst ontmoet in de game. Eerst komt Tom over als een vriendelijk persoon echter kom je er snel achter dat hij krankzinnig is. Na je eerste ontmoeting met hem kom je hem daarna zelden of zelfs nooit. Als je kans krijgt om hem weer tegen te komen moet je oppassen. Zijn gezicht is met een reden zo gemaakt. ' Hoe was jullie reis? Ik hoop dat het geen verwondingen heeft opgeleverd want jullie moeten nog fit zijn voor het grote klapstuk. Ik heet Tom, maar dat wisten jullie allemaal al, en ik verwelkom jullie in mijn paradijs'.

Tom verdwijnt in de toren en een paar seconden later gaat de poort open en loopt hij naar buiten. ' Wat kijken jullie raar, het is alsof jullie de duivel zien'. Hij haalt een geborduurde zakdoek uit zijn witte jack en begint zijn ogen te deppen ' Dat doet zeer aan mijn hart, ik had gehoopt dat we vrienden konden worden, boehoehoe.' Tom doet alsof hij zijn neus snuit en dept zijn ogen weer op een overdreven manier. ' What the fuck? Stop met deze bullshit en laat ons gaan!' Een jongen die volkomen gekeeld is in zwart stapt naar voren en confronteert de man. ' Je ziet er misschien uit als Tom, maar dat betekent niet dat je hem ook bent.' Tom stopt zijn zakdoek weg en zet zijn hand bij zijn kin en doet alsof zijn diep zit na te denken. 'Dat is wel een probleem hoe bewijs ik dat.' Hij doet alsof hij diep en intens zit na te denken, uiteindelijk stopt hij zijn handen in zijn haren ' OH, hoe kan ik jullie bewijzen dat ik de echte Tom ben.' De jongen stapt naar Tom toe en grijpt hem bij de kraag. 'Ik denk dat je gewoon een clown bent die denkt stoer te zijn, maar als we je allemaal zouden pakken dat je binnen vijf minuten begint te janken en om mamma begint te roepen'. Er is gemompel te horen om me heen. ' Is dit echt gewoon een grap?, De man is nep!' hoor ik achter me. Ik zeg niks, iets in me zegt dat het een grap kan zijn, maar iets in deze man geeft me de rillingen over mijn rug. Dit komt niet alleen door het feit dat hij eruit ziet als Tom. Tom kijkt de jongen eerst geschrokken aan, maar zijn gezicht tovert snel een glimlacht op zijn gezicht ' Dit is belachelijk, ik ben de enige echte Tom, maar als je bewijs wilt kan ik het nu aan je geven'. Tom weert voor even zijn blik weg van de jongen om naar ons te kijken. ' ik geef jullie allemaal bewijs dat ik jullie grote vriend ben.'

Er is voor een seconde volkomen stilte voordat er opeens een schreeuw te horen is. Tom wordt overspoeld met een rode vloeistof en zijn gezicht komt er onder te zitten. Ik voel de kleur in mijn gezicht weg trekken als ik langzaam er achter kom wat de rode vloeistof is. De jongen die eerst Tom vast had laat hem los en strompelt langzaam naar achteren. Er valt meer bloed uit zijn lichaam als hij naar achteren stapt. 'Huh? Wat is dit' weet hij er nog uit te krijgen voordat hij achterover valt en blijft liggen. Zijn ogen zijn nog open en hebben een blik van verbazing en angst. Uit zijn mond komt bloed en de huid is nu wit van bloedverlies of angst. Zijn kleren zijn niet zo zwart meer als er een diepe snee te zien is, dat begint bij de bovenkant bij zijn buik en stopt bij de onderkant. 'Zo heb ik mezelf bewezen?' Tom haalt zijn zakdoek weer uit zijn jack en met nog steeds een grote glimlach op zijn gezicht, maakt eerst zijn gezicht schoon om dan de dolk schoon te maken waarmee hij de jongen heeft mee vermoord. Niemand zegt wat, uit shock of uit angst. 'Kijk nou wat er is gebeurd!' Hij kijkt met grote ogen ons aan 'Mijn jack is smerig! En ik wou jullie nog schoon ontvangen. Dit is verschrikkelijk.' Hij doet zijn ogen dicht en haalt diep adem om ons dan weer met een grote glimlach aan te kijken. ' Nou ja, dan maar zo.' Hij stopt zijn dolk weg en draait zich om van de rest 'Jullie zouden moeten weten dat ik hem een dienst heb bewezen, hij kon ook meedoen aan één van mijn attracties.' Zijn stem is nu veel lager en ook al zie ik zijn gezicht nu niet, ik weet dat hij zit te glimlachen. Zijn attracties zijn verschrikkelijk en ik voel me haast opgelucht voor de jongen die nu dood op de vloer licht haast. Ik hoor naast me iemand snikken en iemand anders hoor ik vloeken. ' Nou, met dit uit de weg. Laten we opnieuw beginnen.' Hij draait zich om en heeft een warme glimlach op zijn gezicht. ' Mijn naam is Tom en ik verwelkom jullie bij de game Tomhunt.' Ik voel de tranen in mijn ogen prikken en mijn borst snel op en neer ademen. Nee, alles behalve dit. Als ik zit te dromen, alsjeblieft maak me wakker uit deze nachtmerrie.