Game Start

Hoofdstuk 7(49)

'Waarom geef je hem meer recht vader?!'

Het is zo te zien weer zo ver. Ik sta in de woonkamer na mijn verleden zelf te kijken die ruzie zit te maken met haar vader. Mijn jongere broer zit in elkaar gedoken op de bank. Ik hou veel van mijn jongere broer en hij van mij ,maar hij voelde zich deels schuldig over het feit dat deze ruzie deels over hem ging.

Mijn relatie met mijn ouders werd steeds slechter, vooral toen mijn jongere broer ging studeren op het vwo. Vaak ging het geruzie eerst over niks zoals een kwartier te laat thuis komen, niet mijn kamer opruimen wanneer het op die dag gevraagd werd, maar naarmate ging de ruzie dan over andere onderwerpen zoals kijken op mijn e-mails, checken of ik al mijn huiswerk heb gemaakt en het gevoel dat mijn jongere broer meer recht kreeg dan ik. Zo te zien ging deze ruzie over het laatste punt.

'Denk je soms dat ik het niet op merk? Dat hij extra geld krijgt als hij gaat stappen, of klusjes heeft gedaan. Mijn verleden zelf stampt boos met haar voet op de vloer. Nu is het moment dat mijn moeder naar beneden loopt om zich ook in de ruzie te voegen. Ik kijk naar de trap en zie dan de sloffen van mijn moeder en een paar seconden later haarzelf naar beneden stormen.

'Kim zo is het genoeg, we geven jullie even veel aandacht, je vader trekt je jongere broer heus niet voor'. Mijn moeder heeft de wallen onder haar ogen door het slecht kunnen slapen. ' Welke aandacht, die gaven jullie me haast nooit! Nee Kim we zijn met een hele belangrijke opdracht bezig we kunnen nu niet naar je tekeningen kijken, Sorry Kim je kunt nu niet spelen bij je vriendin want we kunnen je niet ophalen, Kim je mag niet uit met je vriendinnen want wij moeten werken. Wat ben ik voor jullie? Jullie dochter of een babysitter?, want wie doet bijna alle klusjes in het huis hé, dat is waar dat doe ik! Het enige wat jullie als jullie thuis zijn is slapen en het eten koken die ik heb gemaakt !'  De woorden vliegen uit mijn verleden zelf alsof ik al jaren op had voorbereid. Mijn vader zijn vuist slaat op de tafel,deze droom is haast voorbij. ' Kim zo is het genoeg, naar je kamer ik wil deze onzin niet langer horen!' 'Jullie willen het gewoon niet toegeven, daarom sturen jullie me weer naar mijn kamer, nou ik luister niet meer naar jullie commando's. Ik pak mijn jas en schreeuw over mijn schouder. ' Er staat een eenpersoons gerecht in de koelkast, de rest mogen jullie lekker zelf koken tenminste als jullie dat nog kunnen.' 

Nu komt het geschreeuw van mijn vader. En dan zou de droom vast voorbij zijn. Mijn vaders gezicht kleur rood van woede en hij doet zijn mond open om tegen mijn verleden zelf te schreeuwen als er opeens een gigantisch sirene uit zijn mond komt. De expressie van mijn vader blijft het zelfde, boos met de ogen wijd open zo wijd dat je alle bloedvaten kunt zien. Het zeurende en pijnlijke geluid van de sirene zorgt voor een soort switch bij mijn vader als er opeens een klik te horen is. Zijn hoofd begint in rondjes te draaien eerst langzaam, maar het gaat sneller en sneller als het geluid steeds luider wordt. Ik hoor het gekraak van zijn nek als het constant van zijn plaats wordt verwijderd en dan weer vast klikt met de rest van zijn lichaam. Ik voel me misselijk worden en ik probeer weg te kijken als ik opeens wordt gegrepen door mijn jongere broer. Hij houdt me op de plaats en begint me te schudden. Het is eerst rustig maar de bewegingen worden steeds agressiever, alsof hij me iets probeert duidelijk te maken. Intussen blijft mijn vaders hoofd maar rondjes draaien. Uit zijn ogen en oren komt bloed door de druk van de sirene. Ik doe mijn ogen dicht en begin tegen mezelf te schreeuwen' Wordt wakker, wordt verdomt wakker!' Het gekraak is nog steeds te horen en doordat mijn broer zich vasthoudt aan mijn armen kan ik mijn handen niet op mijn oren zetten. ' Jongens en meisjes wakker worden, ik heb een belangrijke mededing' Ik doe mijn ogen open als ik het geluid van Tom hoor. Tom staat daar in mijn moeders ochtendjas en sloffen en kijkt me aan als een moeder die haar kind een standje gaat geven. ' Slaapkoppen ik weet dat het bed lekker is, maar jullie moeten nu echt wakker worden.'  Mijn jongere broer stopt eindelijk met schudden, ik kijk naar beneden en zie opeens Tess staan met bange ogen ' Kim wordt alsjeblieft wakker er is iets vreselijks gebeurd.

Mijn ogen gaan eindelijk echt open en zie dan de echte Tess voor me staan. 'Godzijdank ben je wakker.' zegt ze opgelucht. ' Wa- Wat is er gebeurd?' vraag ik half wakker. Ik ben nu een beetje opgelucht dat ik weer in mijn bed lig in de kamer van het kasteel. Tess kijkt me angstig aan ,haar ogen zijn waterig. ' Een paar jongens probeerde te ontsnappen maar ze zijn gepakt en worden nu naar de arena gebracht!'