Game Start

Hoofdstuk 3(49)

De groep passeert langzaam door de poort en de we lopen naar binnen. Door van wat er zonet gebeurde kijken we met angst om ons heen. Er zijn veel deuren te zien. Tom springt tevoorschijn en begint voor op te lopen. 'schiet op! Ik ga snel jullie een rondleiding geven en hierna gaan jullie rusten. Morgen begint het echte werk'. Ik denk in me zelf, er zijn hier nu 49 kinderen tussen de 12 tot 20 jaar hoeveel gaan het hier overleven. Het eerste wat we zagen was de kantine. Hier gaan we met de groep eten, hierna kregen we de trainingzaal te zien. De trainingszaal was een grote zaal waar allemaal soorten wapens te vinden waren. Tom legde uit dat we hier in allemaal factoren konden trainen in het gebruiken van wapens tot vallen zetten. Ik hoopte echter dat we dit nooit hoefden te leren of te gebruiken. De bibliotheek die daar stond was gigantisch en er stonden zo veel boeken dat er wel tienduizend kinderen wel een boek konden lezen, echter denk ik niet dat dit kinderboeken zijn. Het zwembad was het normaalste wat ik tot nu toe heb gezien in de toren ' hier kunnen jullie leren om goed te zwemen zodat jullie elkaar goed kunnen opjagen.' Oké het is misschien de normaalste ruimte in het gebouw echter heeft het geen normale doel. De tuin van het gebouw zag er normaal uit totdat ik de arena zag. Tom hoefde niet eens uit te leggen wat daar werd gedaan. Het woord attractie spookte weer door mijn hoofd. Ik schudde me hoofd en ik hoopte dat we nooit een attractie te zien kregen. Als laatst kregen we onze slaapkamers te zien, de twee torens bleken de slaapkamers te zijn. Één toren voor de mannen één toren voor de dames. ' oh ja' Tom draaide zich om en zijn gezicht zag er serieus uit. ' als er iemand denkt dat hij of zij kan ontsnappen heeft hij het mis. Ik heb overal bewakers en de eerste de beste die wordt gepakt gaat mee doen met één van mijn attracties'. Ik wordt helemaal bleek, alle soorten dood waren beter dan spelen met één van zijn attracties. Ik had het één keer gezien en ik heb nog steeds last van nachtmerries.

En nu lig ik op mijn nieuwe bed met mijn ogen naar boven gericht en ik hoop nog steeds dat het een nachtmerrie is. Dat, als ik nu in slaap val, ik wakker wordt in mijn eigen bed dat ik mijn broertje ga wekken en het ontbijt klaar maak. Ik hoor gesnik naast me, het meisje met de grote bril zit naast me en zit te huilen , hoe oud zal zij zijn?. 'Hé kind' het meisje kijkt op en kijkt me aan. Wat ga je nu zeggen Kim? Ga je zeggen dat het goed komt, want dat zal alleen voor valse hoop zorgen. ' wat is je naam?' ja hoor is dat de beste wat je kunt verzinnen!. Het meisje snikt nog een paar keer en zegt dan zachtjes haar naam 'ik heet Tess, maar dat had je vast kunnen lezen van mijn pols. Ze laat haar pols aan mij zien om de letters T-E-S-S te tonen. 'Ik heet Clover maar,' ik begin zachtjes te praten 'noem me maar Kim.' Ik open mijn armen en nodig haar uit om bij me te zitten. Ze twijfelt eerst maar komt dan schoorvoetend naar me toe. Wij zijn beide bang ,maar je kunt er beter beide voor staan, dan alleen gaan liggen te piekeren in bed. Ze gaat voor me zitten en ik sluit mijn armen om haar buik. Tess draait zich om en kijkt me aan met haar grote ogen, haar ogen worden nog groter gemaakt door de bril die ze opheeft. ' ik wil dit spel niet mee spelen.' Dat wil niemand antwoordt ik terug. 'och kijk nou, die twee zijn al beste vriendjes geworden' ik kijk boos en zoek de persoon die dat heeft gezegd. Een meisje met ongeveer dezelfde leeftijd als ik en kijkt me aan met een eigenwijze blik. Het meisje heeft kort rood haar en met haar gezicht lijkt het wel een menselijke vos. Ik ben hierdoor ook niet verbaasd dat er op haar pols de naam Fox staat. Ze praat verder ' wat ga je nu doen? Eerst met haar bevriend raken en dan haar laten stikken?' Ik sta op en loop naar haar toe totdat we maar een paar centimeter van elkaar af staan. ' Wat is er met jouw aan de hand? Ik probeer haar alleen maar te kalmeren of ben je vergeten wat nu de situatie is?' Ze draait haar gezicht een kwartslag en kijkt me aan met een kwaadaardig lachje ' jij bent geloof ik vergeten wat Tom je heeft verteld'. Voordat we naar onze kamers toe moesten zei Tom nog één ding. Net zoals in het spel moet je in level 10 de baas verslaan en krijg je de ultieme prijs. Deze prijs mag jij zelf bedenken ,maar je moet wel weten ik heb maar één prijs'. Ik wist nu niet meer wat ik tegen Fox moest zeggen, ze had me te pakken. Wat Tom had gezegd maakte me nog nerveuser want dit betekende maar één ding, we moesten ook tegen elkaar vechten voor de prijs net zoals in de game. Fox draaide zich om ' je moet nu goed nadenken wat nu het beste voor je is, maak je vrienden die later moet doden of je werkt lekker voor je zelf.' Nadat ze dit tegen mij heeft gezegd loopt ze van me weg. Ik draai me om naar Tess. Wat zal ze van me denken. Ze zegt niks en zo staan we dan voor een poosje. Uiteindelijk horen we de bel om te gaan slapen. Tess springt van me bed en loopt langzaam naar haar bed. Voordat ze op haar bed gaat zitten zegt ze noch tegen me 'bedankt voor het proberen om me te kalmeren' hierna kruipt ze onder de dekens. Ik loop ook naar me bed toe en kruip onder de dekens.

Niet lang daarna gaan alle lichten uit in de toren en het is stil. Ik weet dat ik nu moet gaan slapen maar hoe kun je eigenlijk slapen als er zoveel vragen door me hoofd spoken. Waarom doet Tom dit nou? Wie kan ik nu vertrouwen? Is de politie naar ons op zoek of weten ze nog niet dat we weg zijn? Gaan we nu echt leren vechten en leren te overleven en dan komt er een vraag in me hoofd dat me heel erg bang maakt , kan ik iemand doden?, ik schudt mijn hoofd ,hoe kan ik nou zoiets denken! Ik doe mijn ogen dicht en probeer te gaan slapen. 'snik, snif' zit niemand nou te huilen? Ik doe mijn ogen open en hoor dat het geluid van achteren komt. Ik draai me om en zie dat het Tess is. Ze ligt met de rug naar me toe en weet niet dat of weet het wel maar negeert het dat ik naar haar kijk. Wanneer ik naar Tess kijk zie ik een klein meisje met zwart haar ik denkt dat ze maar tussen de 12 tot 14 jaar oud is, dezelfde leeftijd als mijn broertje. 'kun je niet slapen?' Tess draait zich om en haar grote blauwe ogen kijken me aan, ze knikt. 'ik ook niet' fluister ik terug. Het is weer even stil totdat Tess fluistert ' ik wil zo graag naar huis maar ik wil er niemand voor doden'. 'ik wil ook niemand doden ik denk dat iedereen dat niet wil' fluister ik terug. ' maar Fox heeft gelijk als je hieruit wilt moet je alleen werken want als je samenwerkt weet je dat je op het einde één van twee zijn wens niet krijgt.' Tess kijkt me aan en het lijkt wel of ze in mijn ogen wil kijken of ik haar zou gaan verraden. ' Fox heeft gelijk...' Tess kijkt teleurgesteld en wil zich omdraaien ' en niet' Tess draait zich snel weer terug. ' Ik denk als we Tom dwingen om ons vrij te laten hoef je niemand te doden.' Tess haar ogen worden nog groter dan dat ze al waren 'ben jij gek! Tom is krankzinnig. Als hij je betrapt op ontsnappen of op een aanslag op hem te plegen laat hij je vast meespelen met één van zijn attracties.' ' Daarom moeten we goed te werk gaan' Tess werd stil. Opeens staat ze op en kruipt bij mij in het bed. ' Ik hoop dat we zo snel mogelijk uit de game kunnen komen'. Ik knik en samen vallen we in een droomloze slaap.