Game Start

Hoofdstuk 4(49)

'Wakker worden slaapkoppen het is half acht in de ochtend' De stem van Tom is te horen in alle boxen die in de toren zitten. Ik ga langzaam overeind zitten en zie Tess naast me liggen. Ik denk dat je het kunt opgeven dat je alles droomt. ' Om acht staat jullie ontbijt klaar dus hup in de veren.' Ik maak Tess wakker en Tess komt ook langzaam overeind. ' Ik denk dat we moeten opstaan' 'oké' zegt Tess terug en loopt naar eigen bed. Ik trek mijn broek en vest aan en kam me haar. Tess trekt haar rok aan en zet haar, haar in de vlechtjes. Wanneer wij klaar zijn zit bijna iedereen in de kleding. De deuren gaan open en we lopen langzaam naar buiten. In de hal komen we de jongensgroep tegen. Samen lopen we naar de kantine.

Als we de kantine binnenlopen staat Tom ons al op te wachten. Tom kijkt chagrijnig ' jullie zijn één minuut en 23 seconden te laat. Tijd kan kostbaar zijn weet je'. O wat had ik graag een vuist in zijn gezicht gemept. We lopen naar achteren en pakken een plaat. Er wordt bij ons het eten opgeschept, brood met spek en eieren, het zit er lekker uit ,maar er zit vast iets achter Kim. Ik ga bij een tafel zitten en Tess gaat vlak naast me zitten en geeft me een kleine glimlach. Het is leuk als je in een benauwde situatie een vriendin hebt. Nu moet je nog, je eigen belofte nakomen dat jullie er beide uitkomen. 'begrijpen jullie het nog steeds niet' Fox kijkt ons aan en zucht ' ik heb haast medelijden met jullie'. 'och hou je mond' snaai ik naar haar. Fox wil nog wat zeggen maar houdt haar mond dicht en loopt dan weg en gaat bij een andere tafel zitten. Iedereen blijft bij ons uit de buurt en gaat bij andere tafels zitten. 'Ik denk dat we geen goede eerste indruk maken' zegt Tess tegen mij. Ze had gelijk we waren bevriend geraakt terwijl dat geen goede optie was nu. 'och negeer ze maar' zeg ik terug. We willen net beginnen met het eten totdat een plaat horen die vlak naast ons wordt neergelegd. Ik draai me om en Tess kijkt over me schouder heen. De getinte jongen die naar me pols had gewezen ging vlak naast ons zitten en begon te eten. Er is een lange stilte, waarom ging hij bij ons zitten er zijn bij andere tafels ook nog plekken vrij. Voordat ik kan vragen waarom hij bij ons gaat zitten begint hij mij te vragen. Het was een lage stem ' je weet toch dat er maar één prijs is en dat iedereen hem wil hebben?'. De jongen kijkt me aan en wacht op een antwoordt. Deze getinte jongen is toch niet zoals Fox. Ik zucht diep en antwoordt ' ik denk dat er meerdere oplossingen zijn dan alleen de eindbaas te verslaan en de prijs voor jezelf te houden' na dit gefluisterd te hebben kijk ik snel naar Tom om te zien of hij het heeft gehoord. De jongen kijkt me aan, waar denkt hij nu aan. De jongen is stil en neemt een hap van zijn eten, doet hij nu alsof hij het niet heeft gehoord. 'ik hoorde je, ik was echter verbaasd dat er nog iemand anders was die er zo over dacht.' Had ik dat hard op gezegd? Ik kijk naar Tess maar ik kan niet zien of ze het heeft gehoord. De jongen kijkt ons aan en glimlacht 'ik heet Hamik'. Hij zet zijn bestek neer en geeft me de hand. Ik schud een beetje onhandig zijn hand. 'Ding dong de lunchpauze is voorbij op naar de trainingszaal'. Tom zijn stem is al heel erg luid en hij maakt het nog luider door de microfoon te gebruiken, als we niet dood gaan door het spel kan ik wel dood gaan door zijn stem. 'zo te zien is het tijd voor onze eerste training' Hamik staat op ' ik hoop dat we het goed met elkaar kunnen vinden.' Na dit gezegd te hebben pakt Hamik zijn plaat en loopt weg. Ik ben verbaasd en vraag aan Tess ' Wat is er zonet gebeurd?' Tess is net zo verbaasd als ik ben ' Geen idee, maar ik denk dat je een vriend hebt gemaakt binnen een paar minuten.' Ik kijk van Tess naar waar ik zie Hamik zie lopen. ' Ja, dat denk ik nu ook.' Zeg ik zachtjes.