10.BÖLÜM (DÜZENLENDI)

234 8 1
                                    

Multimedya: Bade

Duygusallık. Duygu yoğunluğu.  Şefkat. Vicdan. Nefret.Sinir.Şuan hissettiğim duygulardı bunlar.

.Deniz;

"Benim bir kız kardeşim var. Daha doğrusu vardı. Hepsi o siktiğim Doruk yüzünden.Ceyda yani kardeşim Doruk piçine aşıktı. Ceyda  o orosbu çocuğu yüzünden uyuşturucuya bağlandı. Ve ben kız kardeşim intihar ettikten sonra değiştim. Bende insanların duygularıyla oynayan piçin teki oldum. İtici bir kişiliğe büründüm.Ama yemin ederim beni buna iten o çocuğun kardeşime zarar vermiş olmasıydı.Öldüm lan. Ceyda o illet şey yüzünden herkese zarar vermeye başladı. Hastanede kaldı bir süre. Annem harap oldu lan.Ceyda ya bir kere seni seviyorum dese nelerini vermezdi. Çok masumdu lan o. Ceyda yaşamayı bu kadar hak ederken öldü. Bu gerçeği kabul etmek istemiyorum ama yok artık.Evde saçma sapan kumanda kavgamız yok,koltuk kavgamız yok,birbirimize emir verdiğimizdeki kavgamız yok ve en önemlisi O YOK"

demişti.Benim gözlerimden bardaktan boşalırcasına yaşlar akıyordu. Deniz de benden farklı değildi. Bu çocuk bu kadar dertli olabilirmiydi. Doruk tan bir kez daha nefret ettim.Ve bir kez daha. Ulan bir kızın hayatı yok oldu."B-ben çok özür dilerim. "Dedim hıçkırıklarımın  arasından bir yandan da elimle gözlerimi siliyordum.

"neden" dedi ağlamaktan boğuk çıkan sesiyle.

"anlatmanı istememeliydim" dedim.Sonra aklıma söylediği bir cümle geldi 'ben insanların duygularıyla oynayan piçin teki oldum' o böyle değildi. En azından bana bu yönünü göstermemişti.

"Anlattım ve rahatladım. Pişman değilim"
"Belki Doruk un da geçerli bir sebebi vardır"dedim çekinerek. Nedense bir yanım Doruk un bu kadar kötü olabileceğine inanmıyordu.Hem sevmiyorsa ne diyebilirdi ki. Sonuçta zorla sevdiremez kimseye.

"Onu mu savunuyorsun"dedi bana inanamıyormuşcasına."hayır tabiki sadece sevmiyor sa ne yapabilir ki"dedim sadece. Bu söylediklerim onu haklı yapmıyordu,haksız da. Ama onun suçu neydi kavrayamamıştım doğrusu. Ya ben cidden salaktım ya da onun suçu yoktu. Sadece Ceyda nın asla ölmeyi hak etmediğine emindim. Sevmemeliydi belki de... Ne saçmalıyorum ben sevmek ...çok uzun ve zor kazanılan bir şeydi.

Öyleki önce güvenmek gerekiyor.Sevince unutuyorsun aslında kötülükleri.İçki değil sigara değil sevmek iyi hissettiriyor. Doğru kişiyi sevmek, güvenmek, hissetmek, iliklerine kadar hissetmek,onun olduğunu bilmek kabullenmek.Ama en çok koyanda karşılıksız sevmek. Sen onun için yaşarken ölürsün, o seni takmaz, umursamaz. Daha çok bağlanırsın her geçen gün. O bunu farkedemeyecek kadar aptaldır. Sen öyle düşünürsün aslında. Ona söylediğinde de umursamıyorsa seni, unutmak için söz verirsin kendine beni sevmeyeni bende sevmem hesabı ama olmaz işte bağlanmışsın bir kere kopabilir misin bir daha?

Deniz cevap vermedi."Sen öyle biri değilsin"dedim. Ağlamaktan kısılmış sesimle. Söylediğim şey deki imayı anlamış olacak ki direk cevap verdi.Ve verdiği cevap bir güvensizliği barındırıyordu.

"Nereden biliyorsun"evet bilmiyordum.
"Bana öyle davranmıyorsun"dedim sesim el verdiğince.Vereceği cevaptan korkuyordum. Vereceğim tepkiden de.

"Henüz"işte bu korkutuyordu beni de. Şaşırmıştım.  İnsanların Duygularıyla  oynayan bir piçim. Söyledikleri beyninin içinde uğulduyordu. Güvenmiştim. Güvenmişti. Peki ya bu söyledikleri.? Hayal kırıklığına uğramıştım cidden.

"Anlamadım"başını kaldırıp gözlerimin içine baktı. Nefret vardı gözlerinde. İntikam. Hüzün.Benden mi nefret ediyordu bu? Ama neden?

"Sanada kötülük yapmayacağımı nereden biliyorsun?"dedi duygusuzca. Yüzü ifadesizdi ve bu daha çok korkmama neden oluyordu. İnandığım tek şeyi söyledim ona.

BELA MISIN OĞLUMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin