1.Bölüm

206 16 8
                                    

Multi-Damla.

Damla'nın Ağzından:
Yine çok güzel bir sabaha uyandım dersem yalan olur.O güzel alarmım sayesinde uyandım.Saat 7 yi gösteriyordu.Hemen kalkıp üstümü değiştirip aşağıya indim.Babam ve abim uyanmıştı çünki,onlar işe gidiyordular.Evet bir baş belası abim var.Kahvemi içip hemen evden çıktım."Nereye gidiyorsun?"diye sorarsanız,23 yaşlı bir kızın bu saatte kalkıp işe gidiyor olması lazım.Ama ben koşu yapıp eve dönücem."Ne kadar salak bir kız"dediğinizi duyar gibiyim.Neyse.Koşumu yapıp eve döndüm.Eve döndüğümde,annem kalkmış olacak ki,mutfaktan mis gibi kokular geliyordu.Ama yiyemicem.Niye?Kısa ve net:DIYET.Odama kalkıp banyoya girdim.Banyomu yaptıktan sonra aşağıya indim:

Demet-Günaydın kuzum.
Damla-Günaydın annecim.N'apıyorsun?
Demet-Hiç kahvaltımı bitirdim.Sen aç değil misin?
Damla-Yok ya tokum ben.

Tam cümlemi bitirecekken midemden sesler gelmeye başladı.

Demet-Tok olduğun konusunda kararsızım biraz.Hadi gel birşeyler ye.
Damla-Malesef annecim diyetteyim.
Demet-Ah kuzum sen böyle gayet iyisin.N'apıcaksın diyeti?
Damla-Yapmam lazım anne.Neyse ben arkadaşımla buluşucam.Hadi görüşürüz.

Derken yanağına öpücük kondurup evden çıktım.Telefonu elime alıp Nihan'ı aradım.

Damla-Alo Nihan.N'apıyosun?
Nihan-Hiç ya,öyle oturuyordum.Sen?
Damla-Bende şimdi çıktım evde.Buluşalım mı ha?Ne dersin?
Nihan-Olur tabi.
Damla-O zaman 1 saat sonra ***** kafede bekliyor olucam.
Nihan-Tamam hadi görüşürüz.

Ha bu arada söylemeyi unuttum.Nihan benim en yakın arkadaşım olur üniversiteden.Bende kulağıma kulaklığımı takıp sahil kenarından yürümeye başladım.Biraz sonra Nihan aradığında düşüncelerime bir kenara bırakıp gerçek hayat geri döndüm.

Damla-Alo?
Nihan-Nerdesin kızım sen?
Damla-Sahildeyim noldu ki?
Nihan-Yarım saattir seni bekliyorum...Ayrıca sen bana demedin mi "Kafede bekle beni" diye?
Damla-Oha.1 saat geçmiş hakkaten.Tamam bekle geliyorum.
Nihan-Hadi bay bay.

Deyip telefonu kapattı.Demek ki,derin düşüncelere dalmışım.Hemen bir taksiye atlayıp kafeye geldim.Nihan'ı bir masada oturmuş telefonla oyalandığını gördüm.Hemen yanına gittim.

Damla-Merhaba canım.
Nihan-Merhaba.
Damla-Özür dilerim ya beklettim seni.
Nihan-Önemli değil.Nasılsın?
Damla-Sence?Sıkıcı bir hayat geçiriyorum...Asıl sen n'apıyorsun?Görmedim sanma telefonda mesajlaşıp gülüyordun.Anlat çabuk.
Nihan-Ya,ben şimdi bir çocuk buldum internetden.
Damla-Süper!Internetten bir çocuk hemde?!
Nihan-Off napiyim ya.Görücü usuliyle mi tanışiyim?
Damla-Neyse.Anlat bakalım.
Nihan-Işte çocuk çok yakışıklı.Ilk bana yazdı işte merhaba,tanışa bilirmiyiz falan.Senin fotoğrafını gördüm çok beğendim diye.
Damla-Oo.Ee?
Nihan-Buluşalım mı?Falan dedi,ama ben tabiki reddetdim.
Damla-Iyi yapmışsın.Şimdiden ona güvenme.Belli mi kim olduğu?Belki sahte fotoğraflar koymuştur Instagram'a.Sapık falandır.Belli olmaz yani.
Nihan-Ya nebileyim çok gerçekçi geldi.Al bak.(fotoğrafı gösterir)
Damla-Iyiymiş.
Nihan-Ee.Ne diyorsun?Buluşiyim mi?
Damla-Daha dur.Ne bu acele?Iyice bir tanı.Sonra artık karar verirsin.
Nihan-Tamam...Ya sen neden bu işlere bulaşmıyorsun?
Damla-Ay Nihan.Benlik değil ya,boşver.
Nihan-Ay nasıl benlik değil?Hem bak bunun bir kaç arkadaşı da var.Dur en yakışıksını göstereyim.
Damla-Hiç gerek yok,ba-

Sözümü tamamlamaya izin vermeden telefonu gözüme soktu.Oha bu ne?Taş ötesi bir varlık bu.

Nihan-Nasıl ama?(göz kırparak)
Damla-Eh yani...Tipim değil.
Nihan-Etkilenmedim deme bana sakın.
Damla-Etkilenmedim.(gözlerini devirerek)
Nihan-Yalancı pislik.(gülerek)
Damla-Kalkalım mı?
Nihan-Olur.

Tam kafeden çıkarken telefonum çaldı.Arayan annemdi.

Damla-Alo,efendim anne?
Demet-Damla,hemen eve gel.
Damla-N'oluyor?
Demet-Çabuk.

Deyip yüzüme kapattı.Noluyor ya?

Nihan-N'oldu?
Damla-Bilmiyorum.Çabuk eve gel dedi.Kırmızı alarm.Ben gidiyim.
Nihan-Tamam,ama öğrenince bana haber ver olur mu?
Damla-Tamam.Hadi konuşuruz.

Taksiye atlayıp evin yolunu tuttum.Bir merak sardı beni.Ay yoksa babama mı birşey oldu?Abim?Ah annecim noldu acaba?Kafamdaki soruları bir kenara atıp taksiden indim.Evin zilini çaldığımda kapıyı annem açtı.

Damla-N'oldu anne?
Demet-Geç kızım içeri.

Yüzü düşmüştü.Salona girdiğimde babam elinde kahve koltukta oturmuştu.

Damla-Abime birşey mi oldu?
Onur-Otur kızım.Konuşmamız lazım.
Damla-Anlatın ya noldu?
Demet-Önce sakin ol kızım.
Damla-Anlatsanıza.
Onur-Şimdi bak kızım.Ben bir anlaşma imzaladım biliyorsun.
Damla-Ee?
Onur-Ben o anlaşmaya uymadığım için borç oldu.2500000000 dolar 1 gün içinde ödemem lazım.
Damla-Ne?Nasıl ödiyceksin?
Onur-1 gün içinde ödiyemiyorum.O yüzden...
Damla-O yüzden?
Onur-Senin ortağımın oğluyla evlenmen gerekiyor.
Damla-Ne?

Selam arkadaşlar.Bu ilk bölümdü.Umarım beğenirsiniz.Vote ve yorumları unutmayın :)

Çapkın AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin