2.Bölüm

169 15 12
                                    

Multi-Nihan.
Onur-Senin,ortağımın oğluyla evlenmen gerekiyor.
Damla-Ne?.Hayır hayatta tanımadığım birisiyle evlenmem!
Demet-Kızım bak.Bizde böyle olmasını istemiyorduk.Ama yapmak zorundayız yoksa,baban...ölür.
Damla-Hayır ya hayır,olamaz!(bağırarak)

Damla'nın Ağzından:
Kapıyı çarpıp evden çıktım.Hayır ben yapamam.Ama babam ölür yapmazsam.Ben evlenemem.Ya nasıl göz yumarlar benim istemediğim birisiyle evlenmeme?!Aklım almıyor.Gözümün dolduğunu hissettim.Sahil kenarına gelip bir banka oturdum.N'apıcam ben?Nasıl karar vericem?Bilmiyorum...Hiç birşey bilmiyorum.
...
Nihan-Damla?Damla uyan.
Damla-Ha?N'oluyor ya?
Nihan-N'oldu sana?N'apıyorsun burada?
Damla-Nihan ben,çok kötüyüm.(sarılır ve ağlamaya başlar)
Nihan-N'oldu canım?Hadi gel bize gidelim.
Damla-Tamam.

Nihan'lara geldik.Evde hiçkimse yoktu.

Nihan-Geç otur,dinlen.Ben hemen geliyorum.

Nihan mutfağa gittikten sonra,bende koltuğa geçtim.Biraz sonra Nihan elinde kahvelerle geri döndü.Kahveyi önüme koyup konuştu.

Nihan-Şimdi sen uzan,biraz uyu.Sonra konuşuruz,tamam mı?
Damla-Peki.

Deyip koltukta uzandım.Gözümü kapattım.O sırada Nihan bana battaniyeyle üstümü örttü.Biraz sonra derin uykuya daldım...Uyandığımda telefonum çalıyordu.Arayan annemdi.Açmak istemedim ama sonunda açtım.

Damla-N'oldu anne?
Demet-Kızım.(ağlayarak)
Damla-N'oluyor anne?
Demet-Kızım,baban...
Damla-N'oldu babama?
Demet-Sen evlenmeyi kabul etmediğin için babanı öldürdüler.(hıçkırarak)
Damla-Ne?(ağlamaya başlar)Olamaz,babam ölemez...Baba!(bağırarak)

O sırada gözlerimi açtım.Allahım çok şükür,rüyaymış.

Nihan-Damla?N'oldu?
Damla-Hiç,rüya gördüm...Saat kaç?
Nihan-7,Damla...Anlatmak ister misin?
Damla-Tamam,anlatıcam.(kısık sesle)
Nihan-Dinliyorum.
Damla-(herşeyi anlatır ve ağlamaya başlar)
Nihan-Inanmıyorum.Üzülme kuzum.(Damla'ya sarılır)
Damla-N'apıcam ben Nihan?Hiç birşey düşünemiyorum.
Nihan-Oğlanı hiç mi tanımıyorsun?
Damla-Hiç.
Nihan-Baban için yapmak zorundasın.
Damla-Sanırım evet.
Nihan-Git ailenle konuş ve kararını söyle.
Damla-Evet,öyle yapıcam.

Nihanlardan ayrılıp eve geldim.Kapıyı annem açtı.

Damla-Babam nerede?
Demet-Salonda.
Damla-Sende gel benimle.

Salona geçtiğimde babamın başını aşağıya salarak,kara-kara düşündüğünü gördüm.

Damla-Baba.
Onur-Kızım bak-
Damla-(sözünü keserek)Tamam.
Onur-Ne tamam?
Damla-Tamam,evlenicem onunla.
Onur-Gerçektenmi?(gülümseyerek)
Damla-Evet.
Onur-Çok teşekkür ederim kızım.(sarılır)
Damla-Tamam baba.Artık kapatalım konuyu.
Onur-Ben arayıp haber vereyim o zaman Selim beye.
Damla-Ben odamdayım.

Odama kalkıp,yatağıma yattım.Biraz sonra birisi kapıyı tıklattı.

Damla-Gel.

Gelen annemdi.

Damla-N'oldu anne?
Demet-Kızım çok sağol.Sana ne kadar teşekkür etsek az.
Damla-Tamam artık anne.
Demet-Ben sana oğlanla ilgili bir kaç bilgi vereyim...Cenk Velioğlu,29 yaşında."Velioğlu Holding"te çalışıyor.Annesi Merve Velioğlu,kardeşi Barış Velioğlu.Babasını zaten biliyorsun Selim Velioğlu.
Damla-Of ya.29 yaş nedir ya?Çok yaşlı.
Demet-Bence sana çok uygun.Aranızda 6 yaş fark var,normal.
Damla-Normal mi?
Demet-Neyse.Hadi yat uyu...Ha,söylemeyi unuttum.Yarın Cenklere gidicez.
Damla-Nee?Hayır yaa.
Demet-O yüzden güzelce yat uyu.Hadi iyi geceler.

Annem odadan çıktıktan sonra kendi-kendime konuşmaya başladım.Ne bu ya?Ne bu telaş yani?Off,yarın hiç gelmese?!Biraz sonra pijamamı giyip,yatağıma yattım.

Selaam.Umarım bölümü beğenirsiniz.Vote ve yorumlarınızı bekliyorum.Öptüm :*

Çapkın AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin