Bir Vampir Hikayesi SOSYETE

Yeni birisi

-Burak yine mi uyuya kaldın bu kaçıncı be evladım
-Çok üzgünüm hocam saati kurmayı unutmuşum birde gelirken aksi bir kıza denk geldim ki sormayın.
dedi benden bahsediyordu. Çok gıcık olmaya başladım iyice ya küstah şey.
Sonra benim oturduğum sıranın arkasındaki sıraya oturdu. Beni farketmiş olmali ki.
Soğuk bir gülümsemeyle
-Vay vay vay bakın kim varmış burda
-Rahat bırak beni gebertirim
-Hop hoop ağır gel güzelim burası senin sosyeteligine benzemez
Şok olmuştum. Nerden biliyorduki daha size bile bahsetmemistim.
-Senn sen neyden bahsediyorsun yok öyle bisey
Haklıydı yüksek sosyetedendim. Ama babam benim isteğim üzerine annemle beni dublex bir eve yerleştirmişti. Çünkü o züppe hayattan gerçekten çok sıkıldım. Paranın yönettiği, gözü kör olmuş, yüzünüze gülen arkanızdan konuşan saçma sapan insanların yanından kopup okul bitene kadar böyle idare edecektim. Kafam rahattı. Ne hizmetçi ne şoför nede bir bahçıvan vardı burda. Herşeyimizi kendimiz hallediyorduk. Bu yaşamı o kadar çok sevdimki hiç kopmak istemiyordum.
-Neyden bahsettigimi gayet iyi biliyorsun.
diyip kaşını kaldırarak sert bir ifade takındı.
Yavaşça yaklaşarak sessiz bir ses tonuyla
-Kes sesini kimsenin duymasını istemiyorum.
-Neden zengin olmak güzel bisey değilmi.
-Değil ya sonra anlatırım lütfen kimseye söyleme.
Yüzüne piç gulumsemesini takinan Burak
-Tamam sosyetecik aramızda diyip göz kırptı.
-Bak ya
-Tamam tamam daha tanismadik ben Burak
-Bende Zeynep
-Memnun oldum diyip elimi öptü. Resmen insanı kendine bagliyan bir büyüsü vardı. Hemen elimi çekerek
-Bu kadar yakınlaşma yeterli diyerek önüme döndüm.
Hiç dikkatimi bozmadan ders dinliyordum. Sonra zil çaldı. Kapıya doğru ilerlerken
- Hey beklesene
-Ay ne var
-Kantine gidelimmi
-Bende oraya gidiyordum
- İsabet olmuş
Diyerek yürümeye başladık kantine yaklaştıkça inanılmaz bir bu
gürültü yaklaşıyordu.
BURAĞIN GÖZÜNDEN
Okula yeni gelen kız uyuzun teki. Zengin zuppesi. Ben ona napicagimi bilirim.
-Neler oluyor. Bu gurultude ne kavga mi var.
-Yok ya ne kavgası bu kantin her zaman böyledir.
-Ne içersin
Aman Allahım ne içersin dedi. Burda ne icerlerki? Kapicinomu desem karamelli latte mi desem ne diyimya diye şaşkın gözlerle etrafa bakinirken kantinin camında çay 50 krs yazdığını gordum.
-Şey çay
-Şey Çay diye bisey yok malesef
Diyip gülmeye başladı.
-Çay yani onuda anlamiyacak kadar
öküzmüsün?
Dedikten sonra gulmeyi kesti bozulmuştu. Oh olsun iyi oldu.
-Ben çayları alıp gelim.
Diyerek kantine doğru yürüdü.
-Hey parayı unuttun.
-Senin paran burda geçmez sosyete.
-Lanet olsun umarım kimse duymamistir.