Bir Vampir Hikayesi SOSYETE

Karmaşık

Burak konusunda karmaşık duygular içerisindeyim. Bazen ne yapacağımı bilemez hale geliyorum. Bilemiyorum belki doğru kişidir. Ama uff bilemiyorum belkide en yanlış kişi odur.
-Al şu çayı bahçeye çıkalım
-Peki
Beraber bahçeye doğru ilerliyorduk. Bir banka oturduk.
-Ee anlat bakalım. Sosyeteden olduğunu niçin başkasının bilmesini istemiyorsun?
Sorgulayıcı gözlerle bana bakıyordu. Gözleri yesildi. Güneşte çok güzel parliyordu. Derin bir nefes alıp söze başladım.
-Bak Burak bunca zaman para herkeste olduğu benimde gözümü kör etti. Gerçek yaşamla tanışma vaktim sencede gelmedimi?
Gulumseyici yüz ifadesiyle gözlerimin içine bakarak
-Ee orasida öyle tabi herşey paradan ibaret değildir...
-Öyle
dedikten sonra zil çalmıştı. Içeri doğru yürüdük. Sınıfa girdik. Coğrafya sınavı vardı. Aman tanrım daha yeni geldim. Sınava filan nasıl gireceğim?
BURAĞIN GÖZÜNDEN
Zeynep belki iyi bir kızdı. Ama ona gününü gostericem. Çünkü kizlardan nefret ediyordum. Kizlardan nefret etmemin sebebini şöyle anlatayım.
Yaklaşık 6 yaşlarındayken annem beni ve küçük kardeşimi terkedip gitmişti. Bunu nasıl yapabildiğini aklım ermiyordu. Birkaç zaman sonra babam eve bir kadın getirmişti ve ona anne dememi istemişti. Kabul etmeyip yüzüne tukurmustum. Babam da beni komurluge kapatmıştı. O zamanlar kar yağıyordu. Çok usumustum. O geceyi hiç unutamıyorum. Sabah olduğunda üvey annem beni komurlukten çıkartıp eve götürmüştü. Hizmet ettiriyordu. Bana bulasiklari yikamami söylemişti. Bende bulasiklari yıkarken bir tane şu bardağı yere düşüp kırılmıştı. Bunu gören üvey annem beni odaya kapatip sıcak şişle sırtımı dağlamıştı. Ben Zeynep gibi şanslı degılim. Ama yinede hala kizlardan nefret ediyordum. Bugün coğrafya sınavı vardı. Bisey yapıp kopya muamelesi görmesini sagliyacaktim. Bunu yapacaktım...