pov kaytlin
uughghhh!!! wat voel ik me beroerd zeg! we hebben net ontbeten maar ik lig nu al weer in bed. ik ben behoorlijk misselijk en ik heb knallende koppijn. net als ik bijna slaap komt er iemand voorzichtig de kamer binnen. ik probeer het te negeren wat aardig goed lukt tot dat ik een hand op mijn hoofd voel. "ow god kaytlin, meisje gelukkig heb je geen koorts dat was niet leuk geweest..." de stem komt me niet bekend voor dus ik snuffel even in de lucht. ik ruik kaneel en lente bloesem, maar dat komt me bekend voor... brandon. ja, brandon ruikt ook naar kaneel en lente bloesem alleen heeft zijn geur nog iets extra's. iets van gemaaid gras en narcissen... ik ben zo diep in mijn gedachten weg gezonken dat ik de stem niet eens meer hoor. ik raak pas uit mijn trans als ik twee warme handen op mijn wangen voel en er tintelingen door mijn hele lichaam gaan. brandon, als hij me aanraakt voel ik altijd die fijne tintelingen die je allen bij je mate voelt alleen vandaag waren ze sterker en fijner dan anders. *giegel* "ik laat jullie anders wel even alleen" ik open mijn ogen en zie daar een wat oudere vrouw staan. tegenover haar staat brandon en ook al kan ik zijn gezicht niet zien ik weet dat hij nu een idiote grijns op zijn gezicht heeft... "nee mam, jij en kaytlin moeten samen naar het dorp om kleren te kopen en vergeet de jurk voor de ceremonie niet!"
hij loopt de deur uit. "waar had hij het over" vraag ik nieuwsgierig aan de vrouw die blijkbaar brandons moeder is. "ach hij heeft je ouders uitgenodigd om vanavond bij ons te dineren en nou ja hij wou je graag als luna voorstellen aan de roedel en je ouders wouden daar bij blijven dus blijven ze ook slapen" er verschijnt een grote lach op mijn gezicht. hij heeft mijn ouders uitgenodigd. hij heeft zonder dat ik het ook maar gevraagd heb mijn ouders uitgenodigd om kennis te maken... mannen ik zal ze nooit begrijpen "komt jason ook?" het gezicht van brandons moeder verstrakt. "wie is jason" ik bloos denkt ze echt dat ik... neeeeee! "jason is mijn broer" "ow sorry meisje zo bedoelde ik het niet je weet wel... nou... * zucht * ik wil gewoon het beste voor brandon en ik weet dat jij dat bent dus ja ik schrok gewoon even ik had eerst moeten nadenken wan ja je broer komt ook en dat wist ik ook... sorry"
ik kijk haar weer aan en lach vriendelijk "het geeft niet hoor, maar eehhmm.... ik heb eigenlijk best wel trek dus is het goed dat ik even ga ontbijten dan kunnen we zo gaan. tenminste ik neem aan dat we een jurk gaan kopen voor de ceremonie of niet?" "ja meisje dat is zo, maar niet alleen die jurk ook andere kleren voor jouw" ik kijk haar vreemd aan aangezien ik al mijn eigen kleren heb mee genomen hier naartoe. "ow kaytlin nu je weet dat je luna bent en je ook echt luna word groei je nog een stukje. luna's zijn groter dan de andere vrouwlijke wolven en aangezien brandon je gemarkt heeft en je nu officieel onze luna word ben je dus een heel stuk gegroeid." als ik uit bed stap merk ik dat mijn pyjama inderdaad een stuk korter is dan gister avond... "wow... eehm oke dan moeten we ook maar nieuwe kleren gaan shoppen denk ik" zeg ik met een grijns.
samen met marlein (brandons moeder) naar benden. als we in de keuken aan komen komt een geweldige geur me tegemoet. "PANNENKOEKEN!!!!" gillend ren ik op de tafel af waar brandon met een grote grijns op me te wachten staat met een heerlijke stapel met pannenkoeken. "ik wist wel dat je van pannenkoeken houd maar dat je er 7 op kon had ik nooit gedacht" ik bloos "ach brandon wat maakt het uit! als je zo een figuur hebt als dat van kaytlin dan kan dat" terwijl ik glimlach naar marlein kijkt brandon van zijn moeder naar mij met open mond. "eehmm brandon je vangt vliegen" hij klapt zijn tanden op elkaar waardoor ik in de lach schiet. terwijl marlein en ik de slappelach hebben kijkt brandon ons geïrriteerd aan. "nou als jullie klaar zijn met lachen mogen jullie wel naar het dorp gaan hoor, ik heb nog zat dingen te regelen dus ik denk dat ik liever even zonder jullie gelach en zo ben" na nog even ui gelachen te hebben zegt marlein "ach brandon, schatje toch doe niet zo gestrest we gaan zo toch kindje" ik knik heftig met mijn hoofd aangezien ik heel erg veel zin heb om te gaan shoppen.
*een uurtje later*
inmiddels loop ik al de eerste winkel binnen. het is een gewone kleding winkel. na een tijdje rondkijken heeft marlein haar armen vol met allen maal kleding waarvan ze zegt dat het me geweldig zal staan en nou ja toen moest ik dus alles gaan passen. na wel drie kwartier in de paskamers te hebben gezeten had ik eindelijk alle kleren gepast en konden we eindelijk opzoek naar een witte jurk voor de ceremonie.
"en kaytlin hoe wil je graag dat je jurk er uit ziet?" "hoe bedoel je?" "nou zoals ik het zeg, je jurk voor een luna ceremonie dus de op 1 na belangrijkste jurk di je ooit zal dragen..." "na de bruidsjurk?" "ja kindje, maar hoe wil je dus dat hij er uit ziet?" "ik weet het niet maar in ieder geval wel een lange jurk want nou ja dat vind ik prettiger..." "oke, nou we vinden hier vast wel wat" ze houd de deur van de winkel voor me open en terwijl we naar binnen lopen valt mijn mond open van verbazing, de gehele winkel hangt vol met alleen maar witte jurken. bruidsjurken. cocktail jurkjes, jurken voor bruidsmeisjes en gewoon leuke jurkjes voor tussen door.
"ik heb nog nooit zoveel jurken bij elkaar gezien" "hallo dames kan ik u helpen?" vraagt de verkoopster vriendelijk. "heei jasmijn, ja kaytlin hier wil graag een jurk voor de luna ceremonie. heb je die nog?" "ach natuurlijk marlein die zullen hier blijven hangen totdat onze pack ten onder gaat!" nou dat kan niet zo lang meer duren heei jij leeft ook nog jepp maar het is toch zo of was je die voorspelling over die oorlog al weer vergeten ja emma die was ik bijna vergeten wat ook de bedoeling was maar dankzij jou weet ik het weer haarfijn bedankt graag gedaan hoor ugh ooit gehoord van sarcasme...
ik schrik op door de stem van de verkoopster "ik denk dat deze jurk u prachtig zal staan luna" ze houd me een prachtige jurk voor (plaatje) "wou jasmijn die word het, hij zal je echt geweldig staan kaytlin" het enige wat ik kan doen is blozen om wat de twee vrouwen zeiden.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
heei ik hoop dat jullie het weer leuk vonden. zo ja laat dan een vote of comment achter -xxx-
JE LEEST
his eyes (✔Voltooid✔) #wattchange
Werewolf---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- when its dark I look in his eyes and see the stars when I am afraid I look in his eyes and I know I am not allon...