Bullshit. 1&2

✨2, 'Ik heb nog wel een tip.'

Ik zit inmiddels op het kantoor, na mijn geval met Yorick. Na mijn geweldige geschreeuw, en Yorick zijn geschreeuw ben ik vertrokken. Ik was weer nuchter aangezien ik eerst een beetje van aangekomen qua alcohol. Daarbij ben ik gewoon, zonder schade, thuis gekomen.

Sophie werd trouwens helemaal histirisch, want ik had haar blijkbaar niet gebeld of geappt dat ik bij Yorick was.

Nu heeft Sophie moordneigingen.

Naar mij.

Anyways, Yorick. Hij had een punt met wat hij zei. Ik heb hem vijf jaar aan het lijntje gehouden, want ik heb hem nooit gefriendzoned. Dat was hij die dat deed, door mij.

En eerlijk gezegt weet ik nu niet hoe het verder moet, met Yorick en mij. Het is niet zo dat hij het uit heeft gemaakt met Eva, dat hij terug kan 'kruipen' naar mij. No boy, dat gaat niet gebeuren.

Maar ik ga niet meer liegen, ik ben daar echt helemaal klaar mee. Want ja, ik heb nog gevoelens voor Yorick. Maar de vraag is, of hij die zelfde gevoelens nog voor mij heeft. Want in zijn schreeuw-speech zei die constant: Hield. In plaats van houd.

Oke, Madison. Nu denkt nu echt te ver door.

En hij heeft ook dingen gedaan, waardoor ik zie dat hij waarschijnlijk ontzettend jaloers word op elke jongen waar ik mee praat. Als ik natuurlijk met Yorick heb. Maar zelfs toen Yorick met Eva had, zorgde hij ervoor dat Jack me niet kon bellen.

Dus moet ik weer met Yorick afspreken? God, ik weet het niet meer.

Ik besluit het gewoon vanavond, want nu moet ik een mega groot gebouw voor de MediaMarkt gaan ontwerpen. En aangezien ik Thijs niet mag, qua gedrag. Ik bedoel, zijn uiterlijk is niet verkeerd.

"Madison!" Ik maak een schrik beweging en kijk naar de plek waar het geluid vandaan kwam. "Oh, Jan. Sorry dat ik niet reageerde." Mompel ik en leg mijn pen, die ik vast had, voor me neer op de schets waar ik mee bezig was. Want mijn gedachten dwaalde een beetje af naar Yorick. Zoals gewoonlijk.

"Hoe gaat het tot nu toe?"

"Prima." Ik schuif de pennen, potloden en een gum van mijn schets en pak mijn schets vast. Daarna pakt Jan de schets uit mijn handen. Hij maakt wat geluiden en kijkt met een tevreden gezicht naar mijn schets. "Ziet er goed uit."

"Dank u."

"Maar ik heb nog wel een tip: Ik zou nog wat meer ramen erin verwerken. Veel glas, lijkt de ruimte meer open." Ik knik en pak de schets weer aan, om hem vervolgens weer op het bureau te leggen. Ik kijk op het klokje voor me en zie dat het al zes uur is. Tijd om naar huis te gaan.

"Sophie! Ik ben thuis!" Ik sluit de deur en hang mijn jas op aan de kapstok. "Sophie is niet thuis!" Ik loop de keuken in en zie Stijn staan. "Oh, oke." Ik maak een kastje open en pak een glas. "Mag ik weten wat er gister is gebeurd bij Yorick?" Vraagt Stijn terwijl hij een stukje vlees in de pan legt. Ik slik even en zet het glas op de aanrecht. "Niks, er is niks gebeurd." Stijn maakt een sarcastisch lachje. "Zeker?"

"Ja, Stijn. Heel zeker."

"Echt waar? Niet gezoend?"

"Nee. Niet gezoend."

"Echt waar?"

"Ja, Stijn. Er is helemaal niks gebeurd. Jezus."

"Mooi, want Yorick blijft vanavond eten aangezien hij dus nu alleen woont." Ik draai mijn hoofd naar Stijn die met zijn armen overelkaar tegen het aanrecht aanleunt. "Meen je dit?"

"Ja, het was Sophie haar idee." Hij grijnst en draait zich weer naar de pannen. "Hallotje's! Ik ben er weer."

Paar minuten later komt Sophie met een grote glimlach de keuken binnen lopen. "Sophie." Sis ik. "Ja?"

"Waarom heb jij verdomme Yorick uitgenodigd?"

"Dat," ze stopt even met praten en zet haar tas op het aanrecht. "Heet wraak schat." Mijn mond valt langzaam open. "Hoezo?"

"Omdat je me niet had geappt waar je was. Ik heb me heel erg zorgen over je gemaakt, en als het toch zo gezellig bij hem was, waarom niet uitnodigen?" Ik sla mijn armen over elkaar. "Ja, het was inderdaad super gezellig Soph."

"Fijn."

-

Ik ga gwn twee meer dit weekend bbq. Hoppakeeeeee.