Yaz Ama Ne Yaz

ZOR GÜNLER

21 HAZİRAN
bugün kendimi çok halsiz ve yorgun hissediyorum.sabah kahvaltıya kalktım"kızım neyin var"dedi babaannem.bende sofradan kalkıp babaannemin yanağına bir öpücük komdurup yok birseyim babaanne dedim.sonra kitap alıp arka tarafta çimlere oturdum ve kitap okudum.bir ses duydum ayaz ve ışıl gelmiş babaanemden izin almıslar demislerki"merhaba biz busenin arkadaslarıyız busenin biraz moreli bozuk bugün bizle olsa daha iyi"demişler.babaannem tabikide olur demis.yanıma geldiler.birlikte oturuyorduk.allah kahretsin ki şu göz yaşlarımı tutamadım.ayaz benim kafamı tutup omzuna yatırdı"yapma sevgilim kendine bu kadar üzme"dedi.ışılda"yapma canım"dedi.ama bu laflar benim içime dokundu.ayaz beni alıp kafeye götürdü.kafede beni bekleyen bir süpriz olduğunu söyledi.ben ayaza"sevgilim lütfen gercekten süpriz çekicek durumda değilim"dedim.ayaz"sevgilim hadi ama mızmızlık yapma süprizi beğenmezsen geri döneriz"dedi.kafeye vardık kimse yoktu kafede.üçümüz bir masaya oturduk.bir baktım elinde pastayla ilker geldi.ilkerin arkasında murat kaan gizem irem ve ecem vardı.sonra birde orda bulunan herkez geldi.baya kalabılıktı.hepsi birden benden özür diledi ve pastayı masaya koyup "melis biz cok özür dileriz biz cok büyük bir eşşeklik yaptık"dedi.ne diyceğimi ne yapacagımı bilemedim.Bir yanım onlara çok kırgınsın barısma diyor bir yanım onlar senin arkadaşların barıs diyor.sırf ordakilere rezil olmamak icin kabul ettim ve hepsine birlikte sarılıp teşekkür ettim.onlarda ne teşekkürü bizim hatamızdı dedi.sonra hepbirlikte sahile gidip yürüyüş yaptık.