BROKEN [COMPLETED-EDITING]

Chapter 12 Lost Memories

Alexa's POV

"Z?......" Luhan..

Ewan ko.dyan kay Luhan.. kanina pa z. Ng z...

Tch.. inirapan ko na lang sya..

Eckkk..

"Princess...." si.... si Dad?

"My Baby! How are you?.. sorry dahil ngayon lang kami nakapunta dito" si mom

"Im okay.." walang gana kong sagot..

"Bakit ganyan ang mukha ng prinsesa namin?" Tanong ni Dad..

Hindi ko sila inimik.. Hindi ako galit dahil ngayon lang sila nakapunta... Naiinis ako kung bakit nila nilihim sa akin....

3 months later...

Naka recover na ako sa.. lahat.. may naaalala na rin ako.. lahat... lahat nag fla flashback sa akin ng hindi nila alam...

Naglalaro ako ng mag isa sa park dito sa L.A.. malungkot... nag iisa.. ni hindi ko man lang nayakap si rain... hindi ko manlang nasabi sa kanya na hindi na kami magkikita... ayaw ko na

"Kamusta na kaya sya?"

"Hihintayin nya kaya ako?"

"Pagnakita ko sya.. yayakapin ko sya ng mahigpit at mag so sorry "

"Ang tanong? Magkikita pa kaya kami?"

"Sana..... sana.. magkita kami".

I decided to go back in our mansion here in L.A..

nang makarating ako sa masion.

"Alam kong magugustuhan ka nun" rinig kong sabi ni Papa..

"Then where she is? I really eager to see how beautiful she is" Batang lalaki? Sumilip ako sa living room. Nakita ko sina Mom at Dad. Kausap yung Batang lalaki.. I think ka edad ko lang.. May isang lalaki at babae din.. ka age lang nina Mom..

Hindi na ako nag abala pang pakinggan kung ano man yung pinag uusapan nila.. umakyat ako ng hagdan ng...

"Zay! Come here!"

Walang gana akong pumunta sa kinaroroonan nila.

"Why?" I asked

"May kalaro ka na!!" Masayang sambit ni Mom..

"Then?" I asked in sarcastic tone...

"Hindi ka na malukungkot.."

"Hi.. " bati sa akin nung batang lalaki..

"Hello" I used to be fake smile..

"Im Xiumin"

"Zay.." pagpapakilala ko..

Dumaan ang ilang araw, linggo, buwan at taon.. nakilala ko si Chloe.. tatlo na kaming magkakaibigan sa L.A may improvment naman kaso nga lang. Si Rain.. naalala ko sya....

~years later.~

Naglalakad ako pababa ng hagdan ng may hindi ako inaasahang marinig..

"Diba kaya nga tayo lumipat dito dahil nabalitaan natin na magkaibigan sila?" Si Mom

"Pero.. nakita mo naman sya diba? Kung gaano sya kalungkot?"si Dad..

"Pero--"

"No... Dahil lang sa galit ka sa kanila. Nagkakaganyan ka?" Hindi ko maintindihan kung ano ang pinaguusapan nila. Pero nanatili lang ako sa isang tabi.